De jongens van Broederliefde bellen elkaar ‘s nachts wakker voor een potje FIFA
Alle foto's door Roos Pierson

FYI.

This story is over 5 years old.

Muziek

De jongens van Broederliefde bellen elkaar ‘s nachts wakker voor een potje FIFA

Ik sprak de Rotterdammers over hun afgelaste show in Het Kasteel, de nieuwe plaat en spanningen binnen de groep.
Sander van Dalsum
Amsterdam, NL

Ik zit om half tien ’s ochtends te ontbijten op het terras van Hotel Stroom in Rotterdam-West. In de verte zie ik Sjaf, Jerr en Edson van Broederliefde mijn kant op lopen. Ze schudden me vriendelijk maar ietwat vermoeid de hand en schuiven aan. We wachten nog op Emms en Mella, die in een slakkengang van het parkeerterrein naar ons toe strompelen. Het is gisteren laat geworden, en toch zijn ze keurig op tijd. Er werd de nacht ervoor geproost op het nieuwe album dat die dag uitkomt: We Moeten Door 2.

Advertentie

Mella pakt ook een stoel en denkt dat ik – waarschijnlijk omdat ik er zo fris uit zie tussen al die drankkegels – bij het hotel werk. “Ik wil graag een ijskoude cola,” vraagt hij me beleefd. “Met heel veel ijskoude ijsklontjes alsjeblieft.” Ik leg uit dat ik hem kom interviewen, maar hij is te katerig om zich eventueel te schamen voor de vergissing. Sjaf laat de ober vervolgens het hele assortiment aan fris opnoemen (ik schrik van de enorme keuze), en gaat voor de veiligste keuze: ijsthee. Er worden uitsmijters besteld, cola’s verdwijnen in één teug keelgaten in, en Emms beantwoordt mijn vragen met willekeurige antwoorden over de Euromast die verderop boven ons uit torent.

Het is bijna twee jaar geleden dat Broederliefde een record van Frans Bauer verbrak, en daarmee duidelijk maakte dat hiphop nu de voornaamste volksmuziek van Nederland is. Ze stonden met hun album Hard Work Pays Off 2 langer op nummer één dan Een Ons Geluk, het magnum opus van Bauer. Dat stelde ze in 2017 in staat een show in Het Kasteel – het stadion van Sparta – rijkelijk te vullen met fans. Daarna kwam We Moeten Door 1 uit, en probeerde de groep het voetbalveld nog eens vol te laten lopen. Dat optreden werd afgelast, waarna fans boos werden, de media erop sprongen, en de betrokken partijen naar elkaar begonnen te wijzen.

Het concert is inmiddels verplaatst naar 22 september in Ahoy, een kans voor de groep om het – wiens schuld het ook is – goed te maken met hun achterban. De albumtitel van hun laatste werk klinkt opeens enorm toepasselijk.

Advertentie

Noisey: Het nieuwe album is vandaag uit. Is er iets dat jullie aan elkaar kwijt willen?
Jerr: Dat ik trots ben op die jongens.
Mella: Het was hard werken, broer. Ja? Moest je voor deze plaat harder werken dan voor de vorigen?
Mella: Ja, ik vond van wel. Maar dat hoort erbij. Het gaat niet altijd zoals je gewend bent. Er kwamen dit keer meerdere dingen bij kijken, we waren niet alleen bezig met muziek. We deden ook dingen achter de schermen, we regelden zaken. Ook persoonlijke dingen. We zijn vaders geworden. Dat moet je kunnen combineren met je werk, je moet schrijven voor jezelf, en ook nog eens tevreden zijn met wat je maakt.
Jerr: We waren ook meer bezig met onze concerten.

Juist, de concerten. Denken jullie dat het gedoe rondom jullie gecancelde show in Het Kasteel het succes van We Moeten Door 2 gaat beïnvloeden?
Jerr: Kijk, het is net als voetbal. Een voetballer moet z’n benen laten praten en niet te veel ‘wahwahwah’ doen naar de media. Zo is het ook met muziek.
Mella: Ik ga niet tegen jou zeggen: “Dit album gaat het worden voor jou. Kom dus naar de nieuwe show in Ahoy.” Nee. Besef de plaat gewoon en laat me weten wat je ervan vindt. Als je dan naar Ahoy komt: leuk. Als je thuis blijft: je gaat heel veel missen, maar doe wat je wil. Er is al veel gezegd over waarom dat optreden niet doorging. Zorgde al die aandacht van de media en de kritiek van fans voor spanningen binnen de groep?
Sjaf: Het was wel moeilijk, ja. Het was de eerste keer dat we zoiets deden. Het is even misgegaan en dan heb je alleen elkaar om elkaars hoofd omhoog te houden. Dat hebben we ook gedaan onderling. We hebben ergere dingen in het leven meegemaakt en daar zijn we ook samen uitgekomen.
Mella: Dit was een van die momenten dat ik dacht: ja, man, ik houd echt van m’n boys. Het voelt goed dat ik al die jongens altijd kan bellen om te praten of iets te vragen. Altijd?
Mella: Zeker. Sjaf heeft laatst Jerr nog midden in de nacht wakker gebeld. Omdat hij het niet meer zag zitten?
Mella: Nee, voor een potje FIFA.

Advertentie

Daar zou ik wel van balen.
Edson: We spelen in één team, dus als er een wedstrijd gespeeld moet worden, moet je ‘m spelen. Anders word je eruit getieft. We zijn bilmaatjes. Kan je je bilmaatjes ook wakker bellen voor serieuze dingen?
Jerr: Je hebt geen idee hoe serieus dit is. Ontstaan er weleens conflicten als jullie veel stress hebben?
Edson: Gezonde discussies zijn er zeker. Elke dag. Over wie er beter is in FIFA.
Sjaf: Of over of de cola te koud of te warm is.
Jerr: Of Messi of Ronaldo beter is.
Mella: Discussies, discussies, discussies: jij zou kunnen denken dat we ruzie hebben, maar dat is echt niet zo. Daarna springen we weer bij elkaar op de rug, gaan we dansen, of een beetje koekeloeren. Met vijf mensen heb je dit al snel. Nooit serieuze ruzies?
Jerr: Ook wel. Hoe los je dat op?
Sjaf: Nog meer discussiëren. Soms lopen dingen uit de hand, wordt er met dingen gegooid of schelden we elkaar uit. Dat hoort erbij. Maar het is wel alweer een tijdje geleden dat dit gebeurde. We zijn allemaal ouder geworden. We kunnen ons wat beter beheersen. Op wat voor momenten gebeurt dat dan? Als er een deadline aankomt of zo?
Sjaf: Niet eens. Het gebeurt wanneer iemand een verkeerd woord zegt bijvoorbeeld, iets wat in het verkeerde keelgat schiet. We zijn allemaal pittige jongens. Niemand laat met zich sollen.

Wie is het pittigst? Wie heeft de grootste mond?
Mella: Als iemand een grote mond heeft, wordt-ie meteen aangepakt. Dat is het grappige.
Jerr: En als er uit je grote mond waarheid komt. Tja.
Edson: Je moet in elk geval geen bullshit uitkramen… Edson kijkt me strak aan. Edson: … met je grote mond.
Mella: Want dan wordt je meteen ‘ge-shhhhhht’. Is er niemand die de boel bemiddelt op zo’n moment?
Edson: Sjaf. Hij is een detective. Hij blijft heel de tijd stil, en dan vraagt iemand wat hij ervan vindt. Dan geeft hij jou een hele analyse en laat hij jou die andere kant van het muntje zien.
Mella: “Blablabla.” Die antwoordjes van hem: ik noem dat geen woorden. Ondertussen schuift onze fotograaf Roos aan tafel. Dit is Roos, de fotograaf.
Sjaf: Ah ja. Jij hebt ons eerder op de foto gezet. Twee jaar geleden.
Roos: Toen waren jullie allemaal te laat.
Mella: Is dat het eerste wat je zegt?
Emms: Was dat nu nodig? Nu waren jullie keurig op tijd. Misschien zijn jullie volwassener geworden met de jaren, omdat jullie nu kinderen hebben.
Mella: Ja, daar word je zelf ook volwassener van.
Emms: Van ons is Mella als eerst vader geworden, hij was er vroeg bij. We staan altijd voor hem klaar en hij voor ons. We vinden dat hij het vaderschap goed heeft ingevuld en daar leren wij ook van. We gaan vaak met z’n allen met de kinderen wat leuks doen. Zoals?
Jerr: We gaan weleens naar Monkey Town. Doen jullie weleens andere activiteiten om de groepsband te versterken? Ik vind jullie ook wel het type voor een Escape Room.
Mella: Grappig dat je dat zegt. We doen wel veel van zulke tories.
Sjaf: Maar zulke dingen gaan wel onbewust. We doen het niet per se om de band te versterken, maar omdat we het leuk vinden. Een bootje huren op de Maas, een barbecuetje, op vakantie met z’n allen, wat eten. Het versterkt de groep, maar het gaat vanzelf.
Edson: We hebben gisteren geproost op dit album om twaalf uur. Effe wat shotjes erin gegooid. Hard Work Pays Off 2 stond heel lang op nummer één, er werden eeuwenoude records verbroken. Maakt dat jullie nerveus als jullie een nieuw album opnemen? Dat je het moet overtreffen?
Mella: Ik denk dat heel veel artiesten die fout maken. Dat je je daarmee bezighoudt. Je hoort aan onze nieuwe nummers dat we niet zijn blijven hangen in ons oude succes. Je moet door, zoals de albumtitel al zegt. Mensen verwachten een nieuwe Jungle, een nieuwe Mi No Lob, een nieuwe Officieel.
Edson: Je kan de mayonaise op je bord niet twee keer gebruiken toch? Balen jullie dat het vorige album minder succes had dan die daarvoor?
Mella: Nee. Het belangrijkste is dat jij zelf die shit voelt, snap je? Die cijfers en al die dingen, dat is mooi meegenomen. Ik vind die plaat zelfs beter dan Hard Work Pays Off 2. De beatkeuze, de lyrics, hoe volwassen we zijn geworden. Met onze nieuwe plaat zijn we nóg verder ontwikkeld. We moeten niet op dezelfde lijn blijven.
Edson: Die tunes zijn ook niet gemaakt om de charts te veroveren.
Jerr: Het blijft muziek die je zelf hebt gemaakt. Of het nu cijfers haalt of niet, je moet er trots op zijn.
Emms: Er wordt vaak gezegd dat We Moeten Door 1 geflopt is is, dit en dat. Wij staan er achter en weten met welke intentie we het maakten. We hebben er genoeg liefde voor teruggekregen.
Mella: De hoofden staan nog steeds bij elkaar en er komt nog steeds magie uit.

Luister hieronder naar ‘We Moeten Door 2’.