Ik testte een app die muziek laat horen aangepast op hoe je wipt

Het maakt me niet zoveel uit welke muziek er uit de speakers schalt als ik seks heb. Maar voor veel mensen is bepaalde muziek opwindend. Denk maar aan alle Spotify-afspeellijsten die er bestaan, die zijn gericht op neuken – meestal inclusief het nummer Earned it van The Weeknd, het populairste liedje ter wereld om seks op te hebben.

In 2001 ontdekte Canadese onderzoekers dat dezelfde breinfunctie wordt gestimuleerd wanneer je seks hebt, als wanneer je muziek luistert. Dat betekent: als je naar een nummer luistert terwijl je pompt, je twee keer zoveel endorfine vrijmaakt en meer genot ervaart.

De ontwikkelaars van Bed Beats maakten met deze kennis een app, die probeert om de ideale soundtrack te maken tijdens een wip van hun gebruikers. De app meet het ritme en de intensiteit van de stoten, en kiest bij dat tempo automatisch en instinctief een nummer uit. In theorie zou dat dus de perfecte seks-afspeellijst betekenen. Om erachter te komen of onze stijl meer zou liggen bij Sampha of Seal, testten mijn vriendje en ik het uit.

Ik downloadde de app voor twee euro en nodigde mijn vriendje uit om met me te neuken. Maar eerst moesten we uitvogelen hoe de software werkt. De saaie interface en de manier waarop de muziek wordt beschreven, namelijk als “high-quality custom music”, zorgden al vrij snel voor een slappe pik.

Bovendien werd het al gauw duidelijk dat “high-quality custom music” niet betekent dat je van bil kan gaan op nummers die je kent en waar je van houdt, maar op een stel generieke melodieën die je eerder zou verwachten als je in de supermarkt staat, of in de lift.

Gelukkig nam de app onze smaak in verschillende genres wél in overweging. We konden kiezen uit zes categorieën: chill, dance, funk, roots (ofwel country-folk), smooth jazz en trance. Maar de app biedt per genre maar een nummer, dus heel ver kom je niet. Als je meer variatie wil, moet je betalen. We besloten niet meer geld te betalen en de country-banger gewoon te doorstaan, als-ie op zou komen. Ik snapte niet helemaal hoe de app ons door onze wip heen zou gaan leiden met maar een liedje per genre, maar daar konden we maar op een manier achterkomen.

We hielden ons aan de handleiding, dus ik legde mijn telefoon naast ons neer, op het matras. Terwijl we ons in ons eerste standje manoeuvreerden, zette de app, tot mijn bittere teleurstelling, een funknummer op. Domme gitaargeluiden die telkens terugkomen in een loop zou ik niet echt bevorderlijk noemen voor je orgasme. Maar we hadden geen keus.

Terwijl mijn vriendje sneller bewoog, keek ik even naar de telefoon om te zien of we al wat waren opgeschoten. We waren inderdaad gesprongen van level 1 naar level 4. Op dat moment nam ik kennis van de sobere realiteit van de app: hij speelt de hele tijd dezelfde melodie af, en hoe harder je neukt, hoe sneller die melodie gaat. De pompende funkbass kreeg er ook geleidelijk extra gitaargeluiden bij, in een poging om de intensiteit van de muziek met onze bewegingen te synchroniseren.

We besloten om van standje en genre te veranderen: missionaris en ‘chill’ – een rammelende keyboardcompositie. Om de boel een beetje te vlotten, pakte mijn vriendje de telefoon en besloot het zijn persoonlijke missie te maken om het laatste level te behalen, wat dat ook mocht zijn. Het was helder dat deze app een nieuwe dimensie van intimiteit en romantiek binnen onze relatie bracht.

Niet lang daarna behaalden we level 7, en raasde het keyboard flink door. Dat maakte het best moeilijk om geconcentreerd te blijven. Ik moest lachen, en mijn vriendje plofte op me neer. We moesten nog harder lachen, en daardoor wist de pseudo-seksuele keyboardmelodie niet echt meer wat-ie moest doen.

Als de app snelheid meet door bewegingen, konden we ‘m net zo goed heel hard schudden om het hoogste level te behalen. Dan zou m'n vriendje niet zo hard in mij hoeven te rammen, bedachten we. Dus ik schudde de telefoon. Maar helaas, de app kwam niet verder dan level 7. Het leek erop dat we het maximale eruit hadden gehaald.

We besloten om het nog één keer te proberen, ditmaal met een trance-nummer. Ik zat bovenop mijn vriendje, die de telefoon op zijn buik had gelegd, om het zo precies mogelijk te kunnen meten. Niet lang erna deden we het op een foute 90’s beat. Ik had eerder het idee dat we op de set waren van een low-budget porno, dan dat ik er geil van werd. Ik vroeg aan m’n vriendje of hij de app wilde uitzetten.

Hoewel de “high-quality custom music” af en toe hilarisch was, is dat niet écht wat je zoekt in dit soort situaties. “Ik was zo bezig met mijn ritme, dat het meer begon te lijken op hard werken dan seks,” zei mijn vriendje tijdens de evaluatie.

Maar om de app een hart onder de riem te steken: is elke eerste keer niet altijd hard werken en een soort van kut?