Bang voor naalden? Hier zijn vier alternatieven

Ben je bang voor naalden? Je bent niet de enige. Ongeveer één op de vijf mensen heeft hier ook last van, en ik denk dat vrijwel iedereen liever een pil slikt dan dat er een naald in onze arm geprikt wordt. Het enige probleem is dat sommige geneesmiddelen niet in pilvorm kunnen bestaan, omdat de bestanddelen worden afgebroken door de maag voordat ze door het lichaam opgenomen kunnen worden.

Maar er lijkt nu een oplossing. Vorige week schreven onze Duitse collega's namelijk dat er een nieuwe medische innovatie is: een mini-naaldenpil die voorzien is een gladde huid zodat je hem makkelijk door kan slikken. Deze huid lost vervolgens op in de maag, waarna de naalden de darmwand penetreren bij het samentrekken van de spieren in het spijsverteringskanaal. Dit klinkt echt heel erg pijnlijk, maar omdat er in je maag-darmkanaal geen pijnreceptoren zitten, voel je hier niks van. Het probleem komt volgens mij pas later.

De pil is op dit moment nog niet in zijn geheel getest, maar als twee aparte experimenten uitgeprobeerd. In het eerste experiment werd er gekeken hoe snel de bloedsuikerspiegel verminderde wanneer er direct insuline in de maagwand werd gespoten. Voor het tweede experiment lieten de onderzoekers een lege mini-naalden pil doorslikken om te kijken of die goed verteerd werd en uitgescheiden – al wordt er jammer genoeg nergens vermeld of het testvarken nu wel of geen pijn had. Want ook al kunnen wij mensen geen pijn voelen in de maag, voelen we een pil die omgeven met naalden bij het ontlasten echt wel. En dat is misschien nog wel een minder prettig vooruitzicht dan een naald in de arm of bil.

Dit nieuwe idee zou – mits ze het probleem met naalden en de anus oplossen – potentieel erg interessant kunnen zijn, maar het onderzoek is nog maar in een beginstadium. Maar omdat dat geen bevredigend antwoord is vroeg ik me af wat voor alternatieven er dan wél zijn?

Deze manier van vaccins toedienen bestaat al sinds de jaren zestig van de vorige eeuw. Naaldloze injecties werden tot midden jaren negentig vooral gebruikt voor massavaccinatie - maar dat stopte toen bleek dat het mogelijk tot een verhoogde kans op infecties zorgde. Sindsdien is de technologie echter wel verder doorontwikkeld, en dan vooral voor thuisgebruik.

Op dit moment zijn er  twee verschillende manieren van naaldloze injectie in gebruik: poederinjectie en vloeibare injectie. Bij eerste wordt onder hoge druk poeder in de huid gespoten en bij de tweede vloeistof. Door deze hoge druk wordt als het ware een miniscul gaatje in je huid gemaakt waardoor de vloeistof of het poeder naar binnen kan.

Deze twee manieren deden echter tot voor kort evenveel pijn als een normale naaldinjectie. Om dit probleem op te lossen is in 2012 door MIT een nieuwe technologie ontwikkeld. Deze maakt onder hoge druk een minigaatje in de huid – ter grote van een muggenbeet – en spuit vervolgens poeder of vloeistof in de huid. Bekijk de video hieronder om deze technologie in actie te zien.

Met het steeds goedkoper en beter worden van nanotechnologie kan een nano-vaccinatiemanier niet ontbreken. De nano-patch – ontwikkeld door Mark Kendall en geproduceerd door Vaxxas – is een soort van pleister met daarop kleine nano-naaldjes. Deze kleine naaldjes injecteren vervolgens een gedroogde variant van het vaccin in de huid.

Het fijnste aan deze technologie is dat er veel minder vaccin nodig is om tot het gewenste resultaat te komen: bij een normale injectie voor een het griepvaccin is er bijna 6000 nanogram nodig, maar bij de nanopatch is dit slechts 6.5 nanogram. Nogal een groot verschil dus.

Het grootste voordeel hiervan is dat het vaccineren ook goedkoper wordt omdat er minder vaccin nodig is. Het is een mooi alternatief maar helaas is dit nog niet op de markt. Er is namelijk nog meer onderzoek nodig voordat het als massaproduct kan worden geproduceerd. En er is positief nieuws op dat gebied want Vaxxas heeft vorige maand aangekondigd dat ze een onderzoek hebben opgestart om deze manier van vaccineren te gebruiken voor polio.

Voedsel
Maar het fijnste blijft natuurlijk wanneer je een vaccin gewoon kan inslikken. Zoals ik al eerder zei is dit natuurlijk niet mogelijk bij alle vormen, maar er bestaat wel een manier waarop je voedsel zoals een tomaat of een banaan – vooral voeding die je rauw kan eten omdat anders het vaccin voor een groot deel verloren gaat – genetisch kan manipuleren.

Het onderzoek hiernaar is nog maar in een vroeg stadium maar het werkt ongeveer zo: In het voedsel wordt een molecuul(antigeen) opgenomen dat in staat is om een reactie van het immuunsysteem uit te lokken waardoor er antistoffen worden aangemaakt. Het antigeen wordt opgenomen door M-cellen – deze cellen kunnen antigeen namelijk direct opnemen – in de darm en deze geven het vervolgens door aan verschillende cellen in het immuunsysteem.

Er wordt dan door het immuunsysteem een defensieve aanval ingezet omdat het antigeen een besmettelijke molecuul is. Het resultaat is hierdoor hetzelfde als met een normaal vaccin dat wordt geïnjecteerd met een naald. Er worden antistoffen aangemaakt waardoor het lichaam resistent wordt tegen het virus.

Deze wijze van vaccineren zou volgens de onderzoekers voor een groot aantal ziekten gebruikt kunnen worden waaronder malaria, HIV en cholera.

Ik hoop dan ook dat dit snel toegankelijk wordt voor de massa, ik zou dit namelijk veel liever slikken dan een pil met mini-naalden. Voor nu is het alleen nog even afwachten.