FYI.

This story is over 5 years old.

Tech

James Murphy's 50,000-Watt geluidssysteem zou je schedel kunnen openblazen (maar doet dat niet)

Maak kennis met Despacio, het gezicht van "slow" sound.

Dit is “Despacio”, het geesteskind van James Murphy, David en Stephen Dewaele van 2ManyDJ's, en John Klett, studioingenieur van DFA. Na twee jaar hun volle aandacht in het ding gestoken te hebben is 'ie nu eindelijk af: een gigantisch 4.5 ton wegend geluidssysteem met zeven 3.5 meter hoge speakersets en 50.000 watt aan puur, glorieus lawaai. En dan zijn de 21-inch subwoofers nog niet meegeteld.

Als Despacio zijn best zou doen, zou hij iedereen de club uit kunnen blazen. “Als we het systeem op volle capaciteit zouden draaien, zouden er mensen sterven,” zei David Dewaele tegen Wired UK. “Mensen zouden letterlijk bloedende oren krijgen.”

Advertentie

In veel clubs lijkt dat soms wel de bedoeling, als je daar 's nachts weer de trommelvliezen en de lucht uit je longen gebeukt krijgt door het oversturende geluidsniveau. Hard omdat het kan.

Dat is niet het idee van Despacio. “Wij gaan eigenlijk terug naar wat je in de jaren vijftig of zestig had,” zegt Klett. Dus geen club-geluidssysteem gebaseerd op de gigantische buitenfestivals wat betreft het pure breinvermalende volume, maar eerder een soort hi-fi thuissysteem, zonder al die processors en digitale meuk die je vaak in de gebruikelijke grote geluidssystemen vindt. Een monument voor analoge versterkingstechnologieën.

Wired beschrijft hoe het massieve apparaat in elkaar zit.

Er zijn zeven speakertorens, speciaal gebouwd met metalen frames in hout. In het onderste deel zitten vier 15-inch drivers, die voor de bas zorgen (tussen 100hz en 400hz). Daarboven op zitten twee rekken met elk drie McIntosh versterkers en vier 12-inch drivers die verantwoordelijk zijn voor de lage middentonen 400hz tot 2khz). Er zit plexiglas voor de versterkers om “de energie van die 12-inch speakers de zaal in te schieten,” aldus Kless. Helemaal bovenin de toren zit het “vogelhuisje”, een combinatie van vier tweeters en een hoorn die samen het bereik van 2khz tot 10khz voor hun rekening nemen.

Met andere woorden: flink wat power. Vijftigduizend watt. Ter vergelijking: de legendarische Wall of Sound van the Grateful Dead, misschien wel één van de belangrijkste ontwikkelingen in de live audio, ging “maar” tot 30.000 watt.

Maar net zoals de Wall wordt Despacio lang niet op vol volume gebruikt. Dewaele vertelde Wired dat ze het systeem nog niet eens voorbij de 20% hebben gepushed. Dewaele stond in het midden van de zaal bij de eerste testavond van Despacio, en zelfs op 150dB was de kwaliteit zo hoog dat je “prima een gesprek kon hebben met degene naast je”. Door het volledige spectrum van het audiosysteem is de geluidskwaliteit puurder dan puur. Het is hard, niet om het harde, maar om de helderheid.

“Het is een heel schoon geluid, heel relaxed,” zegt Klett. “De geluidsdruk is hoog, maar het klinkt zo clean en vrij van stress dat het helemaal niet hard lijkt. Het geluid spoelt over je heen.” En dus niet het zweet van één of andere narcistische bekende DJ. Het systeem, niet de plaatjesdraaier staat centraal in het spektakel. Het is een viering van de muziek, en niet van alle bullshit eromheen. Despacio, “slow”, verdient zijn plaats in de slow-beweging – waar slow food draait om de waardering van het eten, draait de ontwikkeling van Despacio om het aandachtig tot je kunnen nemen van muziek. En dat is wat er blijft hangen nadat de beat is stilgevallen.

@thebanderson