Dustin Yellin’s Psychogeographies for New York City Ballet’s 2015 Art Series, on the Promenade of the David H. Koch Theater. Photos: Andy Romer Photography, courtesy the New York City Ballet
Dustin Yellin’s Psychogeographies voor New York City Ballet’s 2015 Art Series, op de Promenade of the David H. Koch Theater. foto's: Andy Romer Photography, met dank aan het New York City Ballet“In mij huizen zielen van vele dansers,” antwoordt schilder en beeldhouwer Dustin Yellin wanneer hij wordt gevraagd over zijn terugkeer naar dans. In zijn nieuwe samenwerking met het New York City Ballet stapt hij in de voetsporen van kunstenaarsduo FAILE en de Franse kunstenaar JR met vijftien glazen sculpturenYellin, de oprichter van het Works Center for Art and Innovation, stelt tijdens de 2015 editie van de NYCB Art Series vijftien objecten tentoon, maar was ooit een fervent breakdancer in de straten van New York. “Het was slechts een kwestie van tijd voordat ik ging beeldhouwen”, zegt hij tegen The Creators Project.De samenwerking biedt voor Yellin een kans om de "representatieve kwaliteiten" van zijn figuratieve sculpturen, die onderdeel zijn van de lopende serie Psychogeographies, samen te brengen. Hij ziet een vergelijking tussen sculpturen en dans in de “manier waarop de ruimte door de werken wordt gevoed en beïnvloed.” In de sculpturen van de kunstenaar wordt het "explosieve moment" van de danser vastgelegd.
Yellin noemt zijn werken, die per stuk ruim 1300 kilogram wegen, “raam sandwiches”. Om dit even te verhelderen; het zijn in glas gehulde sculpturen die, door middel van collage - in dit geval kleine schilderijen die uitgesneden en daarna samengeperst zijn -, de illusie van driedimensionale ballerina's wekken. “Het zijn inzichten in het samengestelde ‘zelf’”, legt hij uit. “We leven in een wereld waarin we met elkaar afspreken, praten, schrijven en denken waarin het onsamenhangende geprezen Yeatsiaanse niet ver van ons afligt – toch is het niet een terugkeer naar het prelapsariaanse tijdperk."“Ik heb altijd al gevonden dat ik een regisseur ben van stilstaande films”, gaat Yellin verder. “Het is het oog dat, net als een kikker die van waterlelie naar waterlelie springt, van beeld naar beeld switcht. En de bezoeker wandelt door de kunstwerken. Het beeld verschijnt, het beeld verdwijnt. Het is compositie en beweging door middel van perspectief.” De zoekers die naar de aankomende optredens op 12, 19 en 17 februari in het Lincoln Center komen, staat een spannende ervaring te wachten door de filmische en statische aspecten. “Ik liep in een geruisloze kamer waar iemand aan het dansen was”, haalt Yellin terug. “En ik hoorde muziek die niet werd afgespeeld.”
De werken van Yellin zijn tot 1 maart te zien in het Lincoln Center.Lees ook:Anish Kapoor bouwt een oneindige draaikolk in IndiaIk staarde in de leegte en zag Marina Abramovic
Advertentie
Advertentie