FYI.

This story is over 5 years old.

Kunst

Deze audiovisuele installatie visualiseert de wetenschap van geluid (en het oneindige universum)

Door een combinatie van kwantumfysica, geluid en wetenschap laat Nicolas Bernier de toeschouwer het oneindig kleine ervaren.

Afbeeldingen met dank aan Nicolas Bernier en Daniel Romero.

Gisteren onthulde geluidsartiest en componist Nical Bernier zijn derde en laatste deel van frequencies, een serie van artistieke experimenten die focust op baanbrekend akoestisch onderzoek op de kruising van wetenschap, licht en geluid. Genaamd frequencies (light quanta), bestaat dit laatste deel in de serie uit een dynamische datavisualisatie die de grenzen vervaagt tussen oneindigheid, fotonische natuurwetten, elektromagnetische krachten en de nieuwste audiovisuele processen.

Advertentie

Frequecies is een 3D-audiovisuele installatie van een soundtrack van microdeeltjes die speelt over een automatisch genererende animatie. De animatie bestaat uit honderden visuals die zijn geïnspireerd op de kwantumfysica en met lasers op acrylpanelen zijn gebrand. Frequencies (light quanta) wil de toeschouwer door die combinatie van kwantumfysica, geluid en wetenschap het oneindig kleine laten ervaren.

Terwijl Nicolas Bernier in het Sound Lab van de LABoral Centro de Arte y Creación Industrial in Gijon, Spanje de laatste hand legde aan zijn frequencies (light quanta), namen we contact op om hem wat vragen te stellen over dit bijzonder laatste kunstwerk in de serie.

The Creator Project: Kun je beginnen door ons wat te vertellen over de ontwikkeling van de frequencies serie? Hoe verschilt frequencies (light quanta) van de andere delen?
Nicolas Bernier: Het voornaamste doel achter de frequencies serie is om terug te werken naar de basis van geluid – basis frequencies, vooral sinussen en witte ruis, maar ook de basis van geluidsprocessen. Dit zijn de concepten die mij naar de wetenschap, fysica en de geschiedenis van akoestisch onderzoek hebben geleid. Je moet weten dat ik totaal geen man van de wetenschap ben, ik lees deze teksten echt als poëzie.

De eerste installatie, frequencies (a) werkte met de akoestische sinusgolven van de stemvork. De tweede installatie, frequencies (synthetic variations) gebruikte een combinatie van geluid en fysieke materie als kernmateriaal. De derde van de series, frequencies (light quanta), biedt een close-up van de samenkomst van micro-opnames en resonantie in betrekking tot deeltjestheorie uit de kwantumfysica.

Advertentie

Hoe zou je dit stuk visueel kunnen omschrijven? Hoe ga je het in een galerij exposeren en wat voor een ervaring geeft frequencies het publiek?
Het geluid is verbonden aan een lichtcompositie die voortvloeit uit een reeks van honderd acryl-panelen die op een zwarte monoliet staan. Op elk paneel zijn punten en lijnen gegraveerd die zijn geïnspireerd op de kwantumfysica. Deze doorschijnende panelen vormen een bewegende animatie als ze verlicht worden. Ik heb daarbij als het ware de controle over honderd filmframes (dus ongeveer drie seconden beeldmateriaal per dertig frames per seconde).

Het gave en belangrijke aspect hieraan is dat er allemaal verschillende soorten reflecties optreden afhankelijk van welk paneel verlicht wordt. Omdat er veel willekeurigheid in de compositie zit, creëert het constant nieuwe combinaties en patronen. Iedere hoek van waaruit je het kunstwerk bekijkt geeft weer een nieuw perspectief, het is oneindig, en dat verwijst opnieuw naar de kwantumfysica en de oneindigheid van het universum.

Hoe zit het met het technische aspect van het werk? Wat voor middelen en technologieën gebruik je?
Als basis gebruik ik de zwarte monoliet die als ondersteuning voor het werk dient. De acrylpanelen zijn gegraveerd met een laser en worden onafhankelijk verlicht met behulp van honderd LED-stroken. Dit is allemaal gemaakt in samenwerking met Robotcut studio, een supergaaf bedrijf dat allemaal van dit soort projecten doet in Montréal. Als de compositie aan de gang is, worden de licht en muziek signalen met dezelfde software verstuurd, Ableton Live, die Max for Live gebruikt voor de algemene aansturing en de communicatieprotocollen.

De Musical Instrument Digital Interface van Ableton wordt via Max for Live gestuurd naar een MIDI/DMX-512 interface. Alle LED lampen worden bestuurd met DMX-512, wat ook wordt gebruikt voor lichtshows op podia. Dan converteert een 4-dimmer verpakking het DMX-512-signaal naar voltage dat rechtstreeks naar de LED’s gaat. Die dimmer verpakking is mijn trucje, ze zijn heel mooi gemaakt door een klein bedrijfje in de VS genaamd Celestial Audio.

Hoe zie jij dit werk zich verder ontwikkelen? En zijn er nog projecten voor de toekomst?
Ik heb de afgelopen weken echt 24/7 aan dit project gewerkt dus ik wil het even met rust laten en zien waar het heen gaat. Ik wel al een aantal nieuwe plannen, maar we zullen zien. Het probleem is dat ik geld moet vinden om precies dat te maken wat ik wil maken en dat duurt vaak lang. Oh, misschien dan toch maar wat reclame op het einde: het geluidsdeel van het werk zal worden vrijgegeven in oktober op het Italiaanse minimal label Farmacia901.

Check Nicolas Bernier zijn website voor meer genre brekende geluidskunst.