De jongens van ZeeZout studeren nog maar geven al feesten door heel Nederland

THUMP: Jullie zijn aan het afstuderen aan de TU Delft en runnen tegelijkertijd een eigen bedrijf. Hoe combineer je dat?
Glenn: Het is absoluut geen ideale situatie. Het kost allebei een hoop tijd, en als je je maar op één ding hoeft te focussen kan je makkelijker veel werk verzetten. Nu moeten we veel schakelen, en aan bepaalde dingen kom je gewoon niet toe.
Stijn: De meeste andere organisatoren van feesten zijn daar fulltime mee bezig. Ik kijk er wel naar uit om afgestudeerd te zijn, straks hebben we zeeën van tijd. Dingen die je nu redelijk doet, kan je dan gewoon veel beter doen.

Hoe is ZeeZout ontstaan?
Glenn: Eigenlijk als een grap. We hadden het gevoel dat er veel feesten waren met te duur bier en dj's die we niet kenden. We wilden een keer gezellig met al onze vrienden een BBQ doen op het strand, met vrienden achter de draaitafels. Een tientje entree, inclusief BBQ, en een biertje voor 1,50.
Stijn: We woonden in Delft en als je dan uit wil moet je naar een andere stad. Daardoor bouw je een vriendenkring op buiten je eigen stad. We dachten dat het leuk zou zijn om al die mensen een keer samen te brengen op een feestje.
Glenn: Daarna hadden we niet meteen iets van: oké, we gaan feesten geven. Het eerste feestje op het strand was met Hemelvaart 2011, en het volgende feest was pas in februari 2012 op een studentensociëteit in Delft. Vervolgens hebben we een feestje gegeven in Club Home in Amsterdam en vanaf daar zijn we best snel naar de Chicago Social Club gegaan.

Hoe ging die overstap van Delft naar Amsterdam?
Stijn: We hadden van vrienden gehoord dat Club Home een nieuwe eigenaar had en dat er ruimte was voor nieuwe initiatieven. Het feest liep echt goed, er kwamen veel vrienden op af en die namen ook weer vrienden mee. Het was best wel verspreid waar iedereen vandaan kwam.
Glenn: Dat nieuwe is er na twee, drie keer natuurlijk wel af, dan moet je op een andere manier mensen bereiken en bezoekers trekken. Je bouwt wel een achterban op, maar in het begin kan je heel erg bouwen op je vrienden. In februari doen we waarschijnlijk wel weer een editie waar veel van de jongens van ons bookingsagency SALT op de line-up staan, om de vriendenbasis weer eens te benadrukken. Daar is het toch allemaal mee begonnen.

SALT?
Glenn: Ja, veel van de jongens die op ons feestje stonden vonden het leuk om meer te draaien, maar hadden nog niet echt een agency. Ik kon vrij eenvoudig boekingen voor ze regelen. Er zitten nu acht artiesten bij ons: Erik Sebastiaan, Halve Soul, L'Atelier, LIFE on MARS, Tijn Benedek, Steef van Velzen en sinds kort ook Nachtbraker en Daan Donk. Het varieert van disco tot house, deephouse, vinylliefhebber tot cd-draaier en producer. Die diversiteit is leuk, maar af en toe ook lastig als je een showcase met je agency wilt hebben. Je moet dan wel een soort van samenhangend programma kunnen presenteren.

Hadden jullie het idee dat jullie iets toevoegden aan de scene zoals die bestond, misten jullie iets?
Stijn: Onze feesten liepen gelijk goed, dus blijkbaar was er een bepaalde behoefte. Ik denk dat het hele vriendenverhaal nog steeds heel bepalend is, dat creëert een sfeer waar mensen voor terugkomen. Veel feesten die eenzelfde soort line-up als wij neerzetten doen dit op veel grotere locaties, maar er zijn ook genoeg mensen die niet in een grote hal willen staan, maar juist de wat kleinere feesten leuker vinden.

Wie zijn de mensen die jullie willen bereiken?
Stijn: Het begint met doen waar je zelf achterstaat, dat is het belangrijkst. Omdat je er zelf in gelooft en niet dingen neerzet omdat ze populair zijn. Dan wordt het lastiger verkopen, omdat je er geen gevoel bij hebt. Ik denk dat onze doelgroep bestaat uit mensen tussen de drieëntwintig en achtentwintig jaar oud. Mensen die graag naar een feestje gaan, en er meer vanaf weten. Muziekliefhebbers.

Stijn Ceelen (links) en Glenn Schonewille (rechts)

Welke rol speelt de programmering hierbij?
Stijn: Het effect van het programma is heel direct. We hebben wel eens een editie gehad waarop we iemand als Huxley hadden staan. De leeftijd schiet dan meteen omlaag.
Glenn: Deephousenamen trekken een jonger publiek aan. Je verkoopt dan sneller uit, maar we stonden zelf eigenlijk niet helemaal achter de line-up. Na die dag hadden we ook helemaal geen voldaan gevoel. Door het jonge publiek hing er een hele andere sfeer dan normaal. Daarna zijn we alleen gaan programmeren wat wij kwaliteit vinden, waarvan wij denken: dit willen wij uitstralen met ZeeZout.

Hoe zouden jullie de muziek omschrijven?
Stijn: Breed: van disco tot het randje van techno. Als je een hele avond programmeert, kan je verschillende stijlen laten horen. Het zijn bij ons wel allemaal echte dj-dj's, mensen die lange sets draaien, die je meenemen en verrassen. Als een dj precies geeft wat je verwacht, ben je eigenlijk teleurgesteld. Als een dj ineens een stapje naar links of naar rechts maakt, ineens disco of uptempo gaat draaien, maakt dat het interessant.

Jullie hebben afgelopen zomer een stage gehost bij Buiten Westen. Hoe was dat?
Stijn: Buiten Westen is een groot populair Amsterdams festival, maar het is ook breed georiënteerd. Je gaat van Pleinvrees, naar Next Monday's Hangover, Cartel, NGHTDVSN, Paardenkracht naar ons. Het festival spreekt daardoor een breed publiek aan.

Hoe konden jullie je van andere stages onderscheiden?
Stijn: De policy van het festival was dat elke organisatie met de hardste dj af moest sluiten, maar wij hadden ervoor gekozen om met Motor City Drum Ensemble te eindigen. Want wat is er mooier dan dat? We merkten dat we daarmee echt een ouder publiek trokken.

In november organiseren jullie samen met Cartel het feest Sounds Like Trouble in De Marktkantine. Op Facebook staat dat jullie teruggrijpen naar de oorsprong van de housecultuur waarbij saamhorigheid, vrijheid en rebellie de boventoon voerden. Zien jullie een groot verschil tussen de oorsprong van house en de situatie van nu?
Stijn: Het haakt in op dat een feest vroeger speciaal was. Tegenwoordig zijn er nog maar weinig feesten die echt bijzonder zijn. Mensen nemen even een kijkje, doen een paar drankjes en gaan weer naar huis. Als je meer tijd neemt kan je een betere sfeer creëren. Omdat De Marktkantine een nieuwe locatie is, is er veel ruimte om dingen uit te proberen.  We proberen in te gaan tegen het massaproduct dat feesten zijn geworden.
Glenn: Het is een beetje schokkend, allemaal wat anoniemer. Een avond waarop alles mag. De samenwerking met Cartel is ontstaan omdat we qua sound veel raakvlakken hebben en  een soortgelijk publiek trekken.
Stijn: Bij Sounds Like Trouble gaan we veel meer over de top dan bij ZeeZout-feesten. Het wordt een terugkerend concept: twee à drie keer per jaar in De Marktkantine.
Glenn: Je merkt dat mensen veel meer naar een feest toeleven als ze er van tevoren mee bezig zijn. Er komen mensen die dedicated zijn voor je feest, en niet omdat ze toevallig langslopen en even een drankje willen doen. De ligging van de locatie speelt hierbij ook een belangrijke rol.

Wat is jullie natte ZeeZout-droom?
Stijn: Ik heb in het begin wel eens gezegd dat ik stop met feesten geven als we Todd Terje hebben geboekt.
Glenn: We willen sowieso een keer een ZeeZout-festival geven. We doen nu Het Alternatief op Koningsdag, maar dat is toch anders dan een ZeeZout-festival op een 'normale' dag. Wie weet lukt dat volgend jaar.

---
Met ADE heeft ZeeZout twee events, Tom Trago & Friends (vrijdag) en Feel My Bicep (zaterdag). Sounds Like Trouble vindt 29 november plaats in De Marktkantine. In december hebben ze events in Rotterdam, Utrecht en Nijmegen.