The Tangerines klinken ruige kerels die wel eens van de trap vallen en niet elke dag een vers paar sokken aantrekken. Denk aan de stonerversie van The Strokes met elektronische invloeden en een vleugje britpop. Ik ontmoette ze op een terras in onze hoofdstad, waarvan het zonlicht genadeloos werd opgeschrokt door de omringende etageblokken. Tot mijn grote verbazing bleken de mannen uit Mons voorbeeldige schooljongens te zijn die met moeite er in slagen een prille pubersnor te cultiveren en wiens moeders ik ervan verdenk nog steeds hun kleren op te vouwen. Ze hebben slechts één nummer online staan en spelen deze zomer op Dour Festival. Oh, en ze hebben een manager die gesprekken als deze in goede banen probeert te leiden en als bierbode fungeert.VICE: Hoe kom je als band met maar één nummer online in godsnaam op de line-up van Dour terecht?
Pitou (gitarist): We speelden onlangs een show in Mons. De programmator van Dour was daar ook en ik veronderstel dat hij ons wel oké vond, want hij vroeg meteen of we het niet zagen zitten om op Dour te spelen. Dat ene nummer dient trouwens enkel om de band te promoten. Daarnaast hebben we ook een setlist voor optredens.En ondertussen hebben jullie blijkbaar ook al een manager?
Pierre (drummer): Ja, dat is een beetje uit gemakzucht. We willen ons enkel met muziek bezighouden en hebben geen zin om concerten te zoeken. Hij regelt alle praktische zaken. En hij haalt ook vaak bier voor ons!Zeggen dat je op Dour staat, kan je daarmee grietjes scoren?
Simon (gitarist): Nog niet uitgeprobeerd. Enkel Bazil (vocals, synth) heeft daar al gretig gebruik van gemaakt.
Pitou: En dat lijkt enkel te werken bij draken. Bij mooie meisjes pakt het niet.
Pierre: Bij kerels anders wel. Die vinden het meestal wel cool.Hoe zit het met de muziekscène in Mons?
Bazil: Die suckt. Er is vooral veel metal.
Pierre: En Salvatore Adamo! Een beetje zoals Clouseau bij jullie. (lacht) Maar dan een pak ouder.Het enige dat ik weet over Mons is dat Elio Di Rupo daar ook woont…
Simon: Ja, hij wordt zowat beschouwd als de Godfather van onze stad. Hij is heel populair bij het volk.
Pitou: Toffe gast wel, maar ik sta niet echt achter zijn ideeën.
Pierre: Hij heeft anders wel een bangelijke outfit.Waren jullie voor The Tangerines ook al met muziek bezig?
Pitou: Simon en ik zijn broers en Bazil is onze buurman. Toen we een jaar of 13 waren, hadden we een metalbandje met een ongelofelijk idiote naam.Zijnde?
Pitou: Dat durf ik echt niet te vertellen. We hebben er gelukkig ook nooit iets van online gezet. Simon, Pierre en onze bassist Nathan leerden we later op school kennen.Waarom heten jullie De Mandarijnen?
Pitou: Geen idee. Waarom eigenlijk?
Bazil: Een mandarijn is altijd een verassing. Je weet niet van tevoren of ze goed zal zijn. En ze zijn zacht en plezierig.
Pierre: Ik dacht door een nummer van Led Zeppelin. Of was het door Lucy In The Sky With Diamonds?
Pitou: Ja, in de tweede zin van dat nummer wordt er iets gezegd over mandarijnenbomen. Maar ik denk ook dat de band Tangerine Dream er voor iets tussenzat. We zijn een beetje blijven steken in de jaren ’60. We maken oude muziek met een elektronisch kantje. Dat komt doordat we allemaal naar andere muziek luisteren. Ik luister bijvoorbeeld vooral naar britpop, Simon naar psychedelische rock en Bazil naar elektronische muziek.Er is nog een band die zichzelf The Tangerines noemt. Het gaat om een kerel die eruitziet als Willy Sommers met een extravagante pruik, of Geert Wilders die net aan de paddo’s heeft gezeten.
Pierre: Ja, die zijn we ook al tegengekomen. Toen we onze naam kozen, zijn we niet eerst op het internet gaan kijken.Wat zijn de toekomstplannen?
Simon: Buiten Dour hebben we nog geen shows gepland. We hopen tegen het einde van het jaar onze eerste EP af te krijgen.Binnenkort staan jullie tussen enkele grote mannen op Dour. Pissen jullie nog niet in jullie broek?
Pierre: Nee, integendeel. We hebben er al zin in.Goed zo.The Tangerines spelen op vrijdag 13 juli op Dour
Website: www.thetangerinesmusic.com
Foto: Evi Maveau
Advertentie
Pitou (gitarist): We speelden onlangs een show in Mons. De programmator van Dour was daar ook en ik veronderstel dat hij ons wel oké vond, want hij vroeg meteen of we het niet zagen zitten om op Dour te spelen. Dat ene nummer dient trouwens enkel om de band te promoten. Daarnaast hebben we ook een setlist voor optredens.En ondertussen hebben jullie blijkbaar ook al een manager?
Pierre (drummer): Ja, dat is een beetje uit gemakzucht. We willen ons enkel met muziek bezighouden en hebben geen zin om concerten te zoeken. Hij regelt alle praktische zaken. En hij haalt ook vaak bier voor ons!Zeggen dat je op Dour staat, kan je daarmee grietjes scoren?
Simon (gitarist): Nog niet uitgeprobeerd. Enkel Bazil (vocals, synth) heeft daar al gretig gebruik van gemaakt.
Pitou: En dat lijkt enkel te werken bij draken. Bij mooie meisjes pakt het niet.
Pierre: Bij kerels anders wel. Die vinden het meestal wel cool.Hoe zit het met de muziekscène in Mons?
Bazil: Die suckt. Er is vooral veel metal.
Pierre: En Salvatore Adamo! Een beetje zoals Clouseau bij jullie. (lacht) Maar dan een pak ouder.Het enige dat ik weet over Mons is dat Elio Di Rupo daar ook woont…
Simon: Ja, hij wordt zowat beschouwd als de Godfather van onze stad. Hij is heel populair bij het volk.
Pitou: Toffe gast wel, maar ik sta niet echt achter zijn ideeën.
Pierre: Hij heeft anders wel een bangelijke outfit.
Advertentie
Pitou: Simon en ik zijn broers en Bazil is onze buurman. Toen we een jaar of 13 waren, hadden we een metalbandje met een ongelofelijk idiote naam.Zijnde?
Pitou: Dat durf ik echt niet te vertellen. We hebben er gelukkig ook nooit iets van online gezet. Simon, Pierre en onze bassist Nathan leerden we later op school kennen.Waarom heten jullie De Mandarijnen?
Pitou: Geen idee. Waarom eigenlijk?
Bazil: Een mandarijn is altijd een verassing. Je weet niet van tevoren of ze goed zal zijn. En ze zijn zacht en plezierig.
Pierre: Ik dacht door een nummer van Led Zeppelin. Of was het door Lucy In The Sky With Diamonds?
Pitou: Ja, in de tweede zin van dat nummer wordt er iets gezegd over mandarijnenbomen. Maar ik denk ook dat de band Tangerine Dream er voor iets tussenzat. We zijn een beetje blijven steken in de jaren ’60. We maken oude muziek met een elektronisch kantje. Dat komt doordat we allemaal naar andere muziek luisteren. Ik luister bijvoorbeeld vooral naar britpop, Simon naar psychedelische rock en Bazil naar elektronische muziek.Er is nog een band die zichzelf The Tangerines noemt. Het gaat om een kerel die eruitziet als Willy Sommers met een extravagante pruik, of Geert Wilders die net aan de paddo’s heeft gezeten.
Pierre: Ja, die zijn we ook al tegengekomen. Toen we onze naam kozen, zijn we niet eerst op het internet gaan kijken.Wat zijn de toekomstplannen?
Simon: Buiten Dour hebben we nog geen shows gepland. We hopen tegen het einde van het jaar onze eerste EP af te krijgen.Binnenkort staan jullie tussen enkele grote mannen op Dour. Pissen jullie nog niet in jullie broek?
Pierre: Nee, integendeel. We hebben er al zin in.Goed zo.The Tangerines spelen op vrijdag 13 juli op Dour
Website: www.thetangerinesmusic.com
Foto: Evi Maveau