De dubbele impact van de coronacrisis op de vechtsport

“Dit is zeker zwaar kut voor vechters die geen andere inkomens hebben,” zegt Redouan Laarkoubi. Hij is professioneel kickbokser in Nederland. Op 14 maart zou hij een partij hebben bij Enfusion, maar twee dagen ervoor kreeg hij te horen dat die niet doorging vanwege het coronavirus. In één klap zag hij het harde werk van zijn voorbereiding in rook opgaan, en belangrijker: Laarkoubi kon naar zijn centen fluiten.

“Ik heb niks betaald gekregen toen het evenement niet doorging,” vertelt Laarkoubi. “Deze corona heeft de wereld in zijn houdgreep.” Sportevenementen liggen over de hele wereld stil door de uitbraak van het coronavirus, van de Premier League tot de NBA, maar vechtsporters worden in verhouding harder geraakt dan de meeste andere sporters. Profvoetballers, -basketballers en -ijshockeyers hebben bijvoorbeeld doorlopende contracten bij hun clubs, met een vast maandsalaris. De vechtsportwereld is anders gestructureerd.

Professionele vechtsporters hebben gemiddeld drie keer per jaar een partij en worden per evenement betaald. Het geld komt voor vechters dus onregelmatig binnen, in stoten. Ze moeten regelmatig op evenementen staan om structureel te verdienen. Geen evenementen, geen geld. In Nederland hebben alleen sterren in de categorie van Rico Verhoeven en Badr Hari genoeg vet op de botten om financieel een tijd te kunnen zonder gevechten, mede dankzij hun nevenactiviteiten en sponsordeals. Vrijwel alle vechters daaronder zitten in de problemen, nu er voorlopig geen evenementen zijn.

“De structuur van de vechtsport is heel anders dan die van andere sporten,” zegt Peter Kwint, bestuurslid van de Nederlandse Vechtsportautoriteit (VA). De VA houdt toezicht op de bonden en promoters in Nederland. “Er is geen vangnet voor de vechters,” gaat Kwint verder. “Dat is de ellende van deze hele situatie. De bonden en promoters zijn nu heel druk bezig zelf hun hoofd boven water te houden. Uiteindelijk zijn dat ook bedrijven, dus ik hoop dat het ze lukt om aanspraak te maken op een deel van de regelingen die nu opgezet zijn door de regering, om mensen door deze moeilijke tijden heen te helpen.”

De huidige coronacrisis vreet aan twee soorten inkomsten voor de kickboksers. Om een enigszins stabiel inkomen te hebben, werken de meeste kickboksers naast hun vechtsportcarrière als trainer bij de sportschool van hun coach. Maar ook dat werk ligt stil, nu de sportscholen zijn gesloten. Personal training geven is ook geen optie. “We zijn er duidelijk over dat de vechtsporters niet massaal op Instagram een-op-een-clinics moeten gaan aanbieden,” zegt Kwint. “We willen niet dat ze voor 50 euro per uur in het park personal training gaan doen. Want dan doe je nog precies wat niet de bedoeling is.”

Voor de trainers in de vechtsportwereld geldt ook dat ze hun twee belangrijkste inkomstenstromen op zien drogen. Ten eerste ontvangen ze nu geen gages van partijen van hun vechters. “Dat is een aderlating, zo is het gewoon,” zegt Mike Passenier, de trainer van onder meer Badr Hari en Murthel Groenhart. Daarnaast zien de trainers het aantal abonneehouders bij hun gyms teruglopen. “Ze zeggen bij mij ook op met bosjes, helaas,” aldus Passenier. “Ik kan niks doen, behalve de sportschool schoonmaken en repareren wat er gerepareerd moet worden. Ik bedenk nu plannen voor hoe ik de sportschool kan verbeteren als die weer opengaat. Je moet het per dag nemen. Dat is wat ik doe. Het komt wel weer goed.”

Als vechter heeft Laarkoubi de mazzel dat hij naast zijn baan als kickbokser een baan heeft als tramchauffeur in Den Haag, waardoor hij een inkomen heeft om deels op terug te vallen. Maar daarmee is hij een buitenbeentje in de kickbokswereld. Zichzelf fit houden, voor als de crisis voorbij is, is er voor hem alleen nog niet van gekomen, nu hij niet naar de sportschool mag. “Ik heb al de hele week niks gedaan,” zegt Laarkoubi. Volgens Kwint, die zelf ook graag aan vechtsport doet, zit er voor nu niks anders op: “We moeten maar trainen met een springtouw in de achtertuin. Of een beetje Rocky-stijl, trappen op en af rennen.”

De vechtsportwereld zit dus flink in de shit door de huidige situatie. Het is nog maar de vraag of alle bonden, promoters en gyms in deze periode overeind blijven staan. Voor nu is Kwint in ieder geval blij met de manier waarop de vechtsportwereld omgaat met de crisis. “Er zullen vast mensen in een kelder wat organiseren, die zich stiekem niet aan het verbod houden. Maar van wat ik kan zien, is het goed en volwassen opgevangen door de vechtsportwereld, ondanks dat het ze dubbel hard raakt.”