Wat er gebeurt als je 550 doses lsd neemt

In het jaar 2000, op Canadees midzomernachtfeest, nam een groep van 20 mensen een glas water met lsd erin. Ze vergisten zich in de dosis, en namen ongeveer tien keer meer lsd dan de bedoeling was. In de twaalf uren daarna hadden ze een van de meest intense ervaringen van hun leven, die hen voor altijd zou veranderen.

Als je het per gram bekijkt, is lsd krachtiger dan de meeste recreatieve drugs. De effecten van veel drugs, zoals mdma of cocaïne, zijn te merken per milligram. Maar de effecten van lsd zijn zelfs al te merken op de microgramschaal, oftewel een miljoenste van een gram. Een gemiddelde dosis lsd is 100 microgram.

Een lsd-trip kan soms wel twaalf uur duren. Je hartslag versnelt, kleuren en geluiden worden intenser en je waarneming van tijd verandert. Het lsd-molecuul dat serotonine nabootst heeft een soort ‘deksel’ dat aan de serotonine-receptoren vastklikt, waar het daarna uren kan blijven zitten. Daarom kunnen zelfs lage concentraties van de drug zo krachtig zijn.

Omdat het zo nauw komt kijken, is het makkelijk om een overdosis lsd te nemen. Maar wat gebeurt er precies als mensen extreme hoeveelheden lsd nemen? Mark Haden, directeur van MAPS Canada, adjunct-hoogleraar aan de Universiteit van Brits-Columbia en medeauteur van een nieuw rapport, heeft dat onderzocht. Voor het rapport heeft hij gekeken naar mensen die extreem veel lsd hadden genomen – wat bizar genoeg gunstige effecten op hun gezondheid had.

Haden onderzocht bijvoorbeeld een 15-jarig meisje met een bipolaire stoornis. Zij was een van de mensen die per ongeluk een overdosis nam op het feestje in Canada. Ze had maar liefst 1100 microgram genomen. In de zes uur daarna ging ze zich steeds vreemder gedragen. Ze ging in foetushouding op de grond liggen en klampte haar armen stevig vast. Haar vrienden dachten dat ze een epileptische aanval had en belden een ambulance, hoewel niemand zeker wist of ze daadwerkelijk een aanval had, bewusteloos was geraakt of zich gewoon had overgegeven aan de overweldigende ervaring.

De volgende dag kwam haar vader bij haar op bezoek in het ziekenhuis. Ze zei tegen haar vader “dat het voorbij was.” Hij dacht dat ze de trip bedoelde. Maar ze bedoelde dat haar bipolaire stoornis, die haar dagelijks in manische episodes stortte, genezen leek te zijn. Een week later waren haar symptomen nog steeds niet teruggekomen. Artsen volgden haar vooruitgang gedurende meer dan een jaar, en nu – bijna twintig jaar later – heeft ze nog steeds geen depressieve en manische episodes meer gehad, op een postnatale depressie na. Ze zegt dat het voelt alsof de overdosis lsd haar hersenchemie op de een of andere manier heeft “gereset”.

Haden was niet alleen verbaasd dat haar symptomen waren verdwenen, maar ook dat zo’n hoge dosis lsd tot zo’n positieve ervaring kan leiden. In het rapport, dat is gepubliceerd in Journal of Studies on Alcohol and Drugs, heeft Haden ook het verhaal opgeschreven van iemand anders die op het beruchte feest in Canada was. Deze 26-jarige vrouw had slechts een half glaasje water gedronken, waardoor ze ongeveer 500 microgram lsd had binnengekregen. Zij was op dat moment alleen twee weken zwanger, wat ze niet wist. Toch waren er tijdens haar zwangerschap geen complicaties, en haar inmiddels 18-jarige zoon is een jonge, gezonde, slimme student.

Het meest opmerkelijke verhaal in het rapport komt van een 46-jarige vrouw, die door Haden CB wordt genoemd en chronische pijn had door de ziekte van Lyme. In 2015 had zij een lijn wit poeder gesnoven, waarvan ze dacht dat het cocaïne was. Een kwartier later besefte ze dat er iets mis was en belde ze haar huisgenoot, die haar vertelde wat er was gebeurd: ze had een deel van zijn lsd-voorraad opgesnoven.

Lsd komt meestal in zegelvorm: kleine stukjes papier die in de geurloze, helder vloeistof zijn gedoopt. Maar de drug komt ook voor als krachtig wit poeder, waardoor het weleens verward wordt met andere poedervormige drugs. De huisgenoot van CB had zijn resterende voorraad gewogen en schat dat ze ongeveer 55 milligram had gesnoven – 550 keer een gemiddelde dosis, genoeg om een hele school aan het trippen te krijgen. Het resulteerde in een megatrip die uiteindelijk 34 uur duurde.

De eerste twaalf uren waren een hel. Haar huisgenoot zorgde voor haar, maar ze verloor vaak het bewustzijn en moest geregeld kotsen. De twaalf uur daarna voelde CB zich “aangenaam high”. Ze zat voornamelijk in een stoel, “schuimbekte wat, brabbelde af en toe een willekeurig woord en moest vaak overgeven.”

Toen de drug na nog eens tien uur eindelijk was uitgewerkt, voelde CB zich normaal en was haar chronische pijn helemaal verdwenen. Ze had zeven jaar lang elke dag morfine gebruikt om haar symptomen van Lyme te bestrijden. Na haar lsd-overdosis was niet alleen haar pijn volledig verdwenen, maar kreeg ze ook geen ontwenningsverschijnselen van de opioïden die ze al die jaren had gebruikt.

CB stopte vijf dagen met morfine, waarna haar pijn terugkwam. Daarna verlaagde ze haar dosis opioïden en begon ze lsd te microdosen. Elke drie dagen nam ze ongeveer een kwart van een gemiddelde dosis, ongeveer 25 microgram. Dat deed ze een paar jaar, waarna ze in januari 2018 helemaal stopte met morfine en opnieuw geen ontwenningsverschijnselen kreeg.

Er zijn aanwijzingen dat psychedelica als lsd pijnen kunnen behandelen, omdat het ontstekingsremmende drugs zijn, maar Haden was verbaasd dat ze ook kunnen helpen met de ontwenningsverschijnselen van opioïden. “Ik had weleens van iemand gehoord dat lsd kan helpen bij je ontwenning, maar ik had er nooit bewijs van gezien,” zegt hij. Er is ook bijna geen bewijs dat lsd kan helpen bij je bipolaire stoornis, laat staan dat het daarmee ‘genezen’ kan worden. Ayelet Waldman, auteur van A Really Good Day, beweert dat lsd microdosen haar heeft geholpen om haar stemmingswisselingen onder controle te krijgen. En op dit moment worden er in Zwitserland proefpersonen gezocht om te kijken of lsd een manische depressie kan behandelen. Maar er is verder geen bewijs voor.

De trip van CB is niet de meest intense lsd-overdosis die ooit is gedocumenteerd. Ook was het niet de eerste keer dat iemand lsd voor cocaïne aanzag. In een rapport dat in 1972 in Western Journal of Medicine werd gepubliceerd, wordt vermeld dat vier mannen en vier vrouwen elk twee lijnen wit poeder hadden gesnoven. Ook zij hadden zich vergist en snoven lsd in plaats van coke. Het is moeilijk om in te schatten hoeveel ze precies namen, maar hun bloedmonsters varieerden van 1000 tot 7000 microgram per milliliter. Dat is ongeveer tussen de 260 en 2100 doses lsd.

Tien minuten later zaten ze allemaal bij de eerste hulp. Vijf waren volgens het rapport comateus en de anderen “extreem hyperactief, met heftige visuele en auditieve hallucinaties.” Drie patiënten stopten met ademhalen en moest aan de beademing. Andere symptomen waren diarree, braken, bloeden, bloedstolsels en koorts – hoewel de bloedingen mogelijk waren veroorzaakt door de cocaïne, die ze ook hadden gesnoven.

Alle acht patiënten overleefden het en herstelden in minder dan twaalf uur volledig. De meesten konden zich niet herinneren dat ze in het ziekenhuis waren opgenomen. De auteurs van het rapport schreven dat er “bij vijf patiënten, die in het jaar daarna regelmatig werden onderzocht, geen duidelijke nadelige psychologische of lichamelijke gevolgen waren.” Ook bleven de meeste patiënten af en toe lsd gebruiken.

Er is voor zover bekend nog nooit iemand overleden aan enkel lsd. De auteurs van het rapport schatten dat een dodelijke dosis lsd ongeveer 14.000 microgram zou zijn. Mensen nemen af en toe weleens iets te veel van een of ander psychedelisch middel en komen dan onder een auto of vallen uit een raam. Het is ook mogelijk om dood te gaan aan drugs als 25I-NBOMe, dat er hetzelfde uitziet als een zegel lsd, maar dodelijk kan zijn. Het is belangrijk om altijd goed te weten welke drugs je neemt.

Over het algemeen is lsd dus relatief veilig – iets wat ook keer op keer wordt bevestigd in klinische onderzoeken.

“Het is een opmerkelijk veilig product, heel ongewoon,” zegt Haden. “Albert Hofmann [de wetenschapper die in 1938 voor het eerst lsd synthetiseerde] zei dat het een van de minst giftige drugs op de planeet was, en dat komt ook overeen met de giftigheidsgegevens van David Nutt. Het is een van de redenen waarom het niet gecriminaliseerd zou moeten zijn – het is verrassend ongiftig.”

Dit artikel verscheen oorspronkelijk op VICE US.