Als je een hallucinerend mens met een usb-kabel aan een printer zou kunnen aansluiten, dan zou je kunstwerken krijgen zoals die van de Guineese kunstenaar Kwesi Abbensetts. Zijn gelaagde beelden zijn onconventioneel, gefragmenteerd en vernuftig. De portretten lijken soms meer op schilderijen dan op foto’s. Voor zijn tentoonstelling Water Me in Brooklyn selecteerde hij werken waarin hij zijn eigen identiteit en zwartheid onderzoekt, via een methode die hij “revisionaire zelf-toe-eigening” noemt.
Dat klinkt nogal gestudeerd en moeilijkdoenerig, maar zijn benadering is juist het tegenovergestelde van academische conventies. “Mijn werk is niet gebaseerd op enige vorm van onderzoek naar historische bronnen,” vertelt hij aan Creators. “Het is gewoon gebaseerd op intuïtie en de informatie die ik heb, wat zo ongeveer betekent dat ik alles wat ik maak ter plekke verzin.”
Videos by VICE
“Dat ik het revisionaire zelf-toe-eigening noem, heeft te maken met het feit dat mijn werk geen enkele vorm van hedendaagse kunst als referentiepunt heeft,” voegt hij toe. “Ik probeer met foto’s en schilderwerk iets te maken wat ik zelf fris en vernieuwend vind.”
Abbensetts’ werk is intiem en persoonlijk, en zullen weinig kunstenaars zijn die zich in zijn thema van revisionaire zelf-toe-eigening herkennen. Toch heeft zijn werk een hoop raakvlakken met ideeën die in het huidige culturele landschap relevant zijn. “Ik baseer mijn werk doorgaans op wat ik zelf mijn ‘bloedgeheugen’ noem: willekeurige dingen uit mijn leven die als bloed mijn werk in druppelen,” zegt Abbensetts. “Om het wat preciezer te zeggen: mijn werk gaat over het idee van identiteit, zelf, erfgoed, afstamming, en mensen. Uiteindelijk is het daar de representatie van.”
Klik hier voor meer van Abbensetts’ onorthodoxe werk.
