Laten we het even hebben over de krokodillenvergunning van die methdealer

Vanochtend ontvouwde zich een politiezaak met een flink Hollywoodgehalte aan ons, het Nederlandse volk. AT5 sprak van een zaak waar Walter White nog een puntje aan zou kunnen zuigen. In een pand in Amsterdam-Oost werden namelijk, als gevolg van het oprollen van een grote crystalmethbende, ettelijke tonnen aan cash aangetroffen. Tot zover lijkt het een vrij normale politievangst. Oprollen die hap, bonnetje schrijven, boef op water en brood en verder met het bestrijden van misdaden, zou je denken.

Dit was niet aan de orde, want het geld werd bewaakt door twee krokodillen. Echte kroko's. Levensechte hongerige reptielen. Dieren waarvan de bijtkracht – voor zover die nog niet van hun geschubde tronie afspat – wordt uitgedrukt in TONNEN per vierkante centimeter. Jawel, een krokodil is de allergekste bijter van het dierenrijk, met een bijtkracht van 1,35 ton per vierkante centimeter. Om een idee te krijgen van hoeveel kracht dit is: stel je even voor dat er een personenauto van 1,35 ton verkleind wordt tot één vierkante centimeter, maar dus wel al zijn gewicht behoudt, en dan over je hand rijdt. Misschien kun je deze onmenselijke hoeveelheid kracht nog wel veel duidelijker uitleggen door natuurkundeleraren en de Freek Vonks van deze wereld, maar het is hoe dan ook wel duidelijk dat je niet oog in oog wil staan met zo'n beest, als je toevallig van plan bent om een methpand te beroven van tonnen aan cash. Ondanks dat deze crimineel met zijn methpraktijken waarschijnlijk een heleboel levens verpest, valt niet te ontkennen dat het concept 'criminelen die liefde koesteren voor dieren' ook ergens iets heel hartverwarmends heeft. Dan doel ik op het prachtige contrast dat er ontstaat als je op een werkdag het afpersen van concurrenten afwisselt met een angstig konijn loslaten in de kooi van Roelof en Jasper, om vervolgens met een stoffer en blik de boel aan kant te maken door alle krokodillendrollen even bij elkaar te vegen. Dit contrast tussen de harde, zakelijke kant van de crimineel en de zachtaardige dierenvriend siert de misdadiger. Het geeft de misdadiger aanzien. Welke slechterik was er ooit enger dan de slechterik in Inspector Gadget? Je zag nooit zijn gezicht, maar de manier waarop hij met een rechterrobotarm zijn kat aaide zorgde ervoor dat je wel twee keer nadacht voordat je met hem fokte. Iets waar Inspector Gadget overigens lak aan had, maar die kon dan ook een propeller uit zijn hoed laten komen als het hem te heet onder de voeten werd, of altijd een nagelschaartje of iets anders handigs tevoorschijn toveren. Dat telt niet.

De dieren liefhebbende crimineel is paradoxaal, en daardoor onvoorspelbaar, én gruwelijk eng. Iemand als Willem Holleeder is wat dat betreft eigenlijk niet écht eng, maar stel je even voor dat hij een angstaanjagende troep struisvogels in zijn achtertuin had gehad! Hrrr. Maar nee, Willem doet dingen als op de foto gaan met Najib Amhali. Dan verlies je je edge, en word je binnen de kortste keren 's lands grootste knuffelcrimineel (inclusief een optreden in die show van Twan Huys etc). (Was nooit gebeurd als hij een troep struisvogels in zijn achtertuin had gehad.)

Maar hoe komen topcriminelen aan die gevaarlijke huisdieren? Nou, daar is dus niks illegaals aan. De politie wilde het pand namelijk helemaal ontruimen, maar dat kon niet, omdat de crimineel gewoon de benodigde papieren had voor zijn krokodillen. Er moet nu dus iemand voor de beesten komen zorgen, terwijl de eigenaar in afwachting is van zijn straf, zo is op NOS.nl te lezen.

Deze crimineel, de crystalmethkoning, de eigenaar van de krokodillen en al het geld, heeft dus op een doordeweekse dag even al zijn criminele activiteiten – mensen afpersen, crystal meth maken, geld tellen, Opsporing Verzocht kijken, pistolen kopen, dat soort dingen – even heeft gestaakt, om bij het stadhuis een nummertje te trekken bij de Juridische Balie van Reptielenzaken – of waar je ook moet zijn – zodat hij zijn papierwerk op orde kon laten maken. Neem gerust even een paar minuten om je dit tafereel in te beelden. En bedenk je even hoe dit Nederland ten voeten uit is: zelfs de criminelen hier hebben keurig een vergunning voor dingen waar je een vergunning voor nodig hebt (in dit geval het houden van twee woest gevaarlijke krokodillen. Zou mij niet verbazen als deze beroepscrimineel keurig staat ingeschreven bij het Kadaster. Ook dat is Holland.) Ik wil niet als Alberto Stegeman klinken, maar het houden van een krokodil in Nederland blijkt doodeenvoudig te zijn. Dat vertelt Walter Gertreur, eigenaar van reptielenzoo SERPO in Rijswijk aan de telefoon. "Het gaat niet om een vergunning, maar een ontheffing. Het komt erop neer dat je een legale herkomst van je dier moet kunnen aantonen, door middel van bijvoorbeeld een paspoort van het dier." Maar controleert er dan niemand of je voor het dier kunt zorgen? Of er niet toevallig ergens voor een paar ton aan crystal meth rondslingert, bijvoorbeeld? "Vooraf wordt daar niet op gecontroleerd." zegt Gertreur. "Het kan wel zijn dat de dierenpolitie onverwachts voor je deur staat, en dan moet je kunnen aantonen dat er geen sprake is van dierkwellerij (noodzakelijke zorg zoals voedsel en leefruimte moet goed zijn) en als het gevaarlijke dieren zijn moet je ervoor zorgen dat het dier niet kan ontsnappen. Maar de dierenpolitie komt meestal pas langs na een melding van overlast. Iedereen met genoeg geld kan een krokodil kopen. Gewoon op Marktplaats, zolang de eigenaar maar beschikt over de nodige certificaten."

Diervriendelijke criminelen zijn de angstaanjagendste criminelen, dat wist ik wel, maar nu blijkt dus ook dat je ondanks kilo's aan levensgevaarlijke drugs in je huis prima de benodigde papieren kan krijgen om krokodillen door je huis te laten dartelen. Ik slaap een beetje minder goed, vanavond.