De dingen die je leert als je als twintiger nog maagd bent

Seks! Het is overal. Op filmposters, in muziek, in reclames over auto's en in folders voor saaie kledingmerken. Seks is alom aanwezig in de marketingschema's van onze commerciële opperheren. En hoe harder maagden het proberen te negeren, hoe harder de samenleving zijn smerige genitaliën in ons onschuldige smoelwerk probeert te duwen. Ik kan het weten. Ik ben namelijk 25 en nog steeds maagd.

Voor veel mensen die al een kwart eeuw op deze aardbol rondlopen zonder dat ze ooit van bil zijn geweest, is dat een bewuste keuze. Ze 'bewaren zichzelf' vanwege religieuze redenen, of ze wachten op de 'de ware'. Daar halen ze vast heel veel voldoening uit. Maar voor mensen zoals ik – bij wie het celibaat niet bepaald een vooropgezet plan is – is er al tijden lang het vooruitzicht dat mijn eerste seksuele ervaring waarschijnlijk ongemakkelijk, gehaast, ongemakkelijk en doorspekt met valse verwachtingen gaat worden.

De eeuwig durende reis naar seks is niet per se heel leuk, maar er zijn wel enkele inzichten die je krijgt, als je na 25 jaar nog nooit een vagina hebt beroerd.

Toen ik net mijn twintigerjaren inging dacht ik dat ik immuun was voor die eeuwige ongerustheid die mensen voelen bij het ouder worden. Ik had vrede met de steeds dunner wordende haren op mijn achterhoofd, en met het feit dat ik zonder duidelijk aanwijsbare reden met elke verjaardag een kilootje ben aangekomen. Alleen als het aankomt op mijn seksleven – die dus niet bestaat – raak ik in paniek. Ik ben een trotse, hedendaagse man en ik heb nog steeds niet mijn lauwwarme ciabatta in een vrouwelijke warme oven kunnen steken. De hele tijd spookt door mijn hoofd dat er heel snel iets moet gebeuren. Dat is vrij slopend.

Door deze paniek ga ik op dates met zoveel mogelijk mensen, vaak zonder dat ik er een connectie mee voel, maar alsnog bergen hoop koester dat ze me wil. Ik vermoed dat dit hetzelfde gehaaste gevoel is dat vrouwen hebben als 'de biologische klok' aan het tikken is.

Het is extreem ongemakkelijk om aan mijn date te moeten vertellen dat ik een maagd van in de twintig ben. In het beste geval krijg je een vriendelijke weigering nadat je voorstelt een onenightstand te hebben. Als een meisje na een eerste date enigszins vriendelijk doet, hou je jezelf gelijk voor dat je zeer gruwelijk beet hebt en nu sowieso eindelijk seks gaat hebben, YESS!!!!!! Als dan later dat onvermijdelijke moment komt dat ze je teleur gaat stellen, voel je dezelfde symptomen die mensen hebben nadat ze een lange relatie hebben beëindigd – behalve dan dat dit nog niet eens een relatie was. Dit voortdurende emotionele gejojo is doodvermoeiend. Je wil gewoon neuken, al is het maar omdat je vrienden er dan eindelijk een keer hun gore kop over houden.

Mensen reageren altijd overdreven verbaasd als ze horen dat ik maagd ben – altijd is er die verdwaasde blik, omdat hun brein op volle toeren draait om het krankzinnige nieuws dat ze zojuist gehoord hebben mentaal verwerken. Het is echt net alsof ik ze vertel dat ik nog nooit heb gepoept – het is zo onvoorstelbaar, zo buitenaards, dat mensen er een minuutje voor nodig hebben om zich voor te kunnen stellen hoe dat moet zijn. Vervolgens veinzen de vaak dat ze het juist helemaal niet gek vinden, en beginnen ze te brainstormen met welke van hun vrienden ik eventueel naar bed zou kunnen.

Dat wil trouwens niet zeggen dat mijn vrienden begrijpen waarom ik maagd ben. Voor hen lijkt het allemaal niet zo moeilijk, maar goed, zij hebben het al sinds hun zestiende druk met het pompen van andere mensen. Toch doet uiteindelijk niemand er écht heel gemeen over. In het slechtste geval krijg je van die gesprekken van 'luister, het is oké om maagd te zijn – je komt vast ooit iemand tegen,' wat ongeveer op hetzelfde neer komt als tegen iemand met een depressie zeggen dat er nog genoeg dingen zijn om voor te leven. Zo'n schouderklopje voelt onoprecht, en zonder hard bewijs bovendien volkomen betekenisloos.

Ho, meisjes hebben niet allemaal perfecte tieten, billen en buiken en ze zijn niet allemaal dol op de bizarre, ruggengraat slopende seksstandjes die ik in pornofilms zie? Ja hallo, hoe moet ik dat weten? Ga je me nu ook vertellen dat de kung fu-moves die ik van Jackie Chan-films heb geleerd je niet gaan helpen in een echt straatgevecht?

Er bestaat een ambivalente relatie tussen mij en porno. Hoe vaak ik het gebruik, is vooral afhankelijk van hoe zwaarmoedig ik me voel. Op de dagen dat ik gemotiveerd genoeg ben om het leven als single te accepteren en me focus op de voordelen (je hebt tijd genoeg voor meerdere hobby's, je hebt een goede reden om er zo aantrekkelijk mogelijk uit te zien om überhaupt met vrouwen te durven praten, dan kijk ik op zich niet heel veel porno. Soms voel ik een soort aanhoudende vlaag van negativiteit en voelt alles als domme tijdverspilling. Op dit momenten sjor ik me een slag in de rondte, tot de vellen eraan hangen.

Sowieso is porno eigenlijk alles wat een maagd heeft. Voor ons sekslozen is het het digitale equivalent van een booty call. Hoewel ik geen idee heb wat ik van de daadwerkelijke daad moet verwachten, heb ik de verhalen van mijn vrienden niet nodig om te snappen dat porno weinig te maken heeft met de realiteit. Alleen begrijp ik dan nog steeds niet wat die realiteit dan precies inhoudt.

Als je al zo lang wacht om je maagdelijkheid te verliezen, bouw je automatisch behoorlijk wat verwachtingen op voor wanneer het eindelijk gaat gebeuren. Onenightstands vind ik niet echt een optie. Ergens wil ik mijn bloempje wel door een vreemde laten plukken, puur zodat we het dan maar gehad hebben, maar toch staat dat idee me niet echt aan. Het lijkt me raar om met een meisje naar bed te gaan die waarschijnlijk veel meer ervaring heeft, en ik denk dat we er allebei niet als winnaars uit zullen komen. Het is ook niet zo dat ik op 'de ware' wacht of zo, maar gewoon op iemand die het een beetje begrijpt.

Heb je wel eens naar anderen geluisterd als ze over seks praten? Of, beter nog, heb je wel eens naar jezelf geluisterd terwijl je over seks praat? Alles wat de gemiddelde persoon over de daad te zeggen heeft is altijd totaal afgezaagd, lomp en dom, en had zoveel interessanter kunnen zijn.

"Hey, wat vond jij eigenlijk van de film?"

"Ik vond het een goed doordacht stuk hedendaagse cinema met een uitstekende productiewaarde."

"Ja. Ik zou Channing Tatum trouwens echt keihard doen, jij?"

Toch zou ik willen dat ik ook met gestrekt been aan deze gesprekken kon meedoen. Ik wou dat ik gewoon een 'that's-what-she-said'-grap kan maken zonder dat ik me zowel pervers als een liegbeest voel. Niet dat iedereen gelijk doorheeft dat ik maagd ben, maar ik ben er vrij zeker van dat mijn ongemak voor iedereen voelbaar is, als ik meedoe aan gesprekken over seks.

Ik begrijp dat het heerlijk is om je een slachtoffer te voelen – dat je bent bestolen van iets wat je toekomt. In dit geval is het makkelijk om te geloven dat we allemaal recht op liefde en fysieke intimiteit hebben en dat het ontberen van een potje rampetampen op z'n tijd ons het recht geeft woest op de wereld te zijn. Maar dat is toch echt niet zo: jij bent degene die hem de hele tijd in de broek houdt.

Als ik terugkijk op mijn leven, denk ik dat de reden dat ik maagd ben hoofdzakelijk komt door gebrek aan zelfvertrouwen. Tijdens de jaren dat iedereen zijn maagdelijkheid verliest stapten de meisjes wel op mijn vrienden af, maar nooit op mij, en daarom is mijn zelfvertrouwen naar de filistijnen gegaan. Ik heb echt een soort stoornis dat ik bij elke potentiële bedpartner die ik zie denk: zo, wat een mooi exemplaar hebben we hier, gaat het vanavond dan eindelijk gebeuren? HAHAHAHA, DENK HET NIET – Sukkeeeellllll. Het is een vicieuze cirkel waar ik echt uit moet zien te komen als ik ooit een emotionele – laat staan fysieke – band met een meisje wil scheppen.

Dat wil trouwens niet zeggen dat er niet meer dan genoeg uitstekende redenen zijn om maagd te willen blijven: misschien doe je het voor je geloof, misschien bewaar je hem voor de hoogste bieder, misschien voor een kunstproject. Misschien wil je je op het redden van de planeet focussen, zonder daarbij te worden afgeleid door seks. Zelfs Hugh Hefner werd pas op z'n 22e ontmaagd, dus laten we het vooral niet te zwaar voor onszelf maken.

Let op: we zijn overgestapt op een andere facebookpagina. Like VICE Nederland voor je dagelijkse partij prachtverhalen, want anders mis je dingen: