Joardy Sitcom is een herkenbare serie die lijkt op niets dat je al kent

Een paar jaar geleden, in 2016 om precies te zijn, was de ‘huilon-man’ opeens een internethit. De huilon-man behoeft geen verdere introductie: tenzij je de afgelopen tien jaar in een kelder in Ruinerwold – om maar eens een plek te noemen – hebt doorgebracht, weet je wie hij is. Vorig jaar bleek de huilon-man Harco te heten, en kreeg hij zijn eigen youtubeserie, Joardy Season, geproduceerd door HALAL en de VPRO.

Nu zijn de makers van Joardy Season terug met een nieuwe achtdelige serie, die expliciet géén vervolg is op de vorige. Joardy Sitcom is – zoals de naam al doet vermoeden – een sitcom, maar dan wel eentje die in vrijwel niets lijkt op de sitcoms die je al kende. De serie speelt zich af in Het Pomphuys, het Amsterdamse café van barman Joardy, gespeeld door Jim Deddes, die ook Harco speelde. De twee anders hoofdpersonages zijn Lexxxus, gespeeld door Lexxxus, en Gurk, een goedaardig demoontje dat in de keuken van het café woont.

Joardy Sitcom is, net als Joardy Season, gemaakt door Jim Deddes, Jan Hulst en regisseur Giancarlo Sanchez, die naast Joardy Season ook Mocromaffia en de eerste Nederlandse Netflix-original Ares (vanaf begin 2020 op Netflix) regisseerde.

Ik sprak af met Jim, Jan en Giancarlo, om te praten over lachbanden, poepgrappen en hun eeuwige behoefte om te ontregelen.

VICE: Ha. Waarom in godsnaam een sitcom. Zijn jullie sitcom-fans?
Jan: Ik niet in ieder geval.
Jim: Vroeger op tv was de sitcom gewoon een gegeven. Daar wilden we iets mee doen.
Giancarlo: We hadden het onszelf met Joardy Season heel moeilijk gemaakt, door als het ware acht verschillende korte films te maken, op allemaal verschillende locaties, terwijl we maar twaalf draaidagen hadden. Omdat we daar zo’n klap van hadden gekregen, is dit idee een beetje uit luiheid ontstaan. We dachten: wat als we op één plek kunnen blijven en daar gewoon oneindig kunnen kutten?
Jan: Dit idee is een soort reactie op Joardy Season. De mensen die dat vet vonden, vonden het vooral tof dat het elke keer iets anders was, en dat het zo verrassend was. Maar als we weer hetzelfde hadden gedaan, was dat niet meer verrassend geweest, snap je? Dit is eigenlijk een heel conventionele serie, precies het tegenovergestelde van wat veel mensen zo geinig vonden aan Joardy Season.

Eigenlijk willen jullie gewoon recalcitrant zijn.
Giancarlo: Het komt misschien puberaal over, maar volgens mij is het creatief geestdodend als je dat niet doet. Als iets eigenlijk niet mag, dan zitten we goed.
Jim: We zijn ook snel verveeld. Als we soms met onverwachte bullshit komen, is dat niet per se omdat we recalcitrant willen zijn, maar omdat we denken: nu hebben we het vorige wel gezien.
Jan: Zo’n genre als de sitcom is ook super lekker om helemaal in te gaan zitten, als maker. Je speelt met de herkenbaarheid van het format. We wilden die vorm vasthouden, maar dan met personages die je nooit in een andere sitcom zou zien.
Giancarlo: Als je naar een sitcom kijkt, zie je vaak dat de normen en waarden, en de problemen die mensen daarin hebben, heel lief zijn. Is hij nou jaloers op mij? Of: hij heeft me niet uitgenodigd voor zijn verjaardag. Terwijl als je naar buiten loopt constant mensen worden neergeschoten, en alles is kut. Dus wij dachten: wat als je een sitcom over een Amsterdamse kroeg nu maakt. En wat als er dan geweren worden getrokken op een gegeven moment? En waarom moet het eigenlijk in het realisme blijven? Waarom is er niet een demoontje uit de hel? Een omroep of een zendermanager snapt het nog wel als je zegt dat je een sitcom wil maken in de realiteit. Maar als je daarna ook nog komt met: oh, en het is fantasie, en het is ook kinderachtig, en er zitten poep- en pisgrappen in. Dan denken die mensen meestal: gaan jullie nu niet te ver? En dan denken wij: nee, we gaan goed.

Bestaat er voor jullie zoiets als te ver gaan?
Jim: Het gaat niet om zo ver mogelijk gaan. Het gaat er uiteindelijk om of iets grappig is, of goed getimed, en of je niet net ook al twee keer dezelfde grap hebt gemaakt.
Giancarlo: We willen gewoon dat mensen het zien en daarna op de fiets zitten en denken: what the fuck, waarom zit dit nog steeds in mijn hoofd?

Een van de hoofdrollen in Joardy Sitcom wordt gespeeld door Lexxxus. Dat is een rapper, geen acteur. Hoe is hij in deze serie terechtgekomen?
Jim: Lexxxus en wij hebben in de afgelopen jaren twee keer een filmpje met elkaar gemaakt. Allebei die keren was dat zo grappig om te doen, omdat Lexxxus zo leuk is. De eerste keer dat we met hem werkten waren we bezig met het maken van een filmpje, en toen heeft Giancarlo gevraagd of hij mee wilde doen, want zij kenden elkaar al. Het leuke is dat hij het helemaal leuk vond, hoewel hij geen acteur is. En hij is er ook goed in. We hebben nu ook een hele week met hem gefilmd. Hij doet dingen twee of drie keer, en dan is het goed.

De andere hoofdpersoon is Joardy, de barman. Wie is hij?
Jan: Joardy is gewoon zo’n straatgast, zoals we die vroeger allemaal wel kenden.
Jim: Het is een witte dude die met een Surinaams/Marokkaans/Amsterdams accent spreekt. We hadden allemaal wel jongens om ons heen op school, die gewoon een soort zakelijkheid om zich heen hadden. Ik doe zo-iemand na. Ik probeer geen goed Surinaams accent na te doen ofzo. Het gaat over die mindset die we misschien allemaal wel hebben gehad van ons zestiende tot ons zeventiende. Dat je opeens cool doet. Jonge voetballers hebben dat ook altijd heel erg, het is helemaal Noa Lang.

Een van de belangrijkste elementen van een sitcom is de lachband, die in Joardy Sitcom dan ook nogal aanwezig is. Jullie hebben een eigen lachband opgenomen voor deze serie, in plaats van er gewoon een van internet te plukken. Waarom?
Jim: We kwamen erachter dat als je die online ergens koopt, dat toch vaak oude, hergebruikte dingen zijn. Dat is heel beperkt, en meestal echt een ouderwets publiek.
Jan: We wilden ook dat het echt een Nederlandse lachband zou zijn. Daarom hebben we een groepje mensen opgetrommeld en in een lege loods een hele dag alle soorten lachen en oehs en aahs die je kunt bedenken opgenomen. Dan zit je daar in die loods, en dan is het een kwestie van verschillende soorten winden laten. Of je zegt: en nu laat een lelijke guy z’n pik zien, en dan gaat iedereen van: ooooooh. En nu komt er een mooie vrouw binnen: oeeeeeeeh. Uiteindelijk hebben we drie kwartier aan lach opgenomen.
Jim: Die lachband is echt super belangrijk. Die dicteert de hele tijd het tempo. Wat ik ook geinig vond, was dat je met een lachband expres slechte grappen kunt laten lukken.
Giancarlo: Een sitcom zonder lachband is gewoon een slecht theaterstuk.

Hoe hopen jullie dat deze serie ontvangen wordt? Als je zo inzet op ontregelen als jullie doen, wie moet het dan tof vinden? Als deze serie hele goede kritieken krijgt, is dat ontregelen misschien wel mislukt.
Giancarlo: Als de weirde kinderen in groep 5 het vet vinden, is het gelukt. We hoeven geen prijzen te winnen, we hoeven geen waardering van oude mensen. Een omroep of producent denkt: wat past bij de doelgroep? Wij denken: waar kunnen we kids mee verpesten die net te jong zijn als ze op onze filmpjes klikken?
Jan: Schelden en poep.
Jim: We hebben het nu met z’n drieën zo gemaakt dat ik me er op geen mogelijke manier meer aan erger. Dan is het goed. Het is wel leuk om te bedenken voor welk publiek je iets maakt, maar eigenlijk gaat het om jezelf.

Zo is het ook. Bedankt, hè.

‘Joardy Sitcom’ is vanaf vrijdag 13 december om 15:00 uur elke week te zien op het youtubekanaal van NPO3. Volg de VPRO op Instagram voor meer Joardy-content.