De mens is voorgeprogrammeerd om bang te zijn voor buitenlanders
Foto: Maarten Delobel

FYI.

This story is over 5 years old.

Tech

De mens is voorgeprogrammeerd om bang te zijn voor buitenlanders

Het is voor een deel een overdreven reactie van ons immuunsysteem op vreemde ziekteverwekkers. En dat heeft te maken met bacteriën, niet mensen.

De lichamen van sommige mensen zijn niet alleen bang voor vreemde bacteriën, maar ook voor vreemde mensen.

Volgens nieuw onderzoek in American Political Science Review is de angst voor migranten een natuurlijke reactie van het lichaam. Die reactie wordt voor een belangrijk deel bepaald door de programmering van je lichaam, of zoals wij het zouden zeggen: door ons immuunsysteem. Die is bij sommige mensen sterker dan bij anderen.

Advertentie

Het is een natuurlijke reactie van bacteriën op de dreiging van vreemde ziekteverwekkers. Dit wordt ook wel "gevoeligheid voor walging" genoemd.

"Omdat er voor verschillende bedreigingen unieke reacties nodig zijn, treden er verschillende emotionele mechanismen in werking – angst, walging, jaloezie, etc. – die ander gedrag motiveren," schrijft de auteur van het stuk.

"In de moderne democratische samenlevingen is er een belangrijke rol voor de overheid weggelegd voor de veiligheid van burgers voor externe bedreigingen. Het is daarom ook logisch dat diepgewortelde oermechanismen ook het stemgedrag beïnvloeden, en in het verlengde daarvan de politiek bepalen."

Het onderzoek benadrukt dat dit een onderbewust proces is. Angst voor immigranten is niet altijd een bewuste keuze, maar een reflex van het gedragsimmuunsysteem. Houd er alleen wel rekening mee dat dit niet echt een medische term is. Het is een nieuwe en vrij vage psychologische term die op een aangeboren angst voor onbekende dingen wijst, analoog aan de normale reactie van het immuunsysteem op vreemde stoffen.

"Het gedragsimmuunsysteem werkt volgens een 'voorkomen is beter dan genezen'-aanpak," stelt co-auteur Michael Bang Peterson in een persverklaring.

Petersen en zijn team legden de resultaten van zestien studies naast elkaar om een correlatie te vinden tussen het gedragsimmuunsysteem en angst voor immigranten. De deelnemers kregen beelden te zien van infecties en ziekten, terwijl de onderzoekers het zweetniveau meten. Hoe meer zweet, hoe gevoeliger het gedragsimmuunsysteem. Dit werd vervolgens vergeleken met de houding tegenover immigratie. En inderdaad, er is een significant verband tussen de gevoeligheid van het immuunsysteem en negatieve gevoelens over immigranten.

Volgens de onderzoekers is dit effect het sterkst bij progressieve mensen. Zij laten veel vaker hun ideologische standpunten varen (voor immigratie zijn) als ze een sensitief immuunsysteem hebben. Conservatieven, zijn sowieso al grotendeels tegen immigratie, dus het is moeilijk om te zeggen welk effect hoge sensitiviteit heeft op deze groep.

"We zien dat de weg naar inclusiviteit in de westerse wereld wordt gedwarsboomd door deze eigenschappen van het immuunsysteem, " schrijven de auteurs.

Natuurlijk is er in het echte leven geen samenhang tussen immigranten en infectie of gevaar. En dit paper biedt ook weinig oplossingen voor deze overgevoeligheid – alleen dat het er is, en dat niemand er beter van wordt.

De strijd tegen xenofobie is dus niet alleen een politieke aangelegenheid, maar voor een deel ook een biologische. Als we in vrede willen samenleven, betekent dat misschien wel dat er een oplossing moet komen voor onze aangeboren overgevoeligheid voor het vreemde.