Zeven hoogtepunten van Mysteryland

Ondanks dat Mysteryland sinds 1993 al veel verschillende locaties heeft gekend (Ruigoord en vliegveld Eindhoven bijvoorbeeld), is voor een hoop festivalgangers de groene piramideheuvel van het voormalige Floriadeterrein hét symbool geworden voor dit feestje van ID&T en SFX. Net als in de beginjaren was het dit keer weer een meerdaagsfestival waar je kon blijven logeren. Vergeleken met Belgische halfzusje Tomorrowland durft dit megafestival de spanning wel op te zoeken: naast grote EDM-acts als Martin Garrix zijn er ook tal van kleine stages met minder bekende namen, en er is zelfs ruimte voor kunst en toneel.

Samenvatten kan je Mysteryland niet, maar een paar hoogtepunten eruit pikken wel. Hieronder vind je er zeven.

1. Dwalen.
Het voormalig Floriadeterrein in Haarlemmermeer is zo groot dat je gemakkelijk een halfuur zoet bent om van de ene kant naar de andere te lopen. Tel daar de meer dan veertig podia bij op en je krijgt een festival waarbij je met geen mogelijkheid een indruk kan krijgen van het hele programma. Ondanks dat het vast ook leuk is om je stamp-stekki bij Q-Dance niet te verlaten, is de beste optie om te gaan dwalen. Zo pak je niet alleen een goeie variatie aan muziek mee, maar zie je ook nog eens wat van de kunstzinnige randprogrammering met artiesten als Robbert van der Horst. Hij presenteerde daar zijn werk Stil; een doolhof gemaakt van hooibalen. Plotseling waan je jezelf als Alice in Wonderland in een compleet andere omgeving. Niet alleen het zicht op het festival is verdwenen, halverwege is ook bijna al het geluid uit de omgeving niet meer te horen. En dat is ook wel eens lekker tussen al die gierende sirenes en overstuurde beats.

2. Raphael Top Secret - Bollywood Bar
Een van de dingen die ik tegenkwam tijdens dit dwalen is de Bollywood Bar. Verstopt in een kleine tent vond ik een terrein dat was aangekleed alsof we in een Indiaanse film waren beland, en daar trof ik dj Raphael Top Secret aan. De Italo-disco en Bombay-funk die hij draaide leverde een heerlijke trip op. Helaas wist niet iedereen dit, waardoor er slechts een handjevol mensen op de eigenzinnige disco van deze dertiger uit Brussel stond te dansen. Zonde.

3. Dave Clarke – HYTExCLR
Bij het HYTE-podium, dat zondag samenwerkte met het label CLR van Chris Liebing, kon je terecht voor een potje puur technorammen. En als technofreak kun je met Dave Clarke eigenlijk nooit fout gaan. The Baron of Techno draaide op zaterdag op karakteristieke stoïcijnse wijze beukplaat na beukplaat. Hij weet als geen ander af en toe een goedgeplaatste psychedelische acid-riedel en electro-break erin te gooien, om vervolgens weer te versnellen. En doordat er een podium rondom de booth was gebouwd, kreeg je een mooie kans om de vingervlugge mixkunsten van de Brit live te aanschouwen.

4. The Million Plan - Milkshake Supertoys stage
Het talent van The Opposites reist verder dan hiphopklappers produceren; Willem de Bruin en Giovanni Wix zijn immers ook al een aantal jaar actief als The Million Plan. Het dj-duo verzorgde een set op de Milkshake Supertoys-stage en pakten gelijk goed door na de energieke korte show van Gaff E. Hun mengsel van zomerse vibes, flink veel diepe bassen en uitheemse tonen vormden een prima soundtrack om het einde van de zondagmiddag mee in te luiden. En de dansvloer stond vol vreemde en vrolijke Milkshake-snuiters, gehuld in shirts van gaas en 'subtiele' leren details en zelfs een berispende zweepje. Door de vriendelijke en tolerante vibe mixten deze paradijsvogels goed met het publiek dat uit het dal van de Heineken Starclub kwam gerold, en zelfs een enkele keer met een verdwaalde Q-dancer.

5. Joris Voorn - Joris Voorn Presents
Het was zweten met de kraan open bij het podium Joris Voorn Presents. De ster-jockey had zijn eigen stage en presenteerde daar onder meer een back-2-back-set van Tiga met DJ Hell, en Agoria met Joseph Capriati. De eclectische combinatie van verschillende soorten artiesten was ook hoorbaar tijdens de set van Joris Voorn zelf. Hij zette in de twee uur dat hij draaide een dijk van een set neer en wist zijn tent stampvol te krijgen. De beslagen spiegeltent waarin dit allemaal plaatsvond zou ook prima dienst hebben kunnen doen als sauna. Doordrenkt van het zweet kwamen mensen naar buiten – chapeau voor de krijgers die het langer dan een uurtje volhielden.

6. Radio Noet-Noet
Achter het geweld van de mainstage kon je door een idyllisch kronkelweggetje het terrein van Radio Noet-Noet bereiken. Hier had je maar een enkele keer last van de oplaaiende drops en waande je jezelf in een soort moderne Afrikaanse wereld; een oase waar je in een hangmat nar rustige obscure muziek kon luisteren met bijvoorbeeld een lekkere brownie vol maden. Onder meer Casper Tielrooij, Rens Worbier (een anagram van Boris Werner) en Auntie Flo zorgden dat je in het Afrikaanse dorp even bij kon komen.

7. Mensen kijken

Maar het allerleukste op Mysteryland is natuurlijk mensen spotten. Afkomstig uit alle windstreken van het land, houdt iedereen er zijn eigen soort gewoontes op na. Leeftijd doet er niet toe; ik heb vijftigplussers los zien gaan bij Q-dance, moeders met pillenogen gezien en jonge meisjes voorbij zien lopen die luidkeels de naam van Martin Garrix gilden.

Waarschijnlijk waren er een hoop vriendengroepen met een Mysteryland-whatsappgroep waarin de festivaloutfits van tevoren op elkaar zijn afgestemd. Soms had dit een origineel resultaat, soms was Sensation White duidelijk de inspiratie voor een outfit. Ook liepen er veel mannen rond met hun anabolentorso gehuld in grappige Superman-shirts – als ze al iets aan hadden.