Shinedoe: “Toen ik in de RoXY danste, mocht ik nooit zeggen hoe oud ik was”

FYI.

This story is over 5 years old.

Muziek

Shinedoe: “Toen ik in de RoXY danste, mocht ik nooit zeggen hoe oud ik was”

Shinedoe vertelt over de verschillen tussen de scene van toen en nu.

Samen met 2000 and One runt ze het label Intacto, ze reist voor haar gigs de hele wereld rond en in 2014 kwam haar derde studioalbum 'Illogical Directions' uit - Shinedoe is sinds jaar en dag een van de meest hoogstaande exportproducten van de Nederlandse dancescene. Ik sprak haar over de verschillen tussen die scene van vroeger en nu, het verloop van haar carrière en Intacto Night - het feest dat ze 13 maart geeft in De Marktkantine in Amsterdam.

Advertentie

THUMP: Je bent ooit begonnen als danseres. Vertel.
Shinedoe: Mensen denken vaak dat ik echt danseres was, maar ik ben nooit professioneel bezig geweest. Dat wil ik bij dezen even rechtzetten. Ik ben ooit gevraagd om te dansen, en ben er zo ingerold. Vooral de housemuziek en de RoXY, dat vond ik allemaal te gek.

Hoe oud was je toen?
Ik was zo jong dat ik eigenlijk niet eens de club in mocht! Ik mocht daarom ook nooit zeggen hoe oud ik was. Ga ik nu ook niet doen.

Mocht het wel van je ouders?
Mijn moeder zei altijd: als je je gedraagt en netjes wordt thuisgebracht, dan is het oké.

Het was natuurlijk de periode dat de housescene opkwam.
Ja, zeker. Het was zo nieuw en fris. Housemuziek betekende voor mij toen vrijheid. Ik was er spontaan ingerold, en voor ik het wist zat ik bij Quazar en werd ik gevraagd voor een videoclip. En toen Shaggy optrad in de RoXY was ik achtergronddanseres. Trouwens, ik volgde de studie Kunst- en mediamanagement.

Wanneer kwam het punt waarop je dacht: ik ga zelf achter de draaitafels staan?
Ik had eerlijk gezegd nooit gedacht dat ik dj zou worden. Het was meer een hobby - ik kocht muziek die ik leuk vond en begon met supergoedkope draaitafels. Maar dat ging niet zo goed, daarom heb ik maar een beter stel aangeschaft. Ik ben veel gaan oefenen, en maakte tapejes voor vrienden. Ik danste af en toe in Paradiso voor Vip Club, en ik vertelde iemand daar dat ik ook draaide. Dat werd mijn eerste grote gig; het was een succes en ik vond het helemaal te gek. Het ging allemaal zo natuurlijk.

Advertentie

Je hebt een drum 'n bass alterego gehad.
Ja, Black Magic Queen. Ik heb dat een paar jaar gedaan, rond 1998. Dat ging ook erg goed, maar was lastig te combineren met Shinedoe en mijn studie. Ik moest kiezen, en ben uiteindelijk volledig voor Shinedoe gegaan. Er veranderde op een gegeven moment ook iets in de drum 'n bass, het werd allemaal wat platter. Ik miste het gevoel in de muziek; het werd allemaal wat rave-iger en droeg minder emotie in zich mee.

Als je de scene van tien jaar geleden vergelijkt met die van nu, zie je er dan nog dezelfde potentie in?
Er is in die tien jaar erg veel veranderd. Ten eerste met de switch van vinyl naar digitaal, en natuurlijk ook met Traktor en dat soort dingen. Het is nu allemaal veel toegankelijker geworden, waardoor enerzijds de markt vergroot is, maar het anderzijds ook veel moeilijker is geworden om kwalitatief hoogstaande muziek in die chaos te vinden. Mensen moeten echt op zoek gaan. Dingen als promotie en social media zijn veel belangrijker geworden. Ik doe het zelf ook, maar eigenlijk vind ik dat mensen op muziek af moeten gaan - dat ze zelf onderzoek doen. Ik vind het jammer dat het nu vaak niet meer om de muziek gaat, maar meer om marketing en status. Daardoor krijgen mensen die niet zo goed zijn in promotie, maar wel heel vet draaien, soms geen podium. Het is wel toegankelijker geworden - en dat is heel mooi - maar het is denk ik wel ten koste gegaan van de kwaliteit.

Advertentie

Tien jaar geleden hadden jullie de nieuwe Amsterdamse sound. Vind je daar nog sporen van terug?
Ik denk dat mensen die zich een beetje in de geschiedenis van de scene hebben verdiept er wel weet van hebben. Naar er komen natuurlijk steeds nieuwe generaties; die missen die basis misschien een beetje. Maar dat is ook logisch - een nieuwe generatie kijkt naar wat nu gebeurt, en that's it. Artiesten zoals ik, die veel in het buitenland zitten, verliezen wel contact met het publiek. Maar nu ben ik steeds meer in Nederland, dus ik vind het wel belangrijk dat ze die sound ook nog horen. Dat is dan ook wat we doen met ons label.

Het mooie van Amsterdam is dat je verschillende muziekstromingen hebt - er zijn ontzettend veel keuzemogelijkheden. Ik denk niet dat de 90's sound terug is, maar misschien wel het gevoel dat mensen oprecht voor de muziek gaan. De scene is nu vele malen groter dan in de beginperiode met de RoXY - je kunt het niet echt met elkaar vergelijken. Er was ook een hele andere energie.

Wat zie je als het hoogtepunt van je carrière?
Ik heb op zo ontzettend veel leuke feesten gestaan. Natuurlijk vind ik de Berghain en de PanoramaBar top. Ik heb in allebei een paar keer gestaan, voor het eerst in 2008 toen het nog echt voor tachtig procent gay was. Ik heb die plek echt zien groeien, ik sta er bijna ieder jaar. Het is gewoon te gek, beneden kan je keihard knallen en boven wat meer house en tech-house draaien.

Ook in Japan gaan mensen helemaal los - ze zitten nog net niet met hun hoofd in de speakers. Verder Fabric, Awakenings, Loveland… Ik kan niet echt één hoogtepunt uitkiezen.

Op 13 maart geef je een Intacto Night in De Marktkantine. Wat houdt die avond in?
Intacto Night is erg gemixt en - in tegenstelling tot onze Intacto Label Nights - niet alleen gefocust op het label. Op 13 maart staan Pig & Dan op de line-up, die hebben een remix gedaan voor mijn album Illogical Directions. Ook Juan Sanchez komt draaien, die zit niet bij ons label maar is een Amsterdamse artiest die ik te gek vind.

Shinedoe draait op vrijdag 13 maart op haar eigen Intacto Night in De Marktkantine. Ze is te vinden op Facebook // Soundcloud