Donnie vertelt over het lievelingsgerecht dat zijn moeder vroeger voor hem maakte

Voor Moederdag vroegen we Bokoesam en Donnie om hun jeugdherinneringen af te stoffen en ons te vertellen over het lievelingsgerecht dat hun moeder vroeger voor ze maakte. Aflevering twee: Donnie.

Een magnetronmaaltijd kwam er in ons huis echt niet in. Mijn moeder was vroeger iedere dag in de weer om wat lekkers voor ons te maken. Vaak stond ze daarvoor toch wel een uur, anderhalf uur in de keuken. Zo maakte ze op zondagen eggs benedict voor het ontbijt. En alles moest altijd vers zijn. Wat dat betreft was ze heel strikt. Dus als iets al een keer open was geweest of als er groente over waren, dan hoefde ze het niet meer. Ze gooide het gewoon weg.

Mijn moeder is heel goed in koken en dat heeft ze zichzelf helemaal zelf aangeleerd. Met alleen verse ingrediënten en goede producten ben je er namelijk nog niet. Je moet ook weten wat je doet in de keuken, anders wordt het niks. Een coquille moet gewoon dertig seconden om en om, die kun je niet gortdroog maken!

LEES OOK: Bokoesam heeft de warmste herinneringen aan de tostifeesten van zijn moeder

Van alle lekkere dingen die ze maakte, was eentje mijn lievelings: kreeft. Elk jaar op haar verjaardag maakte ze de lekkerste gerechten, en gegrilde kreeft met gesmolten boter was daar een van. Heerlijk was dat! Het recept had ze gekregen van een vriend van m'n vader, die kok was in Frankrijk, ofzo. Ik weet het verhaal niet precies, maar het is echt heel lekker en ik heb het recept nog steeds.

Veel mensen vinden kreeft moeilijk om te eten, maar als je er zoals ik mee opgegroeid bent en het al eet als kleine jongen, leer je het wel.

Toen ik een kleine jongen was vond ik het heel leuk om mee te helpen als mijn moeder bezig was in de keuken. Ik mocht dan de dingen snijden en zo. Dat was echt gezellig. Samen maakten we risottos, soepen, sauzen, vanalles. Ik help nog steeds af en toe, maar ze laat me nooit écht koken in haar keuken. Ze vindt dat ik veel teveel rommel maak. Ik denk dat dat komt doordat ik stage heb gelopen in de horecakeuken: dan heb je gewoon een heel grote werkbank en kan je alles wegpleuren bij de spoelkeuken. Dus als ik lekker bezig ben, denk ik er echt niet over na of ik nou drie of vier verschillende lepels gebruik. Zij was daar wel altijd streng over, zelf is ze heel netjes en gedisciplineerd. Spelen met eten mocht bijvoorbeeld ook niet. Ik moest het echt niet wagen om grappen te maken in de keuken!

Het is niet dat ik een speciale psychologische waarde hecht aan die momenten met mijn moeder in de keuken of zo, zo ben ik niet man. Als klein kind van acht praat je niet met je moeder over het leven. Het was gewoon heel gezellig. Wel heb ik haar liefde voor koken overgenomen, denk ik. Ik hou gewoon van creatief zijn, zowel met muziek als met eten.

En die kreeft, die eten we nog steeds op mijn moeders verjaardag. Die was trouwens vorige week - het is nog steeds mijn lievelings!

Zoals verteld aan Iris Bouwmeester.