FYI.

This story is over 5 years old.

Identiteit

We namen een kijkje bij de heilige ceremonie die van Apache-meisjes vrouwen maakt

Tijdens het overgangsritueel moeten de apache-meisjes een tipi opbouwen, groot vuur maken, eten koken en dansen tot de zon opkomt.

Broadly werd door Julene Geronimo van de Mescalero-stam uitgenodigd om haar Sunrise Ceremony bij te wonen. Dat is een traditionele ceremonie die plaatsvindt als een Apache-meisje in de puberteit is beland, om zo haar overgang naar vrouw-zijn te vieren.

Julene is een afstammeling van de beroemde Apache-leider Geronimo. Ze zet zich in voor het behoud van de inheemse Apache-tradities, om zo zeker te zijn dat ze worden doorgegeven aan volgende generaties.

Ze laat Broadly alle dagen zien van haar zware overgangsritueel in het Mescalero-Apache-reservaat in New Mexico: van rondjes rennen totdat ze eindelijk haar Apache-naam krijgt, Tseenaagai’bi Zhaa. De ceremonie duurt vier dagen en vergt hard werk van zowel Julene als de andere leden van de stam, waaronder het bouwen van een tipi, het maken van grote vuren en het samen bereiden van maaltijden. Elke avond wordt afgesloten met een dans en op de vierde avond gaat de dans door tot in de ochtend. “De ceremonie zal me veel respect opleveren als jonge vrouw,” vertelt Julene. “Ik ben er trots op dat ik mijn stam mag vertegenwoordigen.”

Joseph Geronimo, de opa van Julene, vertelt ons dat er een heropleving is onder Apache-leden die deelnemen aan een Sunrise Ceremony. Bijna een eeuw lang, vanaf 1883 tot de American Indian Religious Freedom Act in 1978 werd aangenomen, waren de ceremonies en vieringen van de Native Americans illegaal in de Verenigde Staten. Hierdoor zijn veel leden van de Apache-stam van mening dat de ceremonie nu meer betekent dan ooit. De moeder van Julene vertelt ons dat ze meer dan drie jaar en 10.000 dollar [8156 euro] heeft besteed aan de voorbereiding van haar dochters ceremonie – en dat ze het zo weer zou doen.

Hoewel de traditie op Julene is gericht, heeft haar hele stam er voordeel van. “We hebben elke dag te maken met uitdagingen,” zegt Julene’s opa. “Maar dit overgangsritueel dat mijn kleindochter meemaakt geeft ons kracht. Door te zingen en te bidden krijgen we nieuwe energie, en worden we sterker.”