Deze Belg verkoopt drugs aan zijn medestudenten om rond te komen

VICE duikt volop in het studentenleven, en alles wat daarbij komt kijken — ontdek het allemaal in de VICE Student Guide.

Sommige studenten klussen bij in de horeca om hun studentenleven te financieren. Anderen vullen rekken in de supermarkt. Sommige studenten zorgen er dan weer voor dat een deel van al dat zuurverdiende geld bij hen terechtkomt en worden dealer. De cannabisdealer die hier getuigt, begon op z’n 18e. Hij verkoopt 4 tot 5 gram wiet hier en daar, voornamelijk aan studenten. Hij vertelt ons hoe dat precies werkt, waarom hij eigenlijk dealt en wat hem opvalt aan de wietgewoontes van de Belgen.

Ik was 18 toen ik gedurende twee à drie maanden niet meer opgebeld werd voor mijn studentenjob. Ik had geld nodig om verder te kunnen gaan met mijn social life en zocht naar een snelle manier om geld te verdienen als student. Drugs was een logische oplossing. Ik had het altijd al rondom mij gezien. Op mijn 16de was ik regelmatig wiet beginnen smoren. Zodra je in die drugswereld zit, leer je gemakkelijk dealers kennen. Ik vroeg gewoon aan een vriend of hij connecties voor mij kon fixen en that’s it. Het is gemakkelijk om zowel drugs te kopen als te verkopen in België en scholen en de universiteit zijn de perfecte plekken om te dealen. Op iedere school heb je wel een drugs-community en het is super gemakkelijk om daar je klanten te vinden.

In het algemeen is het een beetje vanzelfsprekend dat dealen veel aantrekkelijker is als je het minder breed hebt zoals mij. Ik ga niet zeggen dat ik het slecht heb, maar ik heb het ook niet ‘wauw’. Dealen helpt me om een zekere levensstijl te behouden. Ik wil gewoon goed zitten en niet hoeven stressen wanneer ik mijn bankkaart gebruik; niet hoeven kijken naar hoeveel geld erop zit, enz. Het is meer zo’n levensstijl van "don't worry about the money" die ik probeer na te streven. Ik heb wel een studentenjob en hou mijn winst uit drugs bewust laag om een beetje clean te blijven. Mijn studentenjob is de perfecte cover zodat mijn familie niet weet dat ik deal. Ik verkoop ook niet constant. Het werkt in golven. Als ik zie dat ik genoeg heb met wat ik verdien via mijn job verkoop ik niet. Tenzij mijn klanten er expliciet om vragen. Dan weet ik dat ik mijn zak binnen de 12 uur van aankoop kwijt kan geraken.

Ik zou zeggen dat ik maandelijks 400€ verdien door te dealen, waarvan ik telkens een deel investeer in nieuwe zakken wiet. Andere dealers verdienen veel grotere sommen geld, maar spenderen alles ook onmiddellijk. Ze leven van die business, maar ik geloof dat je het slimmer moet spelen. Ik zie dat cash geld als een soort dikke extra waarmee ik spullen voor mijn studies en studentenleven kan betalen. Bijvoorbeeld een rugzak, schoolmateriaal, boeken,… maar ook alcohol, kleren, uitgaan, enz. Ik wil geen typische student zijn en alleen maar goedkope shit eten van McDo of Pizza Hut, of alcoholische brol drinken die je de volgende dag allemaal moet uitkotsen.

Studenten tussen de 18 à 24 jaar, zoals mij, zijn degene die het meest blowen en gemiddeld vier à vijf gram bij mij kopen. Ik werk dan ook met een klein klantenbestand van een dertigtal mensen die dicht bij mij wonen: vrienden maar ook personen die ik via-via ken. De meesten studeren in Brussel. Het voordeel van werken met weinig klanten die ongeveer van dezelfde regio komen, is dat mijn hele zak cannabis meteen weg is. Ik vertrouw de mensen aan wie ik verkoop, vandaar dat ik bijna nooit aan random strangers verkoop. Je weet nooit hoe die personen zijn of hoe ze op de drugs zal reageren. Ik heb het wel af en toe gedaan in het verleden maar ik probeer het te vermijden.

Ik houd het bij wiet. Harddrugs is een andere level. Ten eerste omwille van de straffen. Voor cannabis kan je een boete krijgen en een paar maanden in een pot moeten pissen, terwijl je voor pillen meteen de gevangenis in wordt gestuurd. Ten tweede trekt harddrugs een ander soort klanten aan. Als je bijvoorbeeld coke dealt, weet je sowieso dat je met andere gasten te maken zal hebben dan met stoners. Een skater die wiet blowt in 't skatepark met zijn maten is niet hetzelfde als een gast die regelmatig coke neemt om te kunnen focussen. Je ziet zelfs het verschil in de mentaliteit van de dealer: iemand die harde drugs verkoopt zal anders denken dan een wietdealer.

Ik denk niet dat ik nog lang zal blijven dealen want het haalt je reputatie naar beneden. Ik ben niet fier op mijn business en wil niet herinnerd worden als ‘de dealer’ maar ik zal waarschijnlijk pas echt stoppen wanneer ik een vaste job heb.

Wil je elke zaterdag een overzicht van onze beste verhalen toegestuurd krijgen? Schrijf je dan nu in voor onze newsletter.

Volg VICE België ook op Instagram.