Ik fotografeer vreemden in hun eigen slaapkamers terwijl ze seks hebben

Roxy Hervé is onlangs begonnen met het fotograferen van vreemden die seks hebben. Geen acteurs of artiesten, maar gewone onbekende burgers die de 27-jarige fotograaf uit Parijs graag uitnodigen in hun slaapkamer voor haar project Lovers, dat ze beschrijft als een “accurate” speurtocht naar “de menselijke vorm en haar omgeving.”

Ik had hier wat vragen over dus ik sprak met Hervé af in Noord-Londen, waar ze op dit moment woont.

[Er volgen wat lichte NSFW afbeeldingen]

VICE: Hoi Roxy, hoe is dit project tot stand gekomen?
Roxy Hervé: Een stel in Parijs nam contact met me op en het meisje zei: “Ik vind je foto’s mooi en ik wil een shoot doen met mijn vriendje. Zou je dat leuk vinden?” Ik zei ja en bedacht me dat ik tijdens de shoot wel zou bedenken welke richting ik precies op wilde.

Wat gebeurde er toen?
We hadden in hun appartement afgesproken, en ze begonnen met me te praten, nogal direct, over hun relatie. We hebben de hele avond gedronken en ze vertelden me hele intieme dingen die ik normaal gesproken niet zou horen; ze hadden met nog nooit eerder ontmoet. We werden erg close en uiteindelijk maakte ik foto’s van ze in hun slaapkamer. Ik vond het een geweldige ervaring, dus ik bedacht me dat ik dat vanaf dat moment zou gaan doen.

Is het moeilijk om mensen te fotograferen terwijl ze in een bed liggen te kronkelen — vanuit een technisch perspectief?
Ja, zeker als ik over ze heen sta. Als ik denk dat het echt de moeite waard is, zeg ik soms: “Deze pose is erg mooi — niet bewegen.” Maar meestal moet ik proberen te gokken naar welke positie ze gaan, zodat ik de tijd heb om de juiste foto’s te maken. Maar, ja, we praten met elkaar — het is een samenwerking. Denk je dat je modellen zich anders gedragen omdat er iemand in de kamer staat met een camera?
Ik denk in eerste instantie wel, ja — ik voel altijd een soort ongemak aan het begin, maar ik probeer de spanning er wat af te halen met een grapje of zoiets. Dan is er vaak wel onderling vertrouwen. Aan het eind van de shoots is iedereen er heel erg enthousiast over en vinden ze het super. Hoe bouw je dat vertrouwen op?
Dat kost de meeste tijd, eigenlijk. Als deel van het proces, neem ik het geluid op. Ik stel elke lover individueel dezelfde vraag: “Kun je je het moment herinneren dat je je voor het eerst realiseerde dat je de andere persoon leuk vindt? Niet het moment dat je je aangetrokken voelde, maar het moment dat je diegene echt leuk vond, en niet alleen vanwege de seks.” Daarmee win je veel vertrouwen. Ik denk ook dat het helpt dat ik een meisje ben. De meisjes worden helemaal niet verlegen; daar hebben vooral de jongens last van. Heb je weleens mensen die je kent gefotografeerd?
Ik heb twee stellen gefotografeerd die ik al kende. Ik had ze ontmoet op feestjes, maar dat ging prima. Er komt er nog eentje aan en ik denk dat die het meest ongemakkelijk wordt. Ik zoek naar wat oudere mensen in plaats van mensen van in de twintig en dertig, dus ik vroeg aan mijn ouders of zij nog wat mensen kenden die wilden meewerken. Mijn moeders beste vriendin, die ik al ken sinds ik een klein kind was, heeft contact met me gezocht. Maar ze zijn heel lief en aardig, dus ik denk dat het een leuke ervaring zal worden.

Hoe onderscheid je pornografische foto’s en artistieke foto’s van seks?
Als ik naar mijn foto’s kijk, denk ik niet dat daar iets pornografisch aan is. Je ziet geen stijve piemels of vagina’s, of iets wat daarop lijkt. Je ziet wel borsten, maar ik vind borsten niet erotisch — het zijn gewoon borsten. Het gaat meer om de posities en het samensmelten van hele lichamen dan om specifieke delen.

Wat heb je over menselijke seksualiteit geleerd door dit project?
Dat weet ik niet, want het project gaat daar niet helemaal over. Mijn foto’s zijn op veel verschillende manieren niet erg erotisch. Ze zitten op het randje, maar ze gaan er niet overheen. Het gaat meer over het moment dat lichamen samensmelten, en de vormen van de lichamen als collectief. Ik neem foto’s van lichamen, maar het feit dat ik ze op deze manier afknip, maakt het het lichaam een beetje minder menselijk en krijgt het meer een totaal andere vorm.

Heb je iets over jezelf geleerd?
Ja, ik ben iemand die nogal ongemakkelijk kan zijn; ik maak niet heel snel vrienden. Maar door het ontmoeten van mensen die ik nog nooit eerder had gezien en ze zo op hun gemak te stellen dat ze hun kleren voor me uittrekken en dat ze me foto’s van ze laten maken terwijl ze seks hebben, heeft me een beetje meer zelfvertrouwen gegeven. Dat gevoel heb ik altijd omdat de stellen zo close worden op het eind. Als ik wegga, verlaat ik ze op een goede manier. Misschien wel op een betere manier dan toen ik aankwam.

Waar wil je naartoe met dit project?
Een paar galerieën hebben contact met me opgenomen — dat is cool. Ik zou graag een tentoonstelling met beeld en geluid doen, met opnames van de koppels die hun verhalen vertellen en daarbij hun grote foto’s. Mensen die hun verhaal in verschillende ruimtes vertellen met zowel hun woorden als hun lichamen.