Hoe Kesha buitenspel werd gezet toen ze haar producer aanklaagde wegens seksueel misbruik

Het is een illusie dat vrouwen in de popmuziek macht hebben. In ieder geval geldt dit voor vrouwen zoals Kesha – zij spande vorig jaar oktober een rechtszaak aan tegen haar producer Dr. Luke vanwege seksuele intimidatie, en sindsdien loopt ze tegen een onoverkomelijke impasse aan in haar carrière. Naar aanleiding van de beschuldigingen van Kesha, zien we dat ze Dr. Luke haar aanklaagt wegens afpersing. Vorige week werd bekend gemaakt dat Kesha niet kan touren, nieuwe muziek kan opnemen, of überhaupt haar carrière kan vervolgen wegens contractuele verplichtingen met Dr. Luke en Sony (die niets doen aan haar carrière tijdens dit lopende conflict), en dit zou “onherstelbare schade” opleveren. Blijkbaar is dit wat er gebeurt als een vrouw een van de machtigste mannen in de muziekindustrie aanklaagt wegens seksueel misbruik.

Als je niet helemaal weet wie Dr. Luke is, zal ik je daarbij helpen: weet je nog dat nummer-1 hitje waar je zo gek mee was? Waarschijnlijk is het door hem geproduceerd. Net als Teenage Dream en I Kissed A Girl van Katty Perry, Party In The USA en Wrecking Ball van Miley, Since U Been Gone van Kelly Clarkson, Til The World Ends van Britney Spears en natuurlijk Tik Tok van Kesha. Het leek erop dat Kesha en Dr. Luke een langdurige, tweezijdige, professionele relatie hadden (hij produceerde haar hitjes en zij verkocht ze), tot aan 2014, toen zij beweerde dat hij zichzelf had opgedrongen aan haar. Sterker nog, ze zei dat hij het seksueel misbruik als onderhandelingsmiddel inzette om macht te krijgen in hun relatie, en haar contractueel te kunnen manipuleren. Ze gaf Sony aan als medeplichtige.

Dr. Luke en Sony kwamen snel met een tegenoffensief, waarin ze beweerden dat Kesha juist hen afpersten en dat het een poging was om onder een contract uit te komen, en ze daarom samen met haar moeder had bedacht om deze valse en schokkende beschuldigingen tegen Dr. Luke (Gottwald) op te voeren. Er volgden ook nog allerlei bureaucratische onzinargumenten, met als gevolg dat de zaak verstrikt is geraakt in de rode tape waarmee een crimescene wordt afgeschermd, en de oorspronkelijke beschuldigingen, die van verkrachting, op de achtergrond zijn geraakt. Dat is het teleurstellende gevolg van een wetsysteem waarin het beschuldigen van slachtoffers wordt aangemoedigd.

Dr. Luke is uiteraard nog niet schuldig bevonden, maar op de een of andere manier is het bij deze rechtszaak nu zo dat Kesha in een diep gat is gevallen, terwijl Dr. Luke wonderbaarlijk genoeg gewoon doorgaat met zijn werk. Sinds de procedure, die vanaf oktober 2014 tegen hem loopt, heeft hij nummer-1-hits geproduceerd van Nicki Minaj, Usher, Pitbull, Maroon 5, Ciara, Fifth Harmony, Chris Porter, Flo Rida, en de komende release van Azealia Banks Treasure Island. In plaats van Kesha te bevrijden van haar contract, hebben Dr. Luke en Sony haar niet alleen aan de voorwaarden van het contract gehouden, maar zijn ze er actief voor aan het zorgen dat ze niet kan werken, niet eens voor hen. Dus wie is wie hier aan het gevangen houden? Dit is de omgekeerde wereld waar vrouwen mee te maken hebben: bij het aangeven van verkrachting, zijn ze zélf schuldig tot het tegendeel wordt bewezen, en lijden ze enorm. Kesha gaat hier ook aan onderdoor, dus heeft haar advocaat vlak voor het weekend een verzoek ingediend om haar alvast los te krijgen van haar contractuele verplichtingen bij Dr. Luke en Sony. Het is afwachten hoe de rechtbank hierop zal reageren.

Twitter wordt sindsdien overspoeld met supporters die #FreedomForKesha twitteren; helaas heeft deze hashtag-jury geen stem in de rechtbank. Maar de hashtag belicht wel een belangrijk onderwerp in verkrachtingszaken: vrouwen verliezen hun vrijheid. Of Dr. Luke schuldig is of niet doet hier niet eens ter zake: het probleem is dat bij het aangeven van seksuele intimidatie vrouwen machteloos zijn, hun zelfstandigheid wordt afgenomen, en ze worden in een positie gedwongen waarin ze niet eens hun dagelijkse brood kunnen verdienen.

Voor andere vrouwen gelden misschien weer andere consequenties, maar in de kern komt het allemaal op dezelfde crux neer: vrouwen worden buitengesloten, verbannen en vleugellam gemaakt in het immer heersende patriarchaat zodra ze proberen hun aanvallers aan te spreken op hun gedrag.

Kesha is een typisch ‘wilde, ontembare’ vrouw: ze straalt seksualiteit uit en Dr. Luke en Sony hebben flink geprofiteerd van dit stoute imago. En tegelijkertijd hebben ze ditzelfde imago tegen haar gebruikt toen het ze uitkwam. Kesha is een vrouw die – tot nu toe – uitgesproken was als performer en zangeres, en het daarbij niet alleen over zichzelf had. Vaak daagde ze tradiotionele gedachtes uit over vrouwen in relatie tot seks, zowel met haar eigen imago, haar publieke activiteiten en teksten. In 2013 bracht ze het nummer Dirty Love uit als ode aan vrouwen die openlijk genieten van seks om de seks. Haar teksten gaan vaak expliciet over seks en de feestelijkeheid ervan, zoals in Who’s Next, waarin ze zingt “You know I just can't get enough/ Who’s next/ Who’s next fun time n sex”. De blog GLAAD complimenteerde haar met de omarming van haar biseksualiteit, toen ze in een interview vertelde dat ze niet alleen van mannen houdt, maar van mensen; het gaat haar niet om gender. Ook werd toegejuicht dat ze opkomt voor de rechten van LGBTQ’s. Ze heeft al openlijk gesproken over haar depressiviteit, de afkickkliniek en haar eetstoornis (die aangespoord werd door Dr. Luke, die zei dat ze eruit zag als ‘een koelkast’).

Kesha heeft tijdens haar hele carrière de machtsstructuren tussen de verschillende genders behandeld en de grenzen voor vrouwen geprobeerd op te rekken, op een inspirerende en dappere manier. En toen durfde ze ook nog echt op te staan tegen het patriarchaat, waar ze direct voor gestraft werd. Prachtig toch, hoe je eerst de seksualiteit van een vrouw gebruikt om een fortuin aan te verdienen, en het vervolgens tegen haar richt om haar helemaal te gronde te richten omdat dat je zo uitkomt. Ik vraag me af hoe dit had uitgepakt als Kesha een kuis meisje was geweest, en Dr. Luke geen blanke man.

Deze zaak van Kesha zal waarschijnlijk angst inboezemen in de harten van een hoop vrouwen; in ieder geval in dat van mij. Het bevestigt het ziekmakende idee dat vrouwen die Dirty Love willen, ongeremd zijn en korte rokjes dragen, vaak schuldiger worden bevonden dan hun aanranders. Terwijl Dr. Luke en Sony niets hebben gezegd over dit voorval, is de boodschap duidelijk: als je de status quo verstoord, word je kapot gemaakt. Laten we niet vergeten dat het leven van Dr. Luke, waarin hij in alle vrijheid geniet, geld verdient en muziek produceert, op geen enkele manier is verstoord. De zaak van Kesha is een krachtig voorbeeld van de heersende verkrachtingscultuur waarin slachtoffers de grote schuldigen zijn – een cultuur die vrouwen sociaal en cultureel verstikt. Het vertelt slachtoffers dat je wordt gestraft zodra je ermee naar buiten komt. Tot nu toe weet ik dat Dr. Luke onschuldig is, maar hij houdt het recht om het tegendeel te bewijzen. Voor Kesha geldt dat helaas niet – zelfs zonder kruisverhoor is ze nu al haar straf aan het uitzitten.