Wat is er leuk aan een concert als je bijna nooit iets ziet?

Klein persoon gaat gebukt onder aanwezigheid lange personen bij concert.

Ik ben 1.90 meter lang – verder heb ik iets wat door zou moeten gaan voor een baard, houd ik van sneakers en slechte hiphop, maar daar gaat het nu niet om. Het gaat om de lengte, ik ben zo’n tien centimeter langer dan de gemiddelde jongeman in Nederland. Tijdens concerten hoef ik dus niet zo nodig vooraan te staan om iets te kunnen zien, willen er zo nu en dan meisjes op m’n schouders en zie ik vliegende biertjes al van ver aankomen. Minpunt is dat ik vaak in de weg sta en ik merk dat wanneer ik stagedive, minder mensen de behoefte hebben mij op te vangen.

In navolging van ons interview met een lang persoon vroeg ik me af hoe het dan eigenlijk moet zijn voor een klein persoon bij een concert. Het mini-mens vond ik in Rotterdam. Ze heet Nonie van der Waal en het belangrijkste: ze is 1.57 lang, of kort – het hangt er maar net vanuit welk standpunt je haar bekijkt.

Noisey: Nonie, ik probeer me voor te stellen hoe het voor een klein persoon is om bij een concert te zijn. Ik heb er lang over nagedacht, maar ik kwam alleen maar met nadelen. Vertel eens, hoe is het nou echt?
Nonie: Een concert is altijd leuk, tenminste, wanneer de muziek goed is. Maar af en toe staat mijn lengte me in de weg. Als ‘kort’ persoon heb je tijdens een concert, zoals verwacht, last van het feit dat bijna iedereen langer is. Als ik me dan eindelijk tussen de mensenmassa heb door gewurmd en eindelijk op een plek sta waar ik iets kan zien, gaat er weer zo’n lange klootzak voor me staan.

Heb je een favoriete plek?
Uiteraard, het liefste sta ik helemaal vooraan. Helaas ben ik nooit op tijd en begin ik ergens achteraan. Tijdens het concert worstel ik mijzelf met een groepje vriendinnen achter me aan naar voren tot ongeveer de derde rij. De eerste rij probeer ik niet, daar staan diehards: die wijken voor niets of niemand.

Lang persoon interviewt klein persoon over het klein-zijn bij een concert.

Wat doe je als je het toch niet kan zien?
Als al mijn pogingen tevergeefs zijn en ik toch geen plek kan vinden waar ik iets kan zien, kijk ik een lange meneer vriendelijk aan, bied hem wat te drinken aan en vraag hem of hij mij wil redden met zijn brede sterke schouders. Werkt altijd, beetje inwerken op het ego. Diegenen die ja zeggen, zijn echte helden. Als je dan even op iemands nek zit, zie je ineens zo veel meer en het is natuurlijk gezellig.

Als ik door het publiek heen loop stoot ik vaak per ongeluk kleinere mensen tegen het hoofd. Waar loop jij tegenaan?
Nou, die tocht is altijd best gevaarlijk. Je moet inderdaad ellebogen, bier en brandende peuken ontwijken. Daarnaast is het, afhankelijk van hoe lang het concert al bezig is, ook niet echt fijn om op de okselhoogte van de meeste mensen te staan. Het vervelendste zijn de biertjes die over je haar heen klotsen, dan heb ik mijn haar voor niks gestyled.

Wat is het vervelendste dat er ooit gebeurd is door je lengte?
Het vervelendste gebeurde toen ik naar een concert in Amsterdam ging. Ik had zelfs mijn kaartje van te voren gekocht, maar de uitsmijter geloofde niet dat ik het was op mijn ID-kaart en dacht dat ik niet oud genoeg was. Ik word door mijn lengte vaak jonger geschat, maar dit had ik nog nooit meegemaakt. Gelukkig vond zijn collega dat ik wel op de foto op mijn ID leek, dus mocht ik uiteindelijk toch naar binnen.

Wat zouden podia en festivals moeten doen om concerten kleine-mensenvriendelijk te maken?
Ze zouden eigenlijk een soort van klein podium moeten maken recht voor het echte podium. Eigenlijk een soort verhoging dus, een stuk lager dan het echte podium, maar wel zo hoog dat we ongeveer op dezelfde hoogte zijn als het publiek achter ons. Of ze zouden voor elk klein persoon een lang iemand moeten regelen waar ze op hun nek mogen, dat zou wel leuk zijn.

Voel je een diepe connectie met andere kleine mensen tijdens een concert?
Haha, niet perse, die voel ik toch meer met mijn eigen vriendinnen die ook toevallig allemaal best klein zijn. Maar ik kan uiteraard met de andere kleine mensen meeleven.

Nou Nonie, als ik het zo hoor ben ik toch blij dat ik lang ben. Bedankt voor je inzicht in de concertbeleving van een klein persoon!