De beste releases van 2015 volgens Noisey

Het is de tijd van het jaar om je te vertellen wat volgens ons de beste releases van het jaar zijn. We hebben het niet over albums – het maakt ons niet uit of muziek op een schijfje uitkomt van minstens een half uur met een boekje erbij. Alles waar een zooi liedjes opstaat telt.

We vroegen de Noisey-redacteuren en freelancers om hun top 10 en lieten daar onze Exclusieve Rekenkundige Formule© op los. Dit zijn volgens Noisey de beste releases van 2015.

Ik haat het als mensen muziek 'betoverend' noemen, maar ik vind het lastig om een betere bewoording te vinden voor de muziek die op Currents van Tame Impala staat. Als tussenoplossing heb ik daarom gekozen voor een synoniem, dus, bij dezen: Currents is feeëriek.

Waar ik ook niet van hou is als mensen lichtvoetig strooien met het woord 'genie', maar op openingstrack Let It Happen wordt het overslaan van een cd-speler gebruikt als deel van de compositie, iets wat je toch vrij geniaal zou kunnen noemen. Wederom een tussenoplossing: Kevin Parker is een vernuftige geest.

Dit album bevat zo veel hoogtepunten achter elkaar dat je het niet meer echt punten kunt noemen. Het bevat hoogten. Zo klinkt Yes I'm Changing prachtig treurig en hoopvol tegelijk, zijn de zanglijntjes op Eventually zo wonderschoon als een pasgeboren eenhoorn in een Fendi-pyjama, en doorklijft de zin 'she's holding hands with Trevor, not the greatest feeling ever' uit The Less I Know The Better mijn lichaam elke keer genadeloos wanneer hij door mijn oordoppen klinkt. Mijn god, wat een emoties. Zo kunnen we nog wel even doorgaan, maar dat lijkt me niet nodig. - Simon Dopper

Nieuwe albums verschijnen iedere dag, maar ik weet het moment dat Kendrick To Pimp A Butterfly dropte nog perfect. Buiten scheen de zon, maar iedereen die ik kende zat binnen te luisteren naar een plaat die vanaf dag één als klassieker werd bestempeld. Zo ver ging het voor mij niet meteen – tegenover zulke profetische woorden ben ik altijd wat achterdochtig. Maar negen maanden later wordt er nog steeds over dat album gepraat. En iedere keer opnieuw vindt iemand wel iets nieuws. Kendrick heeft door zijn unieke verhaal te vertellen een raakvlak weten te vinden bij de halve wereldbevolking, en die andere helft heeft er gewoon nog niet genoeg naar geluisterd. Geen enkel modern album heeft zo'n impact gehad en alleen al daarom verdient het een plek in deze lijst. Maar zelfs al kijk je door dat hele circus heen, dan nog hou je een prachtplaat over: die agressieve beat van The Blacker The Berry, dat interstellair baslijntje op Wesley's Theory, of dat funky i (een nummer dat ik haatte als single maar op het album een van mijn favorieten is). Kendrick doet niet aan vijf mixtapes in een half jaar met halfbakken beats en slappe inhoudsloze teksten – dat vind ik een meerwaarde, maar daarover denken mijn collega's soms anders. In mijn land der blinden is King Kendrick koning. - Gilles Wijckmans

Ik zou het persoonlijk best wel vet vinden als Young Thug zijn album naar mij zou vernoemen. Lil' Wayne dacht daar echter anders over, waardoor Thugger de oorspronkelijke titel van dit project (Carter 6) moest wijzigen. Niet dat het wat uitmaakt, want de plaat was een megaknaller, en het eerste officiële album van Young Thug. Eigenlijk is het gewoon een mixtape, maar dan korter en met beter geluid. Dat is prima, want mixtapes van Young Thug zijn fantastisch (spreek uit: fetassies) en ik weet niet hoe tof het zou zijn als hij hier ineens ging rappen over serieuze dingen, zoals de band met zijn ouders of duurzame energie.

Mijn favoriete nummers, With That en Check, zijn allebei geproduceerd door London on da Track, die het unieke talent bezit om op zijn piano precies die tonen in te drukken waardoor je voelt dat je leeft. Samen met de flamboyant rappende Young Thug, die meer flowswitches heeft dan kinderen, vormt hij een verbond dat minstens zo geslaagd is als dat van Nas en Dj Premier of Willem-Alexander en Maxima. - Simon Dopper

Deze guy komt uit het niets met een mixtape? Of is het een album? Ik zag het meer als een mixtape. Maar goed, opnieuw: deze guy komt uit het niets met een mixtape, laat hem voor een paar uur gratis online staan, om hem vervolgens te verwijderen en alleen via betaalde distributiekanalen beschikbaar te maken. Gelukkig was ik niet te laat, en al was ik dat wel, torrents maken het leven makkelijker. Alleen al de manier hoe hij de bewoonde wereld even een por gaf was geniaal. En ja Drake is Drake, alles wat hij aanraakt verandert in: Drake. Macho-verses zoals op Used To tot aan de ultraintrospectieve lines op Jungle, Drake weet altijd duizenden recepten in één project te verwikkelen. 6 GOD - Myrto Semmoh

Toen In Colour van Jamie xx eind mei verscheen ontstond er vrijwel meteen een clash van meningen. Aan de ene kant had je grote muziektijdschriften als Pitchfork en Rolling Stones die (net zoals een hoop 'gewone' luisteraars) het album de hemel in prezen, aan de andere kant had je diehard dancesites als Boomkat en Resident Advisor die de Londense producer vooral een verrader vonden. Het album was namelijk een poppy en verwaterde weergave van hun geliefde cultuur. Ik zal niet ontkennen dat In Colour redelijk behapbaar is, maar dat is an sich natuurlijk geen reden om het af te kraken. Sterker nog, Jamie xx leverde wat mij betreft een van de beste platen van het jaar af. In Colour is namelijk een geweldig gefabriceerde ode aan de rijke Londense ravescene die een hoop muziekgenres heeft beïnvloed en gevoed. De kundigheid zit 'm er ook niet in dat Jamie xx rave-nummers in een nieuw jasje heeft gestoken, maar dat hij het bitterzoete gevoel van een xtc-comedown na een geslaagde avond perfect heeft weten te vertalen naar muziek. - Souf Kinani

Future's Dirty Sprite 2 is de reden dat stoere mannen nu wereldwijd openhartig durven te praten over hun pijn; aangemoedigd door DS2 schreven hordes doorsnee vrouwen zich in voor paaldansles; en oké, door deze plaat verlieten meerdere jongens waarschijnlijk hun zwangere vriendin om zich te focussen op wiet roken, en bestelt je buurjongetje aan de lopende band lean bij de plug. Future doorbrak met dit album definitief het taboe op drugsgebruik binnen hiphop, evenals het taboe op mompelen met autotune. En de hoes voor de plaat legitimeerde het schaamteloos gebruiken van stockfoto's voor je coverart.

De verkoopcijfers van Sprite schoten door het dak toen DS2 uitkwam. Ook Rocko, die Future ooit tekende toen hij nog Meathead the Phuture heette, werd er stinkend rijk van. Deze plaat is dan ook de reden dat Future nu de gewaagde som van zeven joetjes durft te vragen voor een show in de HMH. Het onheilspellende Kill Bill-fluitje dat producer Southside in al zijn beats verwerkt, werd het meest gekopieerde sampeltje van het jaar mede dankzij de aanwezigheid op DS2. Door DS2 vergat iedereen DS1. Drake was zo jaloers op deze tape dat hij besloot Future's volgende plaat, What A Time To Be Alive, te saboteren met overbodige verses. Dit album is de reden dat jongeren niet meer dansen maar hun gezicht op nies-achtige wijze naar hun elleboogholte bewegen op de dansvloer. Het is de oorzaak dat alle auto's met bestuurders jonger dan 25 sinds juli dit jaar constant trillen van de bass. Zelfs compleet witte outfits gingen van ballerig naar ballin met DS2 en ik overdrijf niet als ik zeg dat Future persoonlijk verantwoordelijk gehouden moet worden voor de hoed van Memphis Depay. Al met al zouden we kunnen stellen dat DS2 misschien wel gewoon de hoofdreden voor 2015 was. - Abel van Gijlswijk

Het beste liedje (nee echt, serieus, geen discussie mogelijk) van het afgelopen jaar betreft een oproep tot gezamenlijke suïcide. Op het toepasselijk getitelde Jump Off the Roof maakt de piepjonge rapper Vince Staples ons deelgenoot van zijn worsteling met twee verslavingen – respectievelijk coke en een ex-vriendin. 'Sombere kost' zou je zeggen, tot je de voorkant van zijn debuutplaat Summertime '06 nader bestudeert. Dat zwart, dat debiele figuurtje – kennen we dat niet ergens van?

En inderdaad: het is een knipoog naar het artwork van Unknown Pleasures, de in 1979 verschenen debuutplaat van Joy Division. Je weet wel, die ene waarvan er meer t-shirts in omloop zijn dan dat er daadwerkelijk liefhebbers van de muziek zelf zijn. Geen wonder; het is zo'n beetje de afstandelijkste plaat ooit, zanger Ian Curtis klinkt totaal afgestompt en losgezongen van de werkelijkheid. In de zomer van 1980, nog geen jaar na het verschijnen ervan, verhing de zanger zich in zijn eigen keuken. Een dag eerder had hij nog bij zijn ex gesmeekt of ze hem alsjeblieft terug wilde nemen. Ze zei nee.

No ID, die ooit samen met Common klassiekers maakte en aan de wieg stond van de carrière van de vader van Saint, produceerde Summertime '06. De beats zijn minimalistisch en kaal – een beetje zoals Joy Division 26 jaar geleden. En net als Curtis klinkt ook Staples niet als een vrolijk heerschap. Of we bang moeten zijn dat Staples ons spoedig zal ontvallen? Nee, daarvoor is hij te nuchter, getuige bijvoorbeeld de titeltrack: 'My teachers told me we was slaves/ My mama told me we was kings/ I don't know who to listen to/ I guess we somewhere in between'. - Jeroen Pen

Daniel Lopatin maakte met Garden of Delete een van de vreemdere albums van dit jaar. Niet alleen de muziek is raar (een agressieve potpourri van omhooggepitchte stemmetjes, trance-arpeggio's, videogamemelodietjes en cybermetal), ook de promotiecampagne was op z'n minst eigenaardig te noemen. Lopatin claimde vriendjes te zijn geworden met een buitenaards tienerjochie, en 'jatte' vervolgens liedjes van diens hypergrunge band Kaoss Edge. Oh, en de liedjes van Garden of Delete verschenen op internet als midi-bestanden, zodat mensen er zelf mee aan de haal konden. Lopatin tourde in de zomer van 2014 met Nine Inch Nails en Soundgarden, en volgens eigen zeggen kwam de inspiratie voor dit album daarvandaan. Het resultaat is een soort ode aan puberen, en hij vergeleek het album zelf in een interview met kijken in je zakdoek als je net hebt geniest. Gezondheid. - Koen van Bommel

The Internet was altijd al het buitenbeentje van Odd Future. Geen stoere kerel die rapt over bitches en blunts, maar een hele soulband met Syd tha Kid als badass frontvrouw. Hun laatste album Ego Death slaagt er dan weer in retegeil en passievol te zijn, zonder ooit te overheersen. De band zweeft probleemloos op de vleugels van Syd's zachte stem door jazz, funk en hiphop, en nog veel meer. Als Belg zit het in mijn genen om te houden van de underdog, maar met Ego Death bewijst The Internet dat ze zo veel meer zijn dan dat. - Gilles Wijckmans

Deze lijst met beste releases van 2015 laat het al wel zien: aan het maken van zoiets als 'gitaarmuziek' valt niet zoveel eer meer te behalen. Wie had dan ook kunnen bedenken dat een jong meisje uit Australië ervoor zou zorgen dat het wél leuk kan zijn? Courtney Barnett maakte met Sometimes I Sit and Think, and Sometimes I Just Sit een slackerpopalbum met een onophoudelijke stroom aan tamelijk geniale sarcastische, grappige, zwartgallige humoristische versneden met waarachtige teksten over het leven en hoe kut het soms kan zijn, maar ook hoe leuk en simpel het kan zijn. Haar muziek en teksten gaan soms zo snel dat je tussen de nummers door naar lucht moet happen om weer door te kunnen gaan; inderdaad, net als in het leven zelf. - Fiona Fortuin

En dan nu, de individuele lijstjes.

Fiona Fortuin (editor) Fetty Wap - Fetty Wap (Deluxe)
Deafheaven - New Bermuda
Grimes - Art Angels
Sleater Kinney - No Cities To Love
Courtney Barnett -Sometimes i sit and think and sometimes i just sit
Bjork - Vulnicara
Tame Impala - Currents
Rats on Rafts - Tape His
Jenny Hval - Apocalypse, girl
Miguel - Wildheart

Simon Dopper (junior editor) Future - Monster
Young Thug - Slime Season
Young Thug - Barter 6
Future - 56 Nights
Sevn - Twenty Four Sevn
Drake - If You're Reading This, It's Too Late
Tame Impala - Currents
Vince Staples - Summertime 06
Thaiboy Digital - Lord of the Jewels
Kendrick Lamar - To Pimp a Butterfly

Twan Stoffels (junior editor Vice/Noisey)

Future – DS2
Arthur Russel – Corn
Protomartyr – The Agent Intellect
Young Thug - Barter 6
Palmbomen II – Palmbomen II
The Internet – Ego Death
Panda Bear - Panda Bear Meets the Grim Reaper
King Gizzard and the Lizard Wizard – Quarters!
Drake - If You're Reading This It's Too Late
Tame Impala – Currents

Noor Spanjer (copy editor) The Arcs – Yours, Dreamily,
The Mysterons – The Mysterons
Afterpartees – Glitter Lizard
Courtney Barnett – Sometimes I Sit and Think, and Sometimes I Just Sit
Roosbeef – Kalf
My Baby – Shamanaid
Action Bronson – Mr. Wonderful
Kendrick Lamar – To Pimp A Butterfly
Sleater-Kinney – No Cities to Love
Alabama Shakes – Sound & Color

Koen van Bommel (freelance schrijver/ copy editor)

Julia Holter - Have you in my wilderness
Oneohtrix Point Never - Garden of delete
Arca - Mutant
Chvrches - Every open eye
Björk - Vulnicura
Floating Points - Elaenia
TCF - NLeZ7tnzzjTXBsMtD1OO0xPEZ0MmnSKsGZA/yHfSV1gfKH+//xR9oW+uUJO4i3N0lRghdsuEoRSOKjJMZApfoA==
Steve Hauschildt - Where all is fled
Mokona - Breathless EP
Euglossine - Complex playground

Gilles Wijckmans (stagiair)

Kendrick Lamar – To Pimp A Butterfly
Internet - Ego Death
Tyler, The Creator – Cherry Bomb
Raury – All We Need
Earl Sweatshirt – I don't like shit and I don't go outside
Raketkanon - #2
Vince Staples – Summmertime 06
Jamie xx – In Colour
LA Priest - Inji
Baloji – 64 Bits And Malachite

Marilon Tresfon (stagiaire)

Tame impala- Currents
King Gizzard & The Lizard Wizard- Quarters
Unknown Mortal Orchestra – Multi-Love
Mac Demarco – Another One
Kurt Vile – b'lieve I'm going down
Youth-Lagoon – Savage Hills Ballroom
Widowspeak – All Yours
Grimes – Art Angels
Young fathers - White Men Are Black Men Too
Palmbomen II - Palmbomen II

Myrto Semmoh (oud-stagiair) Asap Rocky - At Long Last Asap
Tyler, The Creator - Cherry Bomb
Future - DS2
The Internet - Ego Death
Future - Beast Mode
Drake - If You're Reading This It's Too Late
Young Thug - Barter 6
Young Thug - Slime Season 2
Veldentaal - Veldentaal
SFB - Reset the Levels

Niek Nellen (freelance schrijver)

Joanna Newsom - Divers
Sheer Mag - II 7" EP
Krallice - Ygg Huur
Oneohtrix Point Never - Garden of Delete
BRUTUS - FliFlu/Bye Julia EP (en de twee andere EP's)
Protomartyr - The Agent Intellect
Peach Kelli Pop - III
Joanna Gruesome - Peanut Butter
Warm Soda - Symbolic Dream
Slonk Donkerson - The Lunar Martini Motorbike Club and Their Respective Destinies

Klaas Knooihuizen (freelance schrijver)

L'Orange & Jeremiah Jae - The Night Took Us In Like Family
Laura Marling - Short Movie
Colin Stetson and Sarah Neufeld - Never Were The Way She Was
Dazzled Sticks - Dazzled Sticks
Cannibal Ox - Blade Of The Ronin
Viet Cong - Viet Cong
Girl Band - Holding Hands With Jamie
Lakker - Tundra
Shlohmo - Dark Red
Slaves - Are You Satisfied?

Richard Foster (freelance schrijver)

The Membranes - Dark Matter Dark Energy
Rats on Rafts - Tape Hiss
Dead Neanderthals - Endless Voids
Holly Herndon - Platform
GNOD - Infinity Machines
One More Grain - Grain Fever
Cornershop - Hold On It's Easy
Various - Godspunk 15
Wire - Wire
Noveller - Fantastic Planet

Bart Jansen (freelance fotograaf)

Twitching Tongues - Disharmony
Coldburn - Down In The Dumps
The Beautiful Ones - Jaded Love
Xibalba - Tierra y Libertad
God's Hate - Father Inferior EP
Disgrace - True Enemy
Venom Prison - The Primal Chaos
Nasty - Shokka
Blistered - The Poison Of Self-Confinement
New Wave - New Wave

Abel van Gijlswijk (freelance schrijver) Wilde Westen - 911 Survivors
Future - DS2
Weedeater - Goliathan
Terzij de Horde - Self
Kaaris - Double Fuck
Hang Youth - Media Aandacht
Justin Bieber - Purpose
Rae Sremmurd - Sremm Life
Future en Drake- What A Time To Be Alive

Wouter van Dijk (freelance schrijver) Veldentaal - Veldentaal
Rae Sremmurd - SremmLife
Young Thug - Barter 6
Young Thug - Slime Season 2
Drake & Future - What A Time To Be Alive
A$AP Rocky - At. Long. Last. A$AP
Future - Dirty Sprite 2
New Wave - New Wave
Fetty Wap - Fetty Wap
Action Bronson - Mr. Wonderful

Raymond van Mil (freelance fotograaf) Action Bronson — Sincerely mr. Wonderful
LA Priest — Inji
Ben Khan — 1000
The Weeknd — Beauty Behind the Madness
Miguel — Wildheart
Madlib, MED & Blu — Bad Neighbor
Kendrick Lamar — To Pimp a Butterfly
Seven Davis JR — Universes
Anderson Paak — Venice
Kratos Himself - Loon Garden

Jeroen Pen (freelance schrijver) Jamie XX – In Colour
Kendrick Lamar – To pimp a butterfly
Grimes – Art Angels
Father John Misty – I Love You, Honeybear
Vince Staples – Summertime '06
The Maccabees – Marks To Prove It
Dexters – We Paid For Blood
Tame Impala - Currents
Noel Gallagher's High Flying Birds – Chasing Yesterday
Houndmouth – Little Neon Limelight

Sander van Dalsum (freelance schrijver) M.E.S.H. – Piteous Gate
Young Thug – Barter 6
Real Lies – Real Life
Jam City – Dream A Garden
Oneohtrix Point Never – Commissions II
HEALTH – Death Magic
Visionist – Safe
Suzanne Kraft – Talk From Home
Anthony Naples – Body Pill
Napoleon Cherry – Walk Alone

Stefanie Staelens (freelance schrijver)

Tame Impala - Currents
Jamie xx - in colour
Courtney Barnett - Sometimes I Sit and Think, and Sometimes I Just Sit
Little Simz - A Curious Tale of Trials + Persons
Kendrick Lamar - To Pimp a Butterfly
Vince Staples - Summertime '06
Drake - If You're Reading This It's Too Late
Rae Sremmurd - SremmLife
Mura Masa - Someday Somewhere
Ghostpoet - Shedding Skin

Arthur Matze (freelance schrijver)

Raketkanon - Rktkn#2
Björk - Vulnicura
All Them Witches - Dying Surfer Meets His Maker
Circuit Des Yeux - In Plain Speech
Brutus - Major/Horde (+ 2 andere ep's)
The Black Heart Rebellion - People, when you see the smoke, do not think it's the fields they're burning.
Liturgy - Ark Work
Lightning Bolt - Fantasy Empire
Lil Ugly Mane - Third Side of Tape
Myrkur - M

Souf Kinani (freelance schrijver) Drake – If You're Reading This It's Too Late
Mura Masa – Someday Somewhere
PNL – Le Monde Chico
Abra – Rose
Jamie xx – In Colour
Big Sean – Dark Sky Paradise
Ty Dolla $ign – Free TC
Lido & Canblaster – Superspeed
Sef – In Kleur
Two-9 – B4FRVR