De mensen die werken op festivals zonder dat iemand het doorheeft

Beeld: Carys Lavin

Ooit dacht iemand: hey kom, we luisteren met ziek veel mensen extreem luide muziek in gigantische tenten op een groot grasveld terwijl we onze ingewanden vernietigen met verdovende middelen! Dit genie had hoogstwaarschijnlijk geen idee van de overvloed aan obscure banen die daaruit voort zouden vloeien. Want naast barpersoneel en beveiligingsmensen zijn er nog een hele hoop andere lui op festivals aan het werk, zonder dat jij het doorhebt. We attenderen je graag op wat festivalsleutelfiguren die een hele (schaduw)economie in stand houden.

Slecht geluid, matige stagepresence, spelen te weinig nummers van het vorige album, 6/10.

Die norse lul met die Eurosonic Noorderslag 2010-schoudertas die onder het genot van een bekertje bitter lemon net buiten de grote tent een kritische blik staat te werpen op de act, beoefent naar alle waarschijnlijkheid de meest onderschatte professie die festivalland rijk is. Hij is een muziekjournalist.

Het is zijn of haar taak nuchter te blijven en ongevraagd de sfeer te verpesten door middel van objectieve meningen vormen. Heb geen medelij met dit mens. Hoe ongelukkig-ie ook kijkt, hij of zij heeft toegang tot de perstent. Dit is de enige plek van het festival waar het eten lekker is, de wifi het doet, waar geen dronken provincialen zijn en – misschien nog wel belangrijker – waar er ruimschoots gelegenheid is tot het opladen van je telefoon. Een plek waarvan jij als drager van een bezoekersbandje nooit de vruchten zal plukken.

Beeld: Noisey

Sinds de war on drugs in festivalland is de vraag naar drugs op festivals uiteraard alleen maar toegenomen. Gelukkig zijn er altijd dappere ondernemers die niet vies zijn van de astronomische bedragen die te verdienen vallen met een beetje criminaliteit. Ieder zichzelf serieus nemend festival heeft daarom een handje vol nachtapothekers rondlopen die met gevaar voor eigen leven genotsmiddelen binnensmokkelen en aan de man brengen. Hoe ze hun waar langs de honden en officieren van justitie krijgen is beroepsgeheim, maar mocht je ze nodig hebben: je kunt ze herkennen aan hun desinteresse in muziek, schone kleding en nuchterheid.

Goedendag mede-muziekfestivalganger, ik ben op zoek naar een vorm van narcotica opdat ik mijzelf zal kunnen vermaken.

Dat brengt ons bij de aartsvijand van de dealer en diens klandizie: de agent in burger. Herkenbaar aan zijn ultra-casual outfit en middelbare leeftijd. Tenzij je apelazerus bent natuurlijk, in welk geval je de stille waarschijnlijk aanziet voor saaie vent die misschien wel wat van je drugs wil gebruiken.

Terwijl jij je bezat bij de Foo Fighters, holt achter het podium een dun dametje met een stapel warme handdoekjes in haar armen naar de spierwitte meditatieruimte van Dave Grohl. Haar getatoëerde armen stralen kracht uit, maar haar ogen schreeuwen wanhoop. Ze moet de Sauvignon Blanc nog op de perfecte temperatuur weten te krijgen voordat de helikopter van Dio zo direct landt. De festivalbeleving van duizenden festivalgangers rust op haar schouders. Als DJVT straks een kutoptreden geeft, zou dat zomaar eens kunnen zijn omdat zij zachte in plaats van harde witte broodjes in hun kleedkamer heeft neergezet.

In festivalland verliest men alle besef van tijd, ruimte en geld. Sommigen proberen dat binnen de perken te houden, anderen hebben dat allang opgegeven. Als je toch al een paar honderd euro neertelt voor een kaartje, kunnen daar best nog paar knaken bovenop voor het niet hoeven opzetten van je tent. Sommige festivals bieden dat zelf aan, op andere festivals stop je gewoon een tientje in de handen van je minst welvarend ogende buurman. Gefeliciteerd, je hebt zojuist de economie gered.

Beeld: Raymond van Mil

Laten we onszelf alsjeblieft niet buiten beschouwing laten. Iedereen die wel eens naar een festival is geweest, weet dat het flink aanpoten is. In de aanloop ernaartoe heb je je een slag in de rondte gewerkt om je al die gierige bekertjes aanlengbier á VIER EURO (!!I##%@&^%@) per stuk te kunnen veroorloven. Wanneer je er eenmaal bent, word je geacht bovenmenselijk vroeg te beginnen met drinken en dat vol te houden tot in het holst van de nacht. De enige momenten waarop je daar pauze van krijgt, is wanneer je slappe koffie, klef eten of harde drugs in je mik moet proppen. Dat vergt nogal wat van de mens.

Check ook festivals.vice.com voor al je ronkende festivalverhalen, winacties voor tickets, fotoreportages en meer.