FYI.

This story is over 5 years old.

Muziek

Het nieuwe album van Kayo Dot is een David Lynch-achtig wonder

De band wordt sinds zijn ontstaan gedreven door duisternis.

Toby Driver

Al ruim tien jaar en negen albums lang is het de missie van Kayo Dot om zich te blijven ontwikkelen, en daarbij is niets onmogelijk. Ze gebruiken verschillende genres om niet van hun visie, dat muziek zowel groots als ontzettend intiem moet zijn, af te wijken. Hun nieuwe album Plastic House On Base Of Sky gaat bij ons in première. Vanaf de eerste momenten van Amalias Theme is er een verandering in hun sound te horen. Nummers op voorgaande albums bevatten vaak een verdwaalde synth of overkoepelende texturen, maar hier gaat de aandacht meteen uit naar de shift naar elektronica.

De band wordt sinds zijn ontstaan gedreven door duisternis. All the Pain in All the Wide World begint als een vrij standaard synthpopnummer, maar als de track vordert, ontstaat er meer afstand tussen je verwachtingen en wat je hoort, wat een gevoel van ongemak creëert. Rings of Earth staat bol van de duistere synthesizers, waardoor het nummer je het gevoel geeft dat je gevangen zit in een soort David Lynch-achtige nachtclub. Op Plastic House On Base of Sky gebruikt Kayo Dot elektronische instrumenten om complexe gevoelens, die verder gaan dan simpelweg blijdschap of woede, bij de luisteraar op te wekken.