Op genoeg manieren kun je de documentaire Montage of Heck over Kurt Cobain als een succes beschouwen. De film is een ware tijdscapsule uit de jaren negentig en het gebruik van beelden uit het privéarchief van de familie zorgt voor een indrukwekkend, intiem portret van de Nirvana-frontman. Maar er worden ook vraagtekens gesteld bij het gebruik van die privébeelden. Is het wel oké om naar beelden te kijken die nooit voor het publiekelijke oog bedoeld waren en waar de rechthebbende eigenaar geen toestemming meer voor kan geven?Die vraag doemt ook nu weer op. Vier maanden na de première van de film, laat het team achter Montage of Heck weten dat er in november een soloalbum van Kurt Cobain aankomt. Het gaat om een verzameling niet eerder uitgebracht materiaal en home recordings. Regisseur Brett Morgen vertelt dat het album “voelt alsof je op een warme zomerdag met Kurt Cobain in Olympia, Washington, bent en je de tijd voorbij laat glijden” en dat “het geen Nirvana-album is, het is alleen Kurt en je zult hem dingen horen spelen die je niet van hem zou verwachten.”Het is lastig voor te stellen dat zijn lo-fi homerecordings ook maar iets aan onze kijk op Kurt Cobain als briljante geest gaan veranderen. Zijn legacy is met een hakbijl in de muziekgeschiedenis gebeiteld. Het zal ook niet Cobains Kid A of Sgt Peppers zijn. Het gaat om nummers die hij nooit heeft afgemaakt. Wel zou kunnen dat de nog niet eerder gehoorde demo’s ervoor zorgen dat we ons idool nog iets beter zullen begrijpen.Sinds zijn dood zijn er officiële releases geweest van drie compilatiealbums, drie live-albums en drie box-sets. De komst van het nieuwe ‘solo album’, gekoppeld aan de release van een dvd en een boek ter herinnering aan zijn leven, brengt ons hopelijk weer een stap dichter bij het einde van het recycleproces van alles wat met Cobain heeft te maken. De uitgaves zullen zijn legacy zeker niet schaden, maar respectloos voelt het wel.
Advertentie