We dwongen Barry Hay te luisteren naar nieuwe Nederlandse muziek

Beeld: Sacha Grootjans

Het kan nooit kwaad om je blik op muziek te verbreden. Is het echt allemaal zo goed waar we tegenwoordig naar luisteren? Benieuwd naar de mening van een ouder, wijzer iemand sprak ik af met Barry Hay. Hij bracht onlangs een album uit, niet met de Golden Earring – de band die bijna de pensioengerechtigde leeftijd heeft bereikt – maar met Barry Hay’s Flying V Formation. Het is een project met Pablo van de Poel (van De Wolff), Jan Rooijmans, Daim de Rijke en Huub van Loon – allemaal gastjes van net boven de twintig. Het leek hem vooral gewoon leuk om te doen. “Zij vinden het tof dat ze met zo’n oude rot als ik mogen spelen, maar tegelijkertijd vind ik het ook een eer dat ze met mij willen werken. Voor hetzelfde geld vinden ze me een oude zak die elk moment om kan vallen.”

Ik sprak met hem af in Hilversum, waar hij later die dag zou optreden, en dwong hem te luisteren naar Nederlandse muziek van nu.

“Op aanraden van alle poprecensenten in Nederland kocht ik het debuutalbum van De Staat. Alle bladen schreven erover alsof het moederschip was geland. De eerste helft vond ik heel goed, maar daarna werd het zo Frank Zappa-achtig, dat trok ik niet. Een paar jaar later vertelde mijn dochter Bella dat ze De Staat had zien optreden en dat het een van de beste optredens aller tijden was. Dat heb ik serieus genomen en zette ze nog eens op. Witch Doctor vind ik echt te gek.

Het is een stronteigenwijze band en dat is prettig. Geef mij maar duizend meer stronteigenwijze bands dan dat er nu zijn. Ik vind ze artistiek ook in de haak. Ze proberen originele dingen te doen. Bands in Nederland hebben bijna geen bestaansrecht meer. Ik kijk met lede ogen naar de gasten die met veertigduizend man publiek op en neer bouncen. Het is de meest simpele kutmuziek die er bestaat, en toch vinden mensen het geweldig, terwijl bands als De Staat moeten vechten voor hun bestaan. Niet dat rock per se een aflopende zaak is. In Duitsland is het nog altijd groot en in Amerika ook wel, maar ik ben bang dat rock in Nederland steeds meer verdwijnt. De jongste generatie gaat alleen nog maar naar dance toe. De kids hebben nog nooit van The Stones gehoord. Ik vind dat wel jammer, want dance is monotoon en het klinkt alsof iemand een baby een middag met een keyboard liet spelen, waarna er stukjes uit zijn geknipt die nog wel bruikbaar waren. Gelukkig wijst de geschiedenis uit dat mensen op een gegeven moment weer zullen verlangen naar live-muziek. Mensen dansen ook niet meer. Als ze nou als gekken op die muziek stonden te dansen, oké, maar ze staan alleen maar met hun hoofd te schudden. In Nederland moet je als band een sterke hobbyist zijn. Ons Flying V Formation-project is volkomen low key. Er is geen budget en we moeten zelf investeren. Het is nog moeilijk om hier met rock ‘n roll door te breken. Al doet De Staat het natuurlijk goed, toch heb ik er een hard hoofd in. Ik zou er bijna depressief van worden.”

“Is dit een meisje? Dit klinkt wel lekker en ook wel retro. Leuk clippie ook, al neem ik aan dat zij het niet zelf is die in de lucht hangt. Dit is een goed voorbeeld van hoe je met weinig middelen een leuke video kunt maken. Ze doet me denken aan The Cure. En het is een soort drone die je hoort, het kabbelt lekker door. Ze klinkt als een vrolijke versie van The Velvet Underground. Hoeveel kans ik haar geef om als een van de bands het vuurtje warm te houden? Dat hangt ervan af hoe ze eruit ziet. Dat is wel belangrijk ja, net als dat het belangrijk is hoe ze het op het podium doet. Misschien staat ze wel met haar rug naar het publiek toe. Is dit haar? Ze ziet er uit als een Nico, dus die vergelijking met The Velvet Underground is nog niet zo gek. Ik vind het fijn als het plaatje een beetje klopt en het is ook leuk als het een aantrekkelijke dame is. Amber Arcades vind ik een leuk typje. Van Sarah Bettens vond ik dat in de tijd van K’s Choice op mijn manier ook. Mensen vonden haar een soepjurk, dat vond ik helemaal niet. Amber Arcades zou ik niet wegsturen als ze om een kopje suiker zou vragen. Je ziet trouwens steeds meer vrouwen in bands, al blijven de Joan Jetts een zeldzaamheid.”

“Is dit een soort Spinvis goes Eno? Het lijkt wel een kinderspeeldoos waar allemaal verschillende geluidjes uit komen. Het wordt ineens funky en heeft weinig meer te maken met waar het nummer mee begon. Is het instrumentaal? Ik vind dit wel leuk hoor, maar mijn papegaaien thuis doe je er waarschijnlijk meer plezier mee. Ik zou dit zelf nooit draaien. Ik vind het bijzonder, gedurfd, vernieuwend ook, maar ik zal het niet draaien omdat het absoluut mijn smaak niet is. Ik luister naar Philip Glass en dat vind ik helemaal te gek en daar krijg ik de rillingen van. Van dit niet, het is te abstract. Eerlijk, wat het ook een beetje is bij mij – en ook bij de rest van de band: als er niet iets van blues in zit, vinden we het al snel niks. Er zijn uitzonderingen natuurlijk, maar voor mij is blues de lekkerste vorm van muziek. Dit is zo ver daarvan verwijderd. Dit vind ik meer iets voor in de Efteling als je in een autootje door het Sprookjesbos rijdt.”

“Staat Jameszoo nog aan? Wat zeggen ze? Iets met lange loop? Sorry, dit moet af. Nou moet ik natuurlijk uitkijken dat ik niets verkeerd zeg, anders komen ze nog langs met die lange loop. Ik vind de lyrics niet zo goed, er lijkt niet over nagedacht te zijn. Rap vind ik op zich best wel goed, maar hier kan ik mijn tanden niet in zetten. En de clip? Ze spelen op Soester Duinen een beetje Clint Eastwood. Laatst hoorde ik op de radio iemand met een Papiaments accent rappen, dat vond ik heel erg goed. Nederlandstalig was het. Fresku ja. Er zat ook een boodschap in, dat maakte het nog beter. Dit is maar een beetje babadibabiba, lange loop, lange loop, boom boom, lange loop, lange loop. Laat maar lopen zeg ik dan maar. Er hoeft niet per se een boodschap in te zitten, maar het mag wel meer zijn dan dit. Misschien dat het na de minuut die ik nu heb gehoord beter wordt, maar dat zal ik nooit weten. Wel weet ik dat ze wel een erg lange aanloop nodig hadden.”

“Komt Douwe Bob er nou tussendoor? Ik heb de finale bekeken, en ik zag hem eerder eens zijn Songfestival-lied spelen. Ik kreeg de indruk dat hij het toen veel beter zong dan in de finale. Het liedje is sweet country. De gasten met wie hij speelt zijn allemaal hartstikke goed, maar toch vind ik het een beetje melig en middle of the road. Ik weet dat hij veel beter is dan dit. Hij is een hele goede muzikant en heeft een goede kop. Hij is ieders favoriete boy en ik hoop voor hem dat Nederland hem niet meteen laat vallen nu hij minder hoog is geëindigd dan verwacht. Het is typisch Nederlands om iemand zoals Douwe eerst full support te geven met stickers en vlaggen, maar zodra het niet lukt alles ritueel wordt verbrand. Ik hoop voor hem dat hij het overleeft.”

“Haha, de video is wel echt grappig. Met zijn imago zit het wel goed, maar hij moet wel naar de sportschool. Het lijkt een spin-off van De Jeugd van Tegenwoordig. Ik ben een groot fan van De Jeugd, maar hier kan ik mijn ei niet in kwijt. Hij heeft wel goeie tattoos, hij doet het leuk en hij heeft humor. En het is leuker dan die lange loop, omdat het meer tekst heeft en de muziek ook beter is.”

“Hoor je het? De blues. Dat is precies wat hier zo goed aan is. Sorry, je wordt waarschijnlijk al een beetje moe van me.”

“Ik vind dit te gek, het zijn een soort van achterneefjes van Peter Pan Speedrock. John Coffey heb ik nooit gezien, Peter Pan wel, dat zijn echt de vaandeldragers. Ik snap niet waarom ze uit elkaar gaan. Maar misschien is het ook niet lang vol te houden als je dit soort energie brengt. Het is power speedrock. Misschien wordt het ook wel pathetisch als je dit te lang blijft doen. Maar als je in een zaal staat en dit ziet, vind je het echt te gek. Het is jammer, want zo te zien zijn ze nog fit. En nu is er weer een band minder die doet wat ik en de rest van mijn band echt leuk vindt.”

“Dit heeft een beetje een R&B-vibe en het is een stuk muzikaler dan de lange loop. Hoe heet die Engelse gast ook alweer die met een hoge stem zingt? Ik vind dit wel lekker. Ik woon op Curaçao, als ik de radio aan heb hoor ik dit elke dag. Craig David, nu weet ik het. Daar doet het me een beetje aan denken. Ik vind dit gewoon lekker, ja hoor. Ik ga dit niet uitzetten, maar ook niet opzetten. Craig David draai ik ook niet. Staat dit bovenaan de iTunes lijst? Dat gaat ons nooit lukken. Ons verwachtingspatroon is ook nul. Ik vind het leuk dat we veel vinyl hebben verkocht, maar verder verwacht ik niets meer. Zelfs de laatste EP die we met de Earring uitbrachten is een stille dood gestorven. En van Flying V denk je: het is een hartstikke leuke plaat, take it or leave it. Ik ben blij als ik uit de kosten ben en dat is met alle bands die dit soort muziek maken zo: dat je blij moet zijn als je break even speelt. Dat is het enige dat ik Amber Arcades en alle andere bands kan toewensen, dat ze uit de kosten komen. Ik ben in elk geval alvast begonnen met sparen voor de volgende plaat.”