FYI.

This story is over 5 years old.

Muziek

Dit waren de Nederlandstalige bevrijdingsanthems van vlak na de oorlog

Een hoop slijmerige nummers over Canadezen en een beetje nationalisme.

Je hebt vast een overwinningsnummer dat je draait wanneer je klaar bent met saaie verplichtingen zoals school (:S) of werk (:(((). Een nummer dat jouw persoonlijke periode van feest en vrijheid inluidt. Maar stel je nu eens voor dat je niet vrij bent van je werk, maar dat je hele land opeens bevrijd wordt na ruim vijf jaar gruwelijke onderdrukking door geflipte nazi’s? Wat de fuck moet je dan voor muziek luisteren?

Advertentie

Door oorlogsdocumentairemakers wordt er altijd een melig Amerikaans fiftiesmuziekje onder de beelden van de bevrijding gezet, en tegenwoordig komt Guus Meeuwis een moppie doen op onze Bevrijdingsfestivals, maar in 1945 werd er natuurlijk véél harder gefeest dan dat. We zochten voor je uit hoe Nederlanders de fissa ingingen toen het land werd bevrijd in ‘45.

Want fissa was er in overvloed – Hollanders gingen massaal de straat op om muziek te maken. Alle radio's die door de Duitsers verboden waren, werden uit de kast getrokken en iedereen met een instrument werd muzikant. Er was een tekort aan vrijwel alles, behalve aan fissa: er waren geen of weinig platen dus werd er veel bladmuziek gemaakt zodat iedereen de overwinningspokoes zelf kon spelen. Een mooi voorbeeld daarvan is het nummer Mamma, zijn naam is Johnny, waarvan ik je nu alleen deze superoninspirerende midi-versie van kan laten horen die een youtubegebruiker heeft gemaakt op basis van de originele partituur.

Maar Mamma, zijn naam is Johnny legt ook een andere na-oorlogse turn-uptrend bloot. Namelijk pokoes over Canadezen. Nadat ze Nederland bevrijd hadden zijn ze nog even blijven plakken voor de party en de vrouwen. Met hun stijlvolle snorren en sexy uniformen stolen ze al onze vrouwen uit het feestgedruis om ze mee te nemen naar Canada. Het nummer Trees heeft een Canadees is daar het bekendste voorbeeld van, maar er zijn er zat. Wat dacht je van de Canuck-Song, Mijn Tommy Uit Canada, De Canadeesche Koorts, Little Holland Girl of Thank You, Boys!

De derde trend: nummers over Nederland ons vaderland. Na zoveel jaar dood, hakenkruizen en verderf wil je niets liever dan terug naar vroeger, voordat alle ellende begon. “Eens zal de Betuwe weer in bloei staan,” schreef Hans Dunk bijvoorbeeld. Willy Vervoort maakte de nationalistische Nederland-anthem Cheerio Holland. En Max van Praag zong Daar zijn die appeltjes van oranje weer. Alle mooie dingen die Holland Holland maken komen voorbij op een bedje van een supermelig deuntje. Turn de fuck up.

Shout out naar dit item van Ratatouille TV over het Verzetsmuseum voor alle info in dit stukje.