Muziek

The No sluit haar sets graag af met het liedje van de Fabeltjeskrant

Club Lederhosen is een feestje dat georganiseerd wordt door Tamara van der Laarse. Ze begon daar in 2013 mee, ergens op een geheime locatie op de NDSM-werf. Later volgden er edities in Sugarfactory, DOKA, Canvas, SOTU Festival en OT301. Vanavond strijkt ze met haar Duitse leren broek neer in Cinetol. Op Club Lederhosen – de naam werd bedacht door Duitse vrienden van Van der Laarse die haar muziekstijl associeerden met leren broeken – wordt muziek gedraaid variërend van new beat, electro en jaren tachtig-hitjes tot duistere minimal synth en warme, zwoele house. Eerder haalde ze al, in samenwerking met Knekelhuis, Veronica Vasicka van Minimal Wave Records naar Amsterdam. Vanavond treden naast The No (Van der Laarse zelf), ook Margie (van Red Light Radio) en Raderkraft op.

Terwijl ze druk bezig is met platen uitzoeken voor vanavond, vielen we haar even telefonisch lastig met wat vragen over haar set en het feestje.

Videos by VICE

THUMP: Hoi Tamara! Je bent vast druk bezig met platen uitzoeken. Uit hoeveel kan je er eigenlijk kiezen?
Tamara van der Laarse: Ik heb iets van duizend platen thuis, en naar een optreden neem ik er een stuk of zeventig mee. Ik neem ook altijd een usb-stick mee, daar kan meer op.

Snap ik, anders zeul je je een ongeluk. Duizend is wel veel, hoe kom je aan zo’n grote selectie?
Ik heb heel lang in platenwinkels gewerkt, eerst bij Plaatboef en later bij Get Records. Daar kwam ik in aanraking met muziek die in het bakje ‘strange’ stond: platen van Raymond Scott en Dick Raaijmakers. Dat inspireerde me later om zelf muziek te gaan maken met veel bliepjes en bloepjes.

Je doet soms ook de muziek bij modeshows, lijkt dat een beetje op draaien in een club, of hoe moet ik me dat voorstellen?
Soms maak ik zelf muziek voor bij zo’n show, soms ook niet. Het ligt eraan wat een ontwerper wil. Ik werk ook weleens samen met mensen die bepaalde instrumenten kunnen spelen of klassieke dingen maken. Het gaat erom dat je een bepaalde sfeer creëert, iets wat aansluit op wat de klant wil.

Laten we het hebben over je set van vanavond. Welke plaat zet je als eerste op?
Ik begin mijn set altijd met geluiden of een soundtrack ofzo, wat dan versmelt met de eerste track. Bij modeshows ben ik ook op zoek naar een verhaal, met lagen in geluid en muziek en in een dj-set zoek ik ook een bepaalde sfeer. Ik denk dat ik begin met deze track van Soulwax, die is lekker traag, dat is fijn om mee te openen.

Heb je al iets in je hoofd wat daar goed op aansluit?
Ja, misschien deze track van Max Berlin. Qua opbouw en ritme lijken ze best op elkaar en de stem van actrice Chloe Sevigny die een gedicht voorleest heeft wel een overeenkomst met de sfeer van de Franstalige track. In beide liedjes zit iets sensueels, een mannenstem en een vrouwenstem.

Bereid je je sets eigenlijk helemaal voor van tevoren, of bepaal je veel dingen op het moment zelf?
Ik bereid het altijd wel een beetje voor. Ik kijk naar een begin, midden en einde, maar op zo’n avond moet je altijd wel kijken of dingen aansluiten op het publiek. Soms moet je ineens iets anders draaien.

Welke twee liedjes vind je het fijnst om in elkaar te mixen?
Deze van Aroy Dee en deze van The Black Madonna. Ze hebben allebei een warm geluid en qua tempo ligt het niet ver van elkaar. Allebei hele mooie, zwoele nummers.

Ha! Ik zette ze allebei tegelijk aan op YouTube en ze liepen inderdaad vrij synchroon. Heb je ook tracks in je set die je een beetje bij elkaar uit de buurt moet houden?
Ja, tracks die niet matchen qua toonsoort en ritme. Dat zou bijvoorbeeld deze track zijn van Lena Willikens en deze van De Ambassade. Ritmisch zijn ze net even anders, en de tracks zitten muzikaal heel anders in elkaar. Dat zou niet zo mooi klinken na elkaar.

Op welk liedje kan je zelf het lekkerst dansen?
Deze: Third Skin van Cute Heels, en dan de remix van The Hacker. Die heeft een lekkere straffe, pompende beat, zonder dat-ie irritant wordt. Deze track van Das Ding vind ik ook erg fijn. Eigenlijk kan ik overal wel op dansen, als de muziek me tenminste weet te verleiden.

Mooi! Nou, dan zijn we bij het einde van ons interview aangekomen en ook bij het einde van je set: met welke track zou je af willen sluiten?
Als de zaal dicht moet, moet de muziek ook direct stoppen. Daarom is het soms goed om iets totaal onvoorspelbaars te draaien. Ik draai dan weleens het liedje van de Fabeltjeskrant. Sommige mensen gingen er alsnog op dansen, of moesten heel hard lachen. Het werkte wel: iets grappigs als uitsmijter, dan worden ze ook niet boos als de muziek ineens stopt. Ik denk dat ik vanavond eindig met Adieu au Dancefloor van Marie Davidson, en dan de lage geluiden er langzaam uit filter, alsof het liedje krimpt. Zoef, weg!