Muziek

Untitled, unmastered bewijst dat Kendrick Lamar de beste rapper van de wereld is


Beeld door Carter Bird via hier and hier

Kijk, Kendrick Lamar is de beste nog levende rapper en het is hoog tijd dat we stoppen met daarover discussiëren. Het was alweer een tijdje geleden dat we een onbetwiste beste rapper hadden. We kunnen je zelfs een historisch overzicht geven met wie wanneer op de troon zat; op een bepaald moment was dat Nas, en Biggie natuurlijk, Jay heel misschien, Eminem deed een leuke poging, en volgens sommigen zat ook Lil Wayne een tijdje met zijn magere reet op de troon. Maar op dit moment heeft Kendrick maar weinig concurrentie.

Videos by VICE

Drake trekt misschien een breder publiek, Future is productiever, Young Thug wilder en onstuimiger, Chance the Rapper is vrolijker, Kanye is fascinerender en Vince Staples gerichter. Maar Kendrick is een kameleon die al die dingen kan zijn op het juiste moment. untitled unmastered., de collectie van acht demo’s die Kendrick afgelopen donderdag uitbracht, toont een rapper die het gesproken woord heeft weten te temmen en er de gekste dingen mee kan doen, of het nou gaat over de apocalyps of puur voor de lol.

Omdat untitled een samenraapsel is van restjes van To Pimp A Butterfly deelt het dezelfde sfeer en onderwerpen. Geloof en kwetsbaarheid crashen in een herkenbare mix van jazz en funk terwijl Kendrick midden in de storm op zoek gaat naar zijn ziel. De meeste van die restjes zijn al een paar jaar oud, en je hoort Kendricks vooruitgang als je dit rauwe materiaal vergelijkt met de keren dat Kendrick de untitled-nummers live bracht. Untitled 03 kreeg een vreemd koffiehuisintro voor een live-versie bij The Colbert Report, en voor The Tonight Show met Jimmy Fallon werd het intergalactisch funky Untitled 8 omgebouwd tot een zonnige jazz-sessie. Dat deze nummers ons nog steeds raken, ook al zijn het ongepolijste restjes, is het ultieme watermerk van een Beste Nog Levende Rapper. De nummers op untitled zijn ontzettend spannend, ook al proberen ze niet per se om dat te zijn (en wanneer ze het wel proberen – check bijvoorbeeld Kendricks audiovisuele wonder dat zijn optreden tijdens de Grammy’s is – ontstaan er telkens weer tijdloze momenten).

untitled heeft genoeg van die momenten waarop loze bevliegingen afgewisseld worden met geniale parels. Bijvoorbeeld wanneer hij op het einde van Untitled 07 een kleine anekdote over pijpbeurten vertelt, terwijl hij net daarvoor tijdens Untitled 04 een politiek momentje deelde. Maar wanneer je vrienden Thundercat, Robert Glasper en Anna Wise zijn, kunnen zelfs de meest idiote ideeën veranderen in magie. untitled is de brug tussen het gevatte en meer beatgerichte good kid, m.A.A.d. city en Section.80 en de ietwat ambitieuze sprong naar To Pimp A Butterfly. Kendricks eerste twee platen omsmelten tot zijn laatste is weinig meer dan briljante maar rommelige vooruitgang. De godsdienstigheid die aanwezig was op good kid, kruipt op de voorgrond tijdens de openingsnummers. Het is een grimmige blik op de strijd in Kendricks geboortestad en een waarschuwing voor de aankomende apocalyps. Untitled 02 slaagt erin om hetzelfde beeld te schetsen, zonder te donker over te komen. Kendrick danst erdoorheen met ontelbare flows. Het ene moment klinkt zijn stem als de zachte, troostende stem van Thom Yorke, om daarna over te gaan naar het gejoel dat Drake begon te gebruiken toen hij het beu was om soft genoemd te worden.

Kendricks skills om donkere gedachten om te buigen tot vocalen in Technicolor, geeft hem geheel terecht een plaatsje in het rijtje met de allergrootsten. Als een verhalenverteller doet hij de zwarte strijd zingen, niet alleen met zijn eigen stem, maar door de verhalen van de buurt waarin hij opgroeide te vertellen, verhalen van tragedie of met sympathieke personages zoals de kredietkaartplichter in Untitled 08, de jeugd uit zijn buurt tijdens momma, en Keisha en haar zus in Keisha’s Song (Her Pain) en Sing About Me, I’m Dying of Thirst. Net zoals 2pac deed met nummers als Brenda’s Got a Baby en Shorty Wanna Be a Thug, gebruikt ook Kendrick zulke verhalen om de chaos van Compton scherper te maken dan een simpele autobiografie ooit zou kunnen. Terwijl To Pimp a Butterfly vooral een groot Messiaans verhaal was over de plicht van een artiest om zijn buurt te helpen, voelt untitled meer aan als een verzameling van macro-observaties die Kendrick in de diep persoonlijke crisis deed vallen die je kan horen op u.

untitled tart alle conventies omdat het alles doet wat we hierboven al zeiden, zonder ooit zwaarmoedig te worden. Kendrick klinkt licht, hoopvol, terwijl hij nog steeds niet vies is van de competitie op zijn plaats zetten. Een Beste Nog Levende Rapper mag niet bang zijn om te genieten van zijn succes. Genesteld in ruwe versen van Untitled 01 durft Kendrick tussen de lijntjes door te zeggen dat zijn grootste zorg binnen rap niet zijn persoonlijk succes of technische superioriteit is, maar de vooruitgang van zijn kunst en zijn volk. Competitie is immaterieel: Untitled 07 disst op subtiele wijze Jay Electronica, met de suggestie dat Kendrick “geen carrière kan beëindigen die nooit begonnen is”, en hij spot met Drake door “I just wanna take you down” verdacht veel als “I just wanna Drake you down” te doen klinken. Een Beste Nog Levende Rapper laat geen kans liggen om de concurrentie op te doeken en hard uit te halen, waar het gevaar ook zit in het laten zien van zijn gezicht. (Drake zal trouwens nooit zijn gezicht aan Kendrick laten zien; zijn reputatie hangt af van zijn zesde zintuig dat ‘wie niet te dissen en waarom’ heet.)

Het is een boel om klaar te krijgen in 34 minuten rauwe demo’s, maar het zegt veel over de creatieve capaciteiten van de man dat deze collectie van stukjes en restjes zo goed klinkt. untiled unmastered. is het volgende stukje in een gedurfde discografie van een jonge rapkoning, zonder grenzen aan zijn visie – wie anders volgt een koppig jazzalbum op met nog koppigere en nog jazziere productierestjes? Kendrick Lamar gaat lustig verder met het maken van gestoorde carrièremoves die geen enkele van zijn peers durven te doen, en precies daarom wordt het dringend tijd om hem te kronen tot wat hij werkelijk is: De Allerbeste Nog Levende Rapper. Pimp, pimp…