Eind jaren tachtig deed punk zijn best om het onrecht dat het decennium rock had aangedaan, te rectificeren. Onder die omstandigheden groeide Manfredi Romano op. In de Italiaanse kuststad Palermo werd Romano aan een aantal van de meest invloedrijke stijders van rock en new wave blootgesteld, zoals The Sex Pistols, The Cure, Ultravox en The Jesus and Mary Chain. Het is dan ook nogal verrassend dat de door new-wave geïnspireerde Romano uiteindelijk een gerenommeerde techno-dj en medeoprichter van één van de interessantste platenlabels van de dancemuziek is geworden.
“Vanaf mijn vijftiende dwaal ik al non-stop rond in de wereld van muziek,” vertelt Romano aan THUMP. Op school maakte hij cassette-mixes van radio rips voor zijn vriendinnetje, en als tiener verzamelde hij 12-inch italodiscosingles. “Als ik geld had ging ik platen kopen,” zegt hij.
Videos by VICE
Van het verzamelen van vinyl ging hij al snel over op draaien, en op achttienjarige leeftijd maakte hij zijn eerste italodiscoplaat – maar dat was niet genoeg voor Romano. “Ik heb altijd in mijn hoofd gehad dat ik feesten wilde organiseren,” zegt hij. “Ik wilde iets neerzetten in een stad als Palermo, waar vrij weinig gebeurde.”
Hij verhuisde naar Pisa om computerwetenschappen te studeren, maar zijn focus bleef op muziek liggen. Hij werd voorgesteld aan Macchianera – de Italiaanse distributeur die verantwoordelijk was voor het merendeel van de Amerikaanse punk in Italië. Romano werkte vervolgens tijdens zijn studententijd als tourmanager voor een aantal bands, waarbij hij concerten organiseerde en bandleden rondreed in stinkende busjes.
Dissonanze Festival – waar hij medeoprichter van is – door Christian Kleine bekend gemaakt met Ableton Live. Romano begon te experimenteren met verschillende lagen donkere geluiden. “Ik begon muziek te maken voor films, commercials, theaterstukken – je kon daar goed geld mee verdienen; voor dertig seconden muziek kreeg je toen achtduizend euro,” zegt Romano. “Ik kon er bijna van rondkomen, als bijbaantje naast mijn agency. Ik maakte ‘s nachts muziek en het ging me vrij gemakkelijk af.”
De tijd die Romano had gereserveerd om platen te draaien werd ingepikt door zijn boekingskantoor Daze.it. Het label – dat Romano tijdens zijn studententijd was gestart – begon als een indie- en undergroundboekingskantoor voor Italiaanse acts. Gaandeweg ging het kantoor zich richten op techno, en nam het grote acts als Richie Hawtin onder zijn hoede. “Het is zwaar om in Italië als promotor en boekingsagent te werken,” zegt Romano. “Je bent de hele dag met iedereen ruzie aan het maken over de telefoon.”
Hij discussieerde vaak met Greg Oreck van Thugfucker over de slechte staat waarin de muziekindustrie verkeerde. Nadat Orecks nieuwe track geen reacties van labels opriep, besloten Oreck en Romano de plaat zelf uit te brengen. Romano vroeg Tale of Us om een remix te maken van Thugfuckers nieuwe track Disco Gnome. Slechts vijf uur later kregen ze het eindresultaat terug.
Romano kwam tot het besluit dat hij geen boekingsagent meer wilde zijn. Hij droeg zijn verantwoordelijkheden over aan zijn collega’s en verhuisde naar Berlijn. “Ik was veertig en wilde helemaal opnieuw beginnen,” zegt Romano. In 2010 brachten ze Disco Gnome uit. Een maand lang werd de track nauwelijks opgemerkt, maar hij explodeerde nadat-ie was opgepikt door Loco Dice, Pete Tong en de Italiaanse radio. Dit tekende het begin van Life and Death.
Hij werd omgeven door duistere, melodische soundscapes, beïnvloed door de ambient beats van Aphex Twin en Boards of Canada. “Er is altijd een organische uitwisseling en osmose geweest,” zegt hij over het label. “Ik denk dat iedereen rond die tijd in dezelfde sfeer zat, inclusief Seth Troxler, Ryan Crosson en Lee Curtiss, die Visionquest aan het opstarten waren. Dit kwam op een of andere manier allemaal samen en na 2011 werd het almaar groter – nu is het enorm.”
Romano meent dat die trend nu wel een beetje is omgeslagen. Het gaat tegenwoordig meer om het branden van artiesten en labels. “Dat is hoe media werken, mensen willen zoveel mogelijk likes krijgen voor hun posts op Facebook of Instagram,” zegt Romano. “Daar zit veel denkwerk achter en er zijn veel mensen die daar geld aan uitgeven.” Romano heeft daar niet zoveel mee, en heeft ook geen hoge pet op van de hedendaagse muziekjournalistiek. “Veel muziekblogs houden zich bezig met achterklap en dat soort onzin, en niet met de muziek zelf.”
Volgens Romano – en zijn alter ego DJ Tennis – moet de muziekindustrie zich ontdoen van wat professionaliteit. “Het is in muziek belangrijk om te werken met mensen die je leuk vindt en die je vrienden zijn; het is erg belangrijk om emotionele connecties te hebben om het te laten slagen.” Hij ziet de extreme afstand tussen artiesten en labels als reden van de val van verscheidene grote labels. Daarom probeert hij zelf de kloof te dichten tussen de mensen waar hij mee (samen)werkt. “Het hoeft geen supersterke relatie te zijn,” zegt hij, “maar er moet op zijn minst sprake zijn van wederzijds vertrouwen, en het moet goed voelen. Daarom doen labels als Innervisions het volgens mij ook zo goed.”
Dat betekent niet dat Romano niet inziet dat het belangrijk is om de Life and Deathfamilie te laten groeien. Dit jaar zal er voor het eerst een labelshowcase op Ibiza plaatsvinden: Life and Death zal vijf vrijdagen het terras van DC10 overnemen. “Dit was een idee van Matteo, en ik ben blij dat hij de ballen heeft gehad om het door te zetten – ik had het waarschijnlijk niet gedurfd,” vertelt Romano. “Ibiza is een gekke plek, je kan er makkelijk dingen overdrijven. Maar ik denk dat we nu een perfecte balans hebben gevonden, en daar zijn we erg blij mee.”
DJ Tennis is te volgen op Facebook // Twitter // SoundCloud.