De Nederlandse backpackers die hun reis door Australië betalen door te strippen

Naast feesten en vakantie vieren kan het ook hard werken zijn voor de gemiddelde backpacker: dag in dag uit in de brandende zon mango’s plukken op een boerderij, of van top tot teen zwartgeblakerd in de mijnen zwoegen. Australië is namelijk niet bepaald de goedkoopste reisbestemming – voor een vliegticket ben je zeker 1000 euro kwijt, een biertje kost gemiddeld 7 euro, en een nachtje op een slaapzaal in een hostel rond de 12 euro. Daarom zijn goedbetaalde bijbanen populair onder de reizigers.

Onderling tippen backpackers elkaar over waar je moet zijn voor een goed uurloon, en net als in Nederland, levert werken als stripper in een nachtclub vaak een stuk meer op dan biertjes serveren in een bar. We spraken drie Nederlandse vrouwen die terugblikken op hun tijd als stripper tijdens hun backpackersbestaan in Australië.

VICE: Ha Maeva, stripte je ook al in Nederland?
Maeva: Tot mijn twintigste lag de focus in mijn leven op studeren en paardrijden. Ik ben beschermd opgevoed en durfde door mijn eigen onzekerheden nooit te experimenteren op het gebied van seks en drugs. Daarnaast was ik ook redelijk preuts – een bezoekje aan de sauna was al niet aan mij besteed. Maar in Australië veranderde dat.

Hoe kwam dat?
Op een vrije avond ging ik eens kijken bij een stripclub in Surfers Paradise. Dat is een badplaats met veel uitgaansgelegenheden, waaronder een aantal stripclubs. Ik val op vrouwen en wilde een avondje genieten van al het schoon daar. Ik begreep toen nog niet waarom vrouwen in vredesnaam uit de kleren zouden gaan, ik was vooral nieuwsgierig naar de scene. Eenmaal binnen, met een drankje aan de bar, raakte ik aan de praat met de manager. Zij vertelde me dat ik zo aan de slag kon.

Maar jij vond de sauna al heftig – hoe kwam het dat je dan toch begon met strippen?
Ik wilde in eerste instantie niet per se zelf als stripper werken. De eerste club waar ik ging kijken, voelde ook niet zo goed aan. Het was er allemaal een beetje goedkoop: in de hoeken van het kleine zaaltje werden openlijk privé-shows gegeven, zonder gordijntje of iets. Maar ik was toch nieuwsgierig geworden en zocht verder naar andere stripclubs. Zo kwam ik terecht bij een wat chiquere club. De vrouwen daar beginnen de avond in galajurk, dansen daarna in de mooiste lingerie en zijn uiteindelijk helemaal naakt. Ik twijfelde eerst nog, maar ik wilde nieuwe dingen proberen. Onder het mom van ‘avontuur’ deed ik uiteindelijk toch auditie. En ik werd aangenomen.

Hoeveel verdiende je ongeveer?
Op een goede avond liep ik naar buiten met 800 dollar (omgerekend bijna 500 euro, red.), maar er waren ook avonden waarop ik maar 100 dollar verdiende. Het ligt er maar net aan hoe druk het is en hoeveel mannen een privé-dans van je willen. En de concurrentie is moordend. De collega’s onderling gunnen elkaar echt geen klant, het was ieder voor zich. Het gebeurde ook wel eens dat ik op het podium ging dansen, en dat een man met wie ik al een tijdje stond te kletsen werd ingepikt door een andere stripper.

Dat klinkt niet echt als een fijne werksfeer.
Nee, maar ik heb veel zelfvertrouwen gekregen in de tijd dat ik in die club werkte. Het gaf me een kick om op het podium te staan terwijl al die mannen naar mij keken. Daarnaast leerde ik ook voor mezelf opkomen in de concurrentiestrijd.

Waarom ben je ermee gestopt?
Op een dag kreeg ik via een sms’je te horen dat ik niet meer binnen het plaatje van de club paste. Een echte reden hadden ze niet, maar het was een komen en gaan van backpackende werknemers. Ik denk dat ze gewoon weer nieuwe gezichten wilden hebben. Mijn tijd in Australië zat er toen bijna op, dus het kwam wel goed uit. Eenmaal terug in Nederland maakte ik mijn studie af, spaarde genoeg geld en vertrok weer naar Australië, voor een jaar dit keer. Tijdens mijn tweede verblijf werkte ik af en aan in stripclubs in zowel Sydney als Melbourne.

Heb je plannen om nog een keer terug te gaan?
Ja, die heb ik zeker. Ik heb mijn visum alweer aangevraagd en ik vertrek over een paar maanden. Dan ga ik weer op zoek naar een baan als stripper.

VICE: Hoi Nicky, waarom begon jij met strippen in Australië?
Nicky: Met net genoeg spaarcenten voor twee maanden vertrok ik naar Melbourne. Ik zocht een baantje waar ik snel veel mee kon verdienen en belandde bij een chocolaterie. Het uurloon was achttien dollar, nogal weinig voor Australische standaarden. Ik wilde veel meer. Ik kick echt op dikke flappen in mijn handen, op van die pakketjes met biljetten van vijftig en die dan kunnen tellen op tafel.

En toen dacht je aan werken in een stripclub?
Ik hoorde over een baantje als serveerster in een bar, maar dan in je blote borsten. Dat klonk voor mij een beetje te plat, maar het bracht me wel op het idee om de erotische sector in te duiken. Ik ben dol op verleiden, dus ging ik naar de dichtstbijzijnde stripclub. Zonder enige ervaring kon ik gelijk beginnen.

Hoe was de werksfeer?
Ik werkte met een groep internationale meiden, en het was echt een ongeremde bedoening. Op mijn eerste avond werd ik al meegevraagd naar het toilet waar collega’s coke van elkaars vulva afsnoven. Ik besloot me toen een beetje op de achtergrond te houden – ik zie mezelf als een nuchtere Hollandse vrouw, die na een avond hard werken met vierhonderd dollar op zak naar huis loopt. Want zoveel verdiende ik gemiddeld op een avond.

Je ging nooit mee feesten met collega’s?
Ik ben wel een paar keer op een afterparty beland, maar daar heb ik minder leuke herinneringen aan overgehouden. Eén keertje vroeg een collega mij mee naar de hotelkamer van een groepje klanten. Ik vertrouwde haar, en de mannen waren ook vriendelijk. Maar eenmaal daar begonnen ze ongewenst aan mij te zitten. Toen ik weg wilde, kwam ik erachter dat mijn collega seks had in de badkamer. De mannen vertelden mij dat ze haar hadden betaald om met ons allebei seks te hebben – ze had me er dus ingeluisd. Ik kon gelukkig zonder tegenwerking vertrekken uit het hotel. Het enige wat ik eraan overhield was een akelig gevoel in mijn maag.

Wat een nare ervaring – wilde je nog wel door met je werk als stripper?
Ik kijk erop terug als een hele spannende, sexy tijd uit mijn leven. Strippen gaf mij veel zelfvertrouwen, de gesprekken met de klanten droegen bij aan mijn Engels, en het verdient lekker. Ik zou niet weten waarom ik het niet zou doen. Ik ben ook zeker van plan om het op te pakken in Nederland. Sterker nog, mijn huidige baan in de horeca is momenteel zo rustig dat ik wellicht binnenkort al begin. Wel alles in het geheim, mijn omgeving weet van niets, maar dat maakt het extra spannend.

Wisten de mensen met wie je optrok in Australië wel dat je dit werk deed?
Nee, ze hadden geen idee van mijn bijverdiensten. Niemand wist dat ik onder mijn sobere backpackersoutfit de mooiste en duurste lingerie droeg. Soms denk ik dat mensen om mij heen wel vermoedens hadden, aangezien ik een van de weinigen was met een eigen appartement en meerdere keren naar Hawaï vloog om een weekje in een resort te badderen.

VICE: Hey Ella, was strippen altijd al een optie voor jou om geld mee te verdienen?
Ella: Ik ben een enorme flirt, en onwijs nieuwsgierig ingesteld. Ook ben ik totaal niet preuts. Als puber was ik wel onzeker, maar wanneer ik in de spotlights stond, gaf me dat een kick. Heerlijk, al die ogen op je gericht. Met die eigenschappen ging ik met mijn Australische huisgenoot mee naar een stripclub in Melbourne. Zij werkte daar puur voor het geld, ze vond de mannen maar vies. Maar ik werd juist aangenaam verrast door de goede sfeer. De mannen waren vriendelijk en niet opdringerig naar de vrouwen toe. Ik was er al snel van overtuigd dat ik dit ook wilde doen.

Wist je gelijk wat je moest doen?
De andere strippers hielpen met mijn haar en make-up, en ik kon makkelijk bij hen afkijken hoe ik moest dansen. Ze ontvingen mij heel vriendelijk – ik voelde totaal geen concurrentiestrijd.

Je zegt dat de mannen erg vriendelijk waren – wat voor soort mannen kwamen er zoal?
Het publiek was heel gevarieerd. Er zaten opa’s tussen, maar ook vrijgezellenfeesten van mannen van begin twintig. Ik ben een avondje mee geweest met een rijke oudere man, samen met een collega. Hij betaalde duizend dollar voor ons gezelschap, en betaalde ook nog eens onze drankjes.

Wow duizend dollar op een avond! Was dat een uitschieter of kwam het vaker voor?
Op een goede avond verdiende ik vijfhonderd dollar, en op een slechte honderd. De echte toppers van ons team konden wel duizend dollar op een avond verdienen – maar dat waren vrouwen die dit werk vaak al jaren deden, niet zoals ik als bijbaantje.

Mis je het, nu je weer terug bent in Nederland?
Ik werkte niet als stripper met de instelling zoveel mogelijk geld te verdienen, ik kwam vooral voor de ervaring en de gezelligheid. Ik had veel geluk met de mensen die op mijn pad kwamen, want het kan natuurlijk ook negatief uitpakken. Het was een mooi avontuur en nu richt ik me weer op mijn werk als psycholoog.

*Deze namen zijn om privacyredenen gefingeerd, echte namen zijn bekend bij de redactie