Wat er gebeurt als je je datingapps verwijdert en in het echt op mensen afstapt

Ik ben niet de enige. Volgens een vragenlijst van EenVandaag regelt 46 procent van de jonge vrijgezellen zijn of haar date het liefst via een ontmoeting in het echte leven, en ontstaat 16 procent van de dates via datingapps. Maar voor veel mensen van mijn generatie die het gewend zijn om online hun date te regelen, is het helemaal zo makkelijk nog niet om de ware te vinden als je gewoon ergens in een kroeg staat.

Ik sprak een aantal jonge mensen die onlangs hun datingapp hebben verwijderd, en vervolgens probeerden om offline een liefje te vinden. Ze vertellen hoe eng ze dat vonden, hoe ze dit aanpakten en over de ongemakkelijke misverstanden die er soms ontstonden.

Ik heb alle apps gebruikt. Tinder, Bumble, Hinge – noem iets op, en ik heb het gehad. Maar op een gegeven moment heb ik ze verwijderd, omdat het niet echt voor mij leek te werken.

Een maand geleden ben ik voor het eerst op een gast afgestapt in de kroeg. We spraken een half uur met elkaar, en toen schraapte ik mijn moed bijeen om zijn nummer te vragen. Hij zei dat hij “wel mijn e-mailadres kon opschrijven”, maar hij leek eigenlijk alleen maar wat te willen netwerken.

Echt geslaagd was dat dus niet. Maar toen vertelde een meisje van de universiteit me hoe zij een keer iemand had aangesproken, en dat vond ik wel inspirerend. Ze had een man ontmoet in de club, waar een feestje was dat ‘Cat Face Night’ heette – je kwam alleen binnen als je een kattengezicht op je eigen gezicht tekende. Ze liep naar hem toe, en begon gewoon wat te miauwen. Ze kregen een relatie, en zijn nu acht jaar samen.

Ik zou ook graag iemand op een wat spontanere manier willen ontmoeten – dat we allebei net het laatste stukje cake pakken, of zo. Alsof het een sprookje is. Maar ik vind het te eng om op vrienden van vrienden af te stappen, en op werk wordt het ook lastig, omdat zo ongeveer iedereen zo mijn vader zou kunnen zijn.

Datingapps vind ik saai, en ik heb er ook niet veel succes mee gehad. Ook als mensen zeggen dat “we wel zien waar het eindigt”, bedoelen ze vaak dat ze alleen maar seks willen. Bij mij heeft het in ieder geval nog nooit tot iets serieus geleid. Mensen die je face-to-face ontmoet zijn denk ik ook duidelijker in waar ze naar op zoek zijn.

Ik vind datingapps erg saai geworden. Ik gebruikte weleens Grindr om seks te hebben, en soms datete ik daarna ook wel even met diegene, maar over het algemeen is het gedoe en kost het veel tijd. Het is veel spannender om iemand in het echt tegen te komen. Als ik wat heb gedronken of gebruikt, vind ik het ook helemaal niet eng om op iemand af te stappen. Ik zou het ook wel zonder kunnen hoor, maar dat heb ik eigenlijk nog nooit gedaan.

Als je iemand in het echt ontmoet heb je niet meer die onzekerheid of je diegene echt leuk gaat vinden als je elkaar eindelijk ontmoet. En in het echt weet je ook veel sneller of de ander jou interessant vindt of niet – dat kun je dan gelijk al aanvoelen. Daardoor is de kans ook kleiner dat er spelletjes met je worden gespeeld.

Als je wordt afgewezen, maakt het denk ik uiteindelijk niet zoveel uit of je dat met een berichtje of in iemands gezicht doet. Dat berichtje kun je best verwijderen, maar het gevoel niet.

Laatst vertelde een vriend van me dat hij met een vrouw via een datingapp in gesprek was, maar dat ze ineens vanuit het niets geen antwoord meer gaf. Toen hij me hun gesprek liet zien, zag ik dat hij haar had gevraagd naar haar lievelingspizza, en haar antwoord vervolgens belachelijk maakte. Ik probeerde hem uit te leggen dat dit niet echt de manier is om een vrouw aan de haak te slaan, maar hij begreep het niet.

Dat is ook ongeveer hoe de meeste mannen die ik zelf op apps ben tegengekomen met me spraken. Ze stellen je een vraag, en vervolgens keuren ze je antwoord af. Ik werd nogal moe van dit soort gesprekken, daarom heb ik al mijn datingapps ook verwijderd.

Nu probeer ik te daten met vrienden van vrienden. Ik heb twee afspraakjes gehad, en ik weet niet helemaal zeker of ik met ze door wil gaan, maar de gesprekken geven in ieder geval veel meer voldoening – zeker meer dan een oppervlakkig praatje over je favoriete pizza.

Ik ben weleens bij vrijgezellen-evenementen geweest en heb ook datingapps gebruikt, en het was allebei teleurstellend. Ik ben ook weleens door iemand afgewezen nadat ik iemand mee uit had gevraagd in een Twitter-DM, dus dat kan ik je ook niet aanbevelen.

Ik voel me meestal wat bezwaard om vrouwen face-to-face mee uit te vragen – ik voel me altijd een beetje een engerd. Maar toen ik laatst bij een muziekfestival een man ontmoette ging dat eigenlijk helemaal vanzelf. Hij gaf me zijn nummer en vroeg een stuk of drie keer of ik hem een berichtje wilde sturen. Dus na het festival deed ik dat ook, en ik zag dat hij het gelezen had, maar hij stuurde niks terug.

Het internet of social media kunnen het wat dat betreft ook verpesten bij ontmoetingen in het echte leven. Dus of het nou beter is om iemand online of offline te ontmoeten – ik heb eigenlijk geen idee.

Dit artikel verscheen oorspronkelijk bij VICE UK