Ik at en dronk 24 uur alleen maar oranje dingen om het koningshuis te eren

Koningsdag is veruit m’n favoriete feestdag. Ondanks zijn geërfde welvaart is er in dit hele land geen politicus of ander mens in een hoge ambtelijke stand die mij meer vertegenwoordigt dan Willem-Alexander. Niet in de laatste plaats omdat we ieder jaar ter ere van zijn verjaardag een hele nacht en een hele dag collectief het land mogen verbouwen – precies wat ik zou doen in zijn situatie. Daarbij is daydrinking, een van mijn grootste hobby’s, totaal geaccepteerd: als jij semi-vrijwillig al rond het middaguur in een drankslaapje zakt op een kleedje tussen oude stripboeken en Nintendo-spelletjes, is er niemand die jou daarom een minder mens vindt.

Nou ben ik helaas niet in de positie om hem even een appje te sturen om hem te feliciteren en te bedanken, maar ik wil toch op een bepaalde manier een eerbetoon brengen aan Wim-Lexie en de rest. Oranje kleding staat me niet en schmink is slecht voor m’n tere huidje, dus om toch mijn liefde te uiten, besloot ik een hele dag alleen maar oranje eten en drinken tot mij te nemen. Spoiler alert: dat is moeilijker dan gedacht.

De keuze om deze dag in Zwolle door te brengen is makkelijk gemaakt. De stad is dicht bij m’n huis, groot genoeg voor een Smullers en meerdere podia waar coverbandjes hun ding kunnen doen, maar te klein om doodgetrapt te worden door een meute hysterische koopjesjagers. Bovendien woont een van mijn beste vrienden op een steenworp afstand van waar in 2016 dit legendarische interview met onze prinsesjes werd gehouden.

10.44
Met koningsnacht heb ik me relatief rustig gehouden, maar het gaat me ook te ver om op deze vrije dag vroeg op te staan om, ik noem maar wat, het gras te maaien of mijn administratie te gaan doen. Daarom ontbijt ik laat, met een sinaasappel en wat peentjes. Peentjes zijn een quasi-veilige keuze: ze zijn lekker, gezond en goedkoop, maar ik heb me ook laten vertellen dat je daadwerkelijk oranje kan worden als je te veel van die rakkers naar binnen schuift. Sinaasappels zijn echt de shit. Topfruit.

12.30
Ik voel me helemaal senang door m’n ontbijt. Vooralsnog is er geen vuiltje aan de lucht, tot hier is het allemaal voor herhaling vatbaar. Ik kan de hele dag binnen blijven en op peentjes kauwen, maar daar zit geen uitdaging in. Op een gegeven moment moet ik toch naar buiten. Maar, hallo, niet voor ik eerst wat alcohol in m’n holle kies gooi. Allemaal leuk en aardig, Koningsdag, maar als je je begeeft in een mensenstroom kun je dat beter licht beschonken doen. Terwijl mijn vrienden de eerste biertjes van de dag opentrekken, mix ik een sinaasappel-wortel-gember-whatever-sapje met wat wodka. We zijn klaar om de stad in te gaan.

14.00
Bij feest hoort gebak. Ik begin al een beetje trek te krijgen en een oranje tompouce lijkt de perfecte snack om dat probleem op te lossen. Toch voelt het een beetje als valsspelen: alleen de bovenkant is namelijk oranje. Ik eet van vier tompoucen het bovenkantje af en drink een flesje Extran. Vanaf hier voel ik het bergafwaarts gaan. Normaal gesproken drink ik alleen water, zwarte koffie en bier, dus ik ben helemaal niet gewend aan zoveel suiker. M’n tanden beginnen pijn te doen en m’n energielevel is in een soort van hele gekke stuiterbal veranderd.

14.40
Nu is het zaak om op zoek te gaan naar de eerste oranjebittertjes van vandaag. Laten we eerlijk zijn: niemand krijgt die troep weg met een lach op z’n gezicht. Toch doen we het massaal, en deze collectieve opofferingsgezindheid zorgt ervoor dat onze natie tijdens Koningsdag zo lekker gaat. De zoektocht valt me tegen: vrijwel nergens is er een oranjebitter te verkrijgen op dit tijdstip. Als ik uiteindelijk toch een barretje vind, wordt er gelijk een enorme hoeveelheid oranje vloeistof ingeschonken. Het blijkt – net als de Extran – een mierzoete bende te zijn. Moeizaam giet ik het naar binnen en loop ik door. Ik overweeg het eerstvolgende bakje filet americain dat mijn pad kruist zonder genade naar binnen te lepelen.

16.30
Anno 2018 is je evenement geen donder waard als er niet minimaal twaalf foodtrucks staan geparkeerd waaruit te duur, inheems voedsel wordt verkocht. Iemand heeft ganzen geschoten in de buurt van Schiphol en daar kroketten van gedraaid. Ze zien er echt goed uit, maar zijn toch iets te bruin om voor oranje door te gaan. Uiteindelijk strijken we neer op het terras van een snackbar. Ik heb wel zin in gefrituurd voedsel, maar de medewerker kan me niets aanbevelen wat knaloranje is. Al m’n vrienden doen zich tegoed aan patatjes oorlog, en pas als we het terras al lang hebben verlaten, schiet er door m’n hoofd dat ik een bamischijf had kunnen bestellen. Gemiste kans.

17.15
We maken een pitstop thuis. Omdat ik nu echt wel iets moet eten, scheur ik een zak borrelnootjes open, waarvan ik alleen de oranje exemplaren opeet. Dat is lang niet genoeg om mijn honger te stillen en daarom eet ik ook een tweede zak peentjes leeg. Ik drink veel meer Extran met wodka dan verstandig is. Omdat ik voel dat ik ongelofelijk in slaap sukkel als ik niet snel actie onderneem, besluit ik om de hoek een thema-smoothie met de naam ‘THE KING’ te halen. Ik heb geen idee wat er precies inzit, maar ik knap er enorm van op. Party juice.

19.45
Ik ga niet lekker op het gegeven dat het nog steeds licht is buiten, terwijl ik voor mijn gevoel al twee volledige rondjes door Middle-Earth heb gelopen. Ik ben nog niet dronken genoeg om te moeten huilen van Wij Houden van Oranje, maar al wel dronken genoeg om plechtig te beloven dat ik uit protest in m’n broek poep als ik nog een keer dat ene nummer van Claudia de Breij hoor. Buiten is er muziek en een zeer gemoedelijke sfeer, maar ze verkopen niets wat ik kan drinken op dit moment. Daarom besluit ik bij een bar naar binnen te gaan en aan de onvermijdelijke oranje shotjes te beginnen. Ik weet niet eens meer wat ik precies heb besteld, maar aan m’n blik te zien vond ik het niet echt lekker.

??.??
Alles is oranje. Het enige wat ik nog uit m’n bek weet te brullen is dat ik graag Africa wil horen, van Toto. Ongelofelijk mooi nummer. Er zit een hond bij iemand op schoot. Wat doet die hond daar? Waarom kijkt die hond zo droevig? Haat de hond ons koningshuis?! Ik wil slapen. Oh, vuurwerk. Dope. Ik tetter een wildvreemde in z’n oor dat de monarchie het mooiste is wat er bestaat. Opeens lig ik op een bank. Ik val in slaap.

06.35
De markt in Zwolle wordt opgebouwd, onder het raam van mijn slaapplek. Ik voel me een ongelofelijke dwaas. Na zoveel jaren ervaring met drank ben ik toch zo dom geweest om te gaan zuipen op een lege maag. Daarom accepteer ik deze kater als een soort zelfkastijding. Ondanks de kloppende hoofdpijn besef ik hoe ongelofelijk beperkt het consumptieaanbod is als het aankomt op de kleur oranje. En toch ben ik trots dat ik Koningsdag heb gevierd zoals het hoort, en niet als een kleine bitch binnen heb gezeten met een kom pompoensoep. Wel zin om te braken nu.

Noot van de redactie: de auteur schreef dit artikel vorig jaar al, maar vanwege de kwaliteit van de foto’s is het toen niet gepubliceerd. Dit jaar zijn er enkele nieuwe foto’s gemaakt om het artikel publicabel te maken.

Volg MUNCHIES op Facebook en Instagram.