Fotograaf Alexandra Leese woonde tot haar elfde in Hongkong, totdat ze naar Londen verhuisde om te studeren. Zoals bij veel biraciale Britten werd haar identiteit al snel bepaald door een gevoel dat ze anders was dan haar klasgenoten en het overheersende verlangen om erbij te horen. “Toen ik jonger was, was ik me er niet bewust van dat ik ‘de ander’ was. Maar toen ik ouder werd besefte ik dat mensen me omschreven als ‘het meisje uit Hongkong’, dus ik paste me aan en werd al snel heel Engels. Hoe ouder ik werd, hoe meer ik me daar bewust van werd.” Alexandra studeerde fine art aan het Chelsea College of Art en raakte geïnteresseerd in fotografie. Nu woont ze in het zuiden van Londen en besteedt ze haar tijd aan modeshoots en het maken van portretten. Haar beelden laten zien dat ze met een verfrissende, unieke openhartigheid over identiteit nadenkt; wat ongetwijfeld deels voortkomt uit haar duale achtergrond.
Advertentie
Ze reisde naar Hongkong om deze achtergrond te vieren en een nieuwe connectie te vinden met thuis. Daarnaast wilde ze onderzoeken wat het betekent om jong, modern en Chinees te zijn. “Ik heb een punt bereikt in mijn carrière waarin ik iets persoonlijks moest doen. Ik wilde mijn geboortestad ontdekken en er weer mee in contact komen, omdat ik ervan was losgekoppeld door de lange tijd die ik in Londen had doorgebracht. Ik wilde ontdekken wat er thuis gebeurde en hoe de jeugdcultuur ervoor staat. Ik wilde opnieuw contact maken met mezelf als fotograaf en erachter komen hoe ik mezelf zou uiten, zonder dat iemand me zou vertellen wat ik moest doen.”
Er ontstond een documentaireserie en een zine uit deze reis, The Boys of Hong Kong. Daarin wordt mannelijkheid in China en de bredere representatie van Aziatische mannen in de fotografie onderzocht. “Er zijn vaak vooroordelen over Aziatische mannen en ze worden gezien als minder aantrekkelijk en vrouwelijker ーwat die stereotypen ook mogen zijn. Ik wilde een tegengeluid laten horen en iets creëren dat het hele spectrum aan Aziatische mannelijke schoonheid viert. Ik wilde de wereld laten zien dat deze stereotypen alleen maar stereotypen zijn.”Alexandra wilde naast het ontdekken van de paradigma’s van mannelijkheid ook graag die thema’s onderzoeken zonder enige vooroordelen over moderne mannelijkheid, of regels waar het aan zou moeten voldoen. “Het probleem met de mannelijke blik is dat het voortkomt uit een heteronormatief idee van mannelijkheid. Zij creëren hun eigen idee van wat het betekent om een man zijn. Als het vanuit een vrouwelijk perspectief komt, kunnen we mannen laten zien dat er ook iets anders is wat ze kunnen zijn, in plaats van die ingestelde idealen die we in de afgelopen eeuwen hebben gezien.”
Advertentie
Alexandra genoot van de verschuiving die ze zag in de houding van jonge jongens in Hongkong. “Ik was met wat schooljongens aan het hangen en ze waren elkaar de hele tijd aan het knuffelen, hielden elkaars handen vast en omarmden elkaar. Ik ging er gewoon van uit dat ze een relatie hadden en toen ik erachter kwam dat ze vriendinnen hadden, stelden ze me een simpele vraag: ‘Waarom mogen meisjes affectie tonen, maar jongens niet?’ Dat soort vragen worden nu gesteld, en dat gebeurde eerst niet.”Het resultaat is een uitgebreide en diepgaande kijk op etniciteit, gender en seksualiteit. Bekijk hier alvast een aantal foto’s uit The Boys of Hong Kong, voordat de expositie plaatsvindt vanaf 15 maart in de Red Gallery in Londen. De zine is hier beschikbaar.
Video Direction Luke Casey
Creative Direction Alexandra Leese and Luke Casey
Boys of Hong Kong Jackie and Kenneth
Grading Studio RMDit artikel verscheen eerder op i-D UK.
Door je in te schrijven voor de VICE nieuwsbrief ga je ermee akkoord dat je elektronische communicatie van VICE ontvangt die soms advertenties of gesponsorde content kan bevatten.
