Baldadige apen nemen Indiase steden in

Breng vijf minuten door in New Delhi en de kans is vreselijk groot dat je een aap boven de ingang van een sigarettenwinkel ziet hangen terwijl hij zijn hoofd in zijn eigen anus probeert te steken. Dat is leuk voor toeristen, maar voor de lokale bevolking zijn de apen een ernstig probleem.

De afgelopen twintig jaar zijn apen binnengedrongen in het overlappende deel van een venndiagram van dierenrechten, financiën en politiek. Tijdens de laatste telling bleken er vijftig miljoen apen in India te zijn – evenveel als het aantal mensen dat in Engeland woont. Stel je voor dat alle Britten samen de Indiase steden infiltreren en een spoor van volslagen chaos achterlaten. Zoals in 2007, toen de assistent-burgemeester van Delhi overleed nadat hij van een balkon was geduwd. Of de schade aan het metselwerk van het ondoordringbare Chittorgarh Fort. Allemaal het werk van apen. En hoe zit het met die elfduizend vermiste bestanden van het ministerie van Binnenlandse Zaken? Inderdaad: apen.

In India lopen de apen naar verluidt met mappen onder hun arm door de wandelgangen van het ministerie, alsof ze deel uitmaken van het management. Beeld je even in dat de Tweede Kamer moet worden ontruimd omdat een onschuldige civetkat even een kijkje komt nemen, en dat Wilders zieltjes zou winnen omdat hij nu ook minder apen wil.

Stel je eens voor dat Rutte, met beslagen bril en een bezweet voorhoofd, tijdens zijn fietstochtjes naar het binnenhof geterroriseerd wordt door een stel langoeren, die hem in apentaal uitschelden voor bokkenlul en ondertussen stront naar elkaar smijten. In India is dit voor 1,25 miljard mensen de dagelijkse realiteit.

De bevolking van India wordt op grote schaal door apen getreiterd. Zo ook Manohar Parrikar, de minister van Defensie, die onlangs twee soldaten moest inhuren om hem tegen de apen te beschermen. Toen Obama onlangs New Delhi bezocht, werden er mensen ingehuurd om de apen van zijn route te vegen met katapulten en bezemstokken. Vorig jaar was er het nieuws dat er mannen betaald werden om in apenpakken te brullen als langoeren, om de hordes resusaapjes te verjagen.

Op het eerste gezicht heeft het veel weg van politieke satire; apen die schijt hebben aan status en macht, en chaos zaaien door de orde en hiërarchie er mee onder te smeren.

Toch is het eigenlijk niets om om te lachen. De apen zijn verdomd gevaarlijk, een enorme kostenpost en daarnaast een beschermde diersoort. Ze zijn slim en venijnig. Ze stelen je eten, vallen burgers aan (alleen in Shimla worden er al vierhonderd beten per maand geregistreerd),verspreiden ziektes en ze erven zelfs fucking huizen.

Aan de andere kant is het slechts de natuurlijke reactie van de apen op de situatie waar de mensheid ze in gedwongen heeft. Hun gedrag wordt bepaald door niets anders dan hun overlevingsdrang.

"De steden worden verbonden door bossen en de steden zijn daardoor ook als de habitat voor allerlei diersoorten gaan functioneren," zegt Pawan Sharma, oprichter van Resqink Association for Wildlife Welfare(RAWW). "De apen zijn niet het probleem – het is puur de schuld van mensen dat de apenpopulatie zo explosief is gegroeid."

Monkey Muggers

Naarmate de Indiase verstedelijking met rap tempo uitbreidt richting de bossen en wildernis, vervangen de stratenblokken de natuurlijke leefomgeving van de apen. De enige oplossingen zijn om de apen af te maken, of weg te jagen naar speciale gebieden zoals de Bhatti-mijnen. Geen van deze strategieën hebben tot nu toe gewerkt en bovendien zijn ze allemaal erg problematisch als het op dierenrechten aankomt.

Kortom, men heeft geen enkel fucking idee hoe ze met apen samen moeten leven -- niet op deze schaal. "Het echte probleem is het conflictmanagement in het land," aldus Pawan.

Een bevel van het hoger gerechtshof uit 2007 maakte het verplicht dat de apen in hun toevluchtsoorden gevoed worden door mensen, en dat het niet voldoende was om bansa, gram en bananen te verbouwen, zodat de apen zichzelf konden redden.

Het voeden van intelligente dieren is niet bepaald een goed idee – het transformeert de onlangs ontheemde, wilde dieren in semi-afhankelijke beesten die voedsel stelen, omdat ze denken dat het van hen is. In Delhi is het een kwestie van tijd voordat de apen – de oorspronkelijke bewoners – nieuw terrein 'innemen'.

Gek genoeg besteedde de Indiase overheid in 2013 nog 488,000 euro aan het voeden van 16 duizend apen in de Asola Bhatti Wildlife Sanctuary, wat betekent dat ze gemiddeld meer uitgeven aan apen dan aan de menselijke inwoners. Het probleem is de domme manier waarop ze het geld uitgeven: ze zorgen namelijk niet daadwerkelijk voor degelijke voedsel- of watervoorraden.

De slechte manier waarop mensen met apen omgaan vormt zo een enorm probleem. "De apen vinden veel etensresten in steden," zegt Pawan. "En er is geen natuurlijke vijand die op ze jaagt." Vataran, een non-profit organisatie die zich richt op de co-existentie van de mens en de natuur, berekende dat deze ontheemde apen 98% van hun eten via mensen krijgen.

Overheidsprocedures en –beleid hebben het apenprobleem zo alleen maar erger gemaakt.

Apen worden ook nog eens als heilig gezien door de Hindoes, in verband met de god Hanuman (een superheld met een apenkop uit Indiase godenverhalen) die geëerd wordt door apen te voeren. "Als de apen vervolgens terugkomen voor meer eten worden ze opeens weggejaagd," vertelt Pawan. "Zo ontstaat het apenconflict; ze leren om voedsel te stelen. Ook al woon je op de twintigste verdieping, dat maakt ze niks uit. Ik krijg honderden telefoontjes van mensen in Mumbai die aangevallen worden door apen."

Door de explosieve groei van de apenpopulatie nemen sommige burgers het heft in eigen handen. Onlangs werden er in het Sanjay Gandhi National Park tien lijkjes gevonden van aapjes die waarschijnlijk vergiftigd waren.

"Volgens de Wildlife Protection Act van 1972 zijn apen een beschermde diersoort," vertelt Pawan. "Het jagen op, of vangen en doden van de apen is op papier strafbaar met een boete of een celstraf, maar daar zie je weinig van terug."

"Apen zijn in werkelijkheid een van de meest geëxploiteerde diersoorten. Er zijn apentrainers die jonge aapjes weghalen van hun familie om ze te trainen. Ze worden opgesloten, geslagen en hun tanden worden gebroken. Vervolgens worden ze aan een touw om hun nek van de ene stad naar de andere gesleept, zodat hun bazen ervan rond kunnen komen."

In zekere zin hebben dergelijke wandaden tegen de aapjes veel weg van de georganiseerde misdaad. Pawan is het daarmee eens. "De dieren kunnen er zelf niks aan doen. We moeten onze instelling veranderen, bewustzijn creëren en de wetten aanpassen met strengere straffen."