Ik probeerde een week lang als Gwyneth Paltrow te leven

Ik heb drie extreme liefdes in mijn leven: blauwe kaas, de Macarena en Gwyneth Paltrow. Vooral van die laatste begrijpen mijn vrienden bijzonder weinig. "Gwyneth Paltrow… is dat niet die blonde chick die tegen mensen zegt dat ze alleen maar boerenkool en algen mogen eten en hun vagina's moeten reinigen met stoombaden?" vragen ze dan.

Daar hebben ze niet eens ongelijk in. Gwyneth Paltrow is inderdaad een onuitputtelijke bron van welgemeende levensadviezen. Over het algemeen heb ik een bloedhekel aan mensen die me vertellen dat ik beter, gezonder, bewuster zou moeten leven. Ik eet al min of meer vegetarisch, en ik heb vorige week twee sit-ups gedaan. Waarmee ik maar wil zeggen: ik doe mijn best.

Veel van mijn vrienden zijn een stuk fanatieker in het volgen van de laatste trends op het gebied van gezond eten. Vorig jaar rond deze tijd waren ze allemaal weg van agavesiroop, maar toen ik er een paar weken geleden uit goede wil een cake mee bakte reageerden ze alsof ik ze crack probeerde te voeren. Of ik soms niet goed bij mijn hoofd was. Blijkbaar was agavesiroop opeens absoluut niet gezond meer – het zou zelfs kanker veroorzaken.

Hoe dan ook: eigenlijk is Gwyneth de enige persoon die ik vertrouw, als het gaat om gezonder leven. Een paar dagen geleden kwam ik haar kookboek It's All Good tegen. Daarin presenteert de actrice gezonde recepten die, nou ja, ook nog eens allemaal binnen te houden – of zelfs lekker zijn. Volgens de tekst op de achterflap zou ik er ook beter uit gaan zien door dit boek.

Toen ik het voorwoord las realiseerde ik me dat Gwyneth en ik totaal verschillende mensen zijn. Leven zoals ik betekent dat je liters wijn weg slobbert en de term "all you can eat" veel te letterlijk neemt. Leven zoals Gwyneth betekent ongeveer het tegenovergestelde – je moet namelijk afscheid nemen van de volgende dingen: koffie, alcohol, melk, eieren, suiker, schaaldieren, diepzeevis, aardappelen, tomaten, paprika's, aubergine, mais, gluten, vlees en soja. Oftewel eigenlijk alles wat het leven de moeite waard maakt.

Aangezien Gwyneth mijn held is en ik voelde dat mijn ongezonde levensstijl me begon op te breken, besloot ik dat het kopiëren van haar levensstijl de enige manier, een laatste kans zou zijn om mezelf weer op het goede pad te krijgen. Zou ik, in ieder geval een paar dagen, een deugdzaam leven kunnen leiden en het Gwyneth Paltrow-dieet kunnen volhouden? Ik besloot een poging te wagen.

Het Paltrow-dieet begint elke dag met een glas versgeperst groen sap, wat volgens Gwyneth eigenlijk net koffie is. Helaas bestaat dit spul uit een mix van walgelijke ingrediënten die ik nooit in vaste vorm zou eten, zoals kool, gember, munt en citroen. Bovendien betekende dit dat ik mijn angst voor mijn juicer onder ogen moest zien. Mijn sap-pers is een oud en luidruchtig apparaat, waar nog weleens wat rook uit wil komen als ik een onenightstand een glaasje jus d'orange probeer voor te schotelen. Ik zette de pers aan en wachtte in onaangename spanning af.

Omwille van mijn toekomstige knappe uiterlijk, klokte ik de groene smurrie achterover alsof ik de hoofdrol speelde in een remake van Two Girls One Cup. Het smaakte niet verschrikkelijk, en tot mijn verbazing vond ik het stiekem zelfs best een beetje lekker.

Gedurende de dag at ik af en toe een paar amandelen die ik zes uur lang in water had geweekt. Gwyneth noemt het de "ideale snack". Ze heeft duidelijk nog nooit een patatje oorlog gegeten. Ze was blijkbaar ook vergeten te vermelden dat deze snack nergens naar smaakt. Maar goed, ik had die avond een etentje waar mijn smaakpapillen prima aan hun trekken zouden komen.

Leuk weetje: Gwyneth is dol op etentjes, maar alleen als die in Europa worden gehouden, omdat volgens haar de gesprekken hier verfijnder zijn dan in de Verenigde Staten. Ze was een keertje bij een etentje in Amerika, en toen vroeg degene die naast haar zat waar ze haar spijkerbroek had gekocht. Deze banale vraag was de druppel voor Gwyneth, die daarna alleen nog met volle tegenzin in Amerika uit eten zou gaan.

Ik besloot om een goede gast te zijn en een toetje uit Gwyneths boek te bereiden: een glutenvrije bessencrumble met quinoavlokken. De crumble was een hit. Mijn vriendin Sarah, die een geweldige kok is, complimenteerde me met mijn smaakvolle toetje. Ik ben zelf een zéér belabberde kok, dus dit compliment steeg direct naar mijn hoofd.

De tweede dag van mijn experiment stond helemaal in het teken van Gwyneths legendarische misosoep met shiitake en bonitovlokken. In haar eerste kookboek, My Father's Daughter, onthulde Gwyneth dat ze de soep bij het ontbijt én bij het avondeten eet. Twee keer per dag dezelfde soep! Gekke Gwyneth.

Ik wilde Gwyneths misofestijn zelf ervaren, dus sprak ik bij de buurtsuper een verveelde vakkenvuller aan. "Sorry, waar kan ik gedroogde bonitovlokken vinden?" vroeg ik, terwijl ik over mijn kin wreef. Hij wierp me een blik toe die schreeuwde: ga alsjeblieft weg. Vervolgens verdween hij zonder een woord te zeggen in een van de gangpaden.

De soep smaakte fantastisch, ook zonder de bonitovlokken. Terwijl ik mijn soep opslurpte besloot ik op YouTube wat interviews met Gwyneth te kijken. Ik voelde me zo verbonden met mijn mentor dat ik mezelf erop betrapte dat ik tegen het scherm aan het mompelen was. "Gwyneth, ik kon helaas geen bonitovlokken vinden…" fluisterde ik beschaamd. Ik kon voelen dat ze me vergaf. "Ik kan nog steeds niet geloven dat jij deze soep twee keer per dag at!" giechelde ik, voordat ik me realiseerde dat ik wellicht veel ernstigere geestelijke problemen heb dan ik altijd dacht.

Later die avond ging ik naar de kroeg met wat vrienden.

"Wisten jullie dat Gwyneth maar één sigaret per dag rookt?" vroeg ik ze. Het was slechts één van de vele Paltrow-weetjes die ik die avond dropte. Ik kon zien dat mijn vrienden in hun hoofd stilletjes de voor- en nadelen van het beëindigen van hun vriendschap met mij aan het afwegen waren. "Ze houdt zich ook niet altijd aan haar dieet, dus het is prima dat ik vanavond ook een uitzondering maak!" zei ik veel te luid, terwijl ik een slok van mijn bier nam.

Na het derde rondje stelde een van mijn vrienden voor om deze week samen naar yoga te gaan. Het voorstel was niet veel meer dan een poging om mij in godsnaam even mijn bek te laten houden, maar het leek me eigenlijk wel een goed idee. Typisch iets dat Gwyneth ook zou doen.

Misschien kwam het door al het bier, maar toen ik wakker werd voelde ik me slap en misselijk, en was ik opeens helemaal klaar met Gwyneths dieet. Ik heb duidelijk niet zoveel wilskracht als deze turbovrouw – die op haar verjaardag in 2012 de taart oversloeg en in plaats daarvan aan een 'verjaardagsfruitschaal' knabbelde met haar vriendinnen Sofia Coppola en Cameron Diaz.

Maar toen herinnerde ik me dat ik had gelezen over de keer dat Gwyneth aan het wandelen was in Arizona, en dacht dat ze de rotsen hoorde fluisteren: "Jij hebt het antwoord, jij bent de leraar!" Ik bleef heel stil en hoopte dat mijn muren iets tegen me zouden fluisteren. Helaas hoorde ik alleen mijn oudere buurman rochelen.

Ik besloot om wat te sporten met een fitness-dvd die Metamorphosis heet. Die dvd was gemaakt door Tracy Anderson, Gwyneths trainer en het brein achter de 'Tracy Anderson Method'. Ik besloot de Cardio Workout te proberen waarin Tracy geen woord zegt, maar alleen een halfuur lang koortsachtig danst op pornomuziek. Na een half uur was ik niet alleen als een otter aan het zweten – ik stond op het punt om compleet in mekaar te storten. Ik ging op de grond liggen en dacht met tranen in mijn ogen en zweet in mijn bilnaad terug aan de dagen dat ik zoveel gluten kon eten als ik maar wilde.

Op dit punt had ik overal spierpijn, maar ik kon mezelf nog net uit bed slepen om naar de biologische markt te gaan. Ik hoopte daar de ingrediënten te vinden voor Gwyneths klassieke Gebakken Bonen met Melasse. Maar ik stuitte per toeval op iets anders: bij een van de kraampjes verkochten ze gedroogde bonitovlokken! Blijkbaar bestond dit echt. Je kan trouwens ook allerlei andere Gwyneth-goodies vinden op de biomarkt. Bruinerijstsiroop, glutenvrij brood en amandelmeel. Ik dacht zelfs heel even dat ik een zak speltpasta hoorde fluisteren: "Jij hebt het antwoord, jij bent de leraar!"

Ik kwam thuis en maakte het bonengerecht. De bonen smaakten prima maar zagen eruit alsof ze al een rondje door iemands spijsverteringskanaal hadden afgelegd. Niet echt instagramwaardig.

Een paar uur later had ik afgesproken met mijn vrienden om naar yoga te gaan. De proefles verliep redelijk vlotjes, al was het voor mij – als iemand die niet bepaald lenig is – onmogelijk om niet een Michael Jackson-gilletje te slaken wanneer ik sommige poses probeerde na te doen. En als je denkt dat het een goed idee is om een kilo bonen te eten voordat je een uur lang gaat yogaën: dat is niet zo. Hoe dan ook, de yoga was een stuk leuker dan het koortsachtige gedans op pornomuziek van Tracy Anderson.

Toen Gwyneth Paltrow en Chris Martin in maart vorig jaar uit elkaar gingen, beschreef ze dat op haar lifestyleblog goop.com als een "conscious uncoupling". Ik vermoed hierdoor dat Gwyneth gewoon echt een beter mens is dan ik. Alle keren dat ik ben gedumpt, was ik hier zo gefrustreerd over dat ik al mijn vrienden direct vertelde dat ik blij was dat ik eindelijk geen verkering meer had met Satan. Gwyneth zou dit nooit doen. Zij blijft rationeel. En beleefd. Altijd.

Hoe dan ook, op de vijfde dag van mijn experiment besloot ik om helemaal te stopen met het imiteren van Gwyneths gezonde levensstijl. Ik perste nog een laatste keer een groen sapje, at een paar zompige amandelen en vroeg een paar vrienden of ze die avond bij me wilden eten zodat ik Gwyneths vegetarische dumplings kon maken.

Diners bij mij thuis draaien meestal uit op een grove teleurstelling. Vrienden van me zijn hier gelukkig heel open in, aangezien ze zodra ik ze binnen heb gelaten altijd direct door hun Thuisbezorgd-app beginnen te scrollen. Maar vanavond stond er veel op het spel, en ik was bloednerveus. Terwijl ik de maaltijd bereidde, dacht ik na over de afgelopen paar dagen. Gwyneth Paltrow is iemand waar je makkelijk grappen over kan maken – vooral als ze met rotsen praat in Arizona of haar vagina te lijf gaat met een stoomapparaat. Je kunt veel van haar zeggen, maar niet dat ze geen verstand heeft van hoe je een goed leven leidt.

Alle recepten die ik uit haar kookboek heb gemaakt waren verrukkelijk; ook de dumplings stelden niet teleur. Mijn vrienden konden bijna niet geloven dat dit heerlijke gerecht uit mijn keuken was gekomen, aangezien het beste dat daar tot dan toe ooit uit was gekomen een schaal zwartgeblakerde, gore kerstkoekjes waren. Het was een mooi einde van het experiment.

Gwyneth, als je dit leest: ik hou van je.