FYI.

This story is over 5 years old.

Stuff

Voor scherp geprijsde troep uit het derde rijk ga je naar de militariabeurs

We gingen afgelopen weekend naar een rommelmarkt met een bonte verzameling gadgets uit Hitlers hoogtijdagen.

Nederlandse liefhebbers van oorlogsspullen komen bijeen op militariabeurzen - rommelmarkten met een bonte verzameling gadgets uit Hitlers hoogtijdagen. Standhouders en bezoekers kunnen bijvoorbeeld onderhandelen over hakenkruisvlaggen, antieke pistolen, NSB-medailles en andere verrassende verjaardagscadeaus. In Nederland zijn er meerdere stichtingen die deze beurzen organiseren zodat de hobbyisten bijna iedere maand naar een tot markt omgebouwde sporthal kunnen komen om hun verzameling uit te breiden of aan te bieden. Samen met nog een paar honderd andere blanke mannen en 3½vrouw bezocht ik een militariabeurs in Huizen.

Advertentie

De sfeer was gemoedelijk, hobbyisten onder elkaar, maar hier en daar viel er een fikse teleurstelling te verwerken. “John, hoe zit jij in de Joodse persoonsbewijzen?” “Haha, die doe ik echt niet weg!”

Die NSB-papieren waar je het over had, zijn die no…” “Helaas, allemaal opgestuurd naar Eindhoven!”

Taeke was helemaal uit Friesland gekomen om zijn koopwaar aan te bieden. Hij was de enige die de Lonsdale-eer hooghield en is eigenaar van de website frisianmilitariasellers.com. Toen ik na deze foto nog een foto wilde maken haalde hij de monsterkogels weg. “Dat kunnen we maar beter niet doen.”

Vijf euro. Twee voor 7,50.

Der Pimpf, de Hitkrant voor de Hitlerjugend, was te koop voor slechts €12,50. Volgens de verkoper zie je ze zo intact nog maar zelden.

In Der Pimpf lees je avontuurlijke verhalen als ‘Die letzte Handgranate’.

En een dijenkletser over de kleine Ariër Kurt die door het leven heen bloopert.

Deze Belgische vrouw was met haar man meegekomen. Zelf hield ze niet zo van oorlogsspullen, maar ze greep de gelegenheid aan om tussen de legerkisten haar Senseo aan te bieden. “Een verkeerd kerstcadeau. En met die telescoop erboven doe ik ook niks meer.” Ze zei dat ze vroeger naar heel andere beurzen ging, maar dat ik haar daar “nooit, nooit, nooit had mogen fotograferen.” Jambers-achtige taferelen van een paaldansende vijftiger in een tochtige Belgische evenementenhal schoten door mijn hoofd. “Miniatuurautookes. Ik ging alle beurzen in België af, maar dat is toch een beetje voor kinderen, hè.” En inderdaad, hakenkruizen zijn een stuk minder kinderachtig.

Advertentie

GRAPJE! Hakenkruizen zijn er voor jong en oud! Deze jongen bewaakte de stand van zijn vader, die even met een andere liefhebber in gesprek was.

Rieneke hield de stand van haar zoon in de gaten, hij wilde even rondsnuffelen. “Die jongen kwam op de kleuterschool al met tekeningen van tanks aanzetten.” In haar hand een rol mijnenvlaggetjes, “doen het altijd goed op feestjes.”

De man links kwam me na het maken van deze foto achterna. “Waar is dat voor? Hier hou ik dus niet van, zomaar op de foto gezet te worden. Voordat ik het weet sta ik in één of ander seksblaadje.” Ik weet vrijwel zeker dat er op het hele westelijk halfrond niemand te vinden is die een seksblaadje sneller de financiële afgrond in kan sleuren dan deze vent, dus ik zei dat hij zich geen zorgen hoefde te maken. De laatste seconden dat ik hier gedoogd werd waren zo ongeveer wel geteld. Ik wilde de ouwe-jongens-krentenbrood sfeer op de beurs niet verder verpesten en daarom ging ik weg. Alleen daarom.