Ik probeerde te trippen in Virtual Reality

FYI.

This story is over 5 years old.

Tech

Ik probeerde te trippen in Virtual Reality

Sommigen noemen virtual reality al de "LSD van het nieuwe milennium."

"Is de VR headset de LSD van het nieuwe millennium?"

Deze vraag werd deze week gesteld tijdens een evenement in Londen, waar 'cyberdelics' centraal staan. Deze naam is ontstaan uit het idee dat het gebruik van virtual reality om een soort out-of-body en trippy ervaringen te stimuleren, geassocieerd wordt met psychedelische drugs. Er wordt gesuggereerd dat de groeiende mogelijkheden om met technologie dit soort ervaringen op te doen, de chemie in de hersenen kan beïnvloeden en voor alternatieve manieren van bewustzijn kan oproepen. Nu VR steeds toegankelijker wordt, met de lancering van commerciële producten als Oculus Rift en Samsung Gear, kunnen we binnenkort narcotica vervangen door downloads en high worden van pixels?

Advertentie

"Ik heb out-of-body ervaringen gehad – die niet veroorzaakt waren door psychedelica – maar het is me gelukt deze te imiteren door de Oculus Rift aan te sluiten op twee camera's en deze camera's achter je te plaatsen," vertelt Carl H. Smit, directeur van de Learning Technology Research Centre van de Ravensbourne College, me na een panel van de Virtual Futures salon in Soho. "Dus er er zijn zeker manieren om delen van psychedelische ervaringen na te bootsen."

Kunst door God's Own Junkyard bij Lights of Soho. Beeld: Victoria Turk/Motherboard

Het type 'out-of-body-ervaring' waar hij het over heeft is gedemonstreerd door Henrik Ehrsson bij het Zweedse Karolinska Institute. Door een video te streamen van iemands rug en deze te linken aan de virtual reality headset op hun gezicht, krijgen zij het gevoel dat zij zichzelf daadwerkelijk van achteren kunnen zien. Ze krijgen het gevoel dat ze hun lichaam hebben verlaten en zichzelf van een afstand observeren. Anderen hebben hetzelfde idee gebruikt om 'het wisselen van lichamen' na te bootsen. Met dit soort illusies zijn we volgens Smith tot nu toe het dichtst bij een VR-ervaring gekomen die het bewustzijn kan veranderen.

"Het bijzondere eraan is dat het niet alleen een visuele ervaring is; het is een ervaring van je gedachten," voegt Smith toe.

Om te onderzoeken hoe cyberdelics er nu voor staat, probeerden we gezamenlijk te trippen op cyberdelics

Cyberdelics is geen nieuw gegeven; het concept bestaat al minstens sinds de jaren '80 en werd gepromoot door filosoof Timoty Leary, die mensen aanmoedigde om zich "aan te sluiten". Het is een aantrekkelijk idee: een manier om de menselijke ervaring te verbreden op een makkelijke en legale manier, en zonder het risico van een bad trip. Maar de radicale sociale ervaring waren cyberpunks van droomden is nog niet helemaal uit de verf gekomen. En ondanks dat VR headsets sindsdien een stuk geavanceerder zijn geworden, is het effect niet veel verder gevorderd. Zoals host van het evenement Luke Robert Mason zegt, "Bestaat cyberdelics echt, of is het een idee uit de jaren '60, gecombineerd met jaren '80 technologie?"

Advertentie

Om te onderzoeken hoe cyberdelics er nu voor staat, probeerden we een gezamelijke cyberdelic trip te hebben. Vijftig mensen zouden Google Cardboard dragen en aangesloten zijn aan een korte VR-ervaring genaamd 'Hack the Planet,' gecreëerd door PsychFi.

Louis Savy demonstreert hoe je een Google Cardboard headset bouwt. Beeld: Victoria Turk/Motherboard

Zo gebeurde het dat ik aangesloten werd en een floppy-disk invoerde, en in een 3D-landschap belandde vol lasers en zwevende formules, geïnspireerd op de jaren '90 klassieker Hackers. We ontdekten de cyberwereld, gecreëerd om de 20e verjaardag van de film te vieren, aan de hand van muziek van componist Simon Boswell.

Het was een meeslepende ervaring, maar het was niet transformatief.

Dit was een veelvoorkomende klacht gedurende de avond: Kan virtual reality ooit daadwerkelijk 'psychedelisch' worden? Of is het gedoemd om slechts een geavanceerdere versie te zijn van de saaie drug-visuals die je in films ziet, en is het voor passieve consumptie bedoeld in plaats van een hulpmiddel te zijn voor bewustzijnsveranderende introspectie?

Boswell, die tijdens een paneldiscussie sprak, zei dat het probleem van VR-ervaringen is dat gebruikers nooit hun eigen verbeelding hoeven te gebruiken; het is niet subjectief zoals een trip door drugs, of zelfs door muziek, wel is. Hij vertelde dat hij eens een gezamenlijke poging had gedaan tot een psychedelische ervaring, door muziek te luisteren met een groep mensen die aan de LSD was – hij voegde toe dat uiteindelijk iedereen zijn eigen trip had. "Je eigen dromen zullen altijd sterker zijn dan de dromen van iemand anders," zei hij.

Advertentie

Componist Simon Boswell met host Luke Robert Mason. Beeld: Victoria Turk/Motherboard

Maar misschien is dit het een verkeerde aanpak om met cyberdelics een acid trip na te willen bootsen. Misschien is het geen alternatief voor psychoactieve substanties, maar iets anders, met zijn eigen effecten en toepassingen. Ik was naar het evenement gegaan omdat ik high wou worden van technologie, maar een aantal van de sprekers leek nobelere doeleinden te hebben.

Carl Guyenette, een kunstenaar bij Spheres VR, had een meer langetermijn visie op wat VR in de toekomst zou kunnen betekenen – "niet deze schoenendozen die je op je gezicht zet." Hij, zelfbenoemd 'psychonaut' , gelooft dat VR in het beste scenario ongeveer dezelfde effecten als psyschedelica kan hebben, door mensen en nieuw perspectief op de realiteit te bieden.

Hij dacht hierbij aan toepassingen als empathie verhogen (hij gaf als voorbeeld dat hij een VR-ervaring had vanuit het perspectief van een vluchteling op een eiland van Lesbos), educatie, en het communiceren van abstracte ideeën.

De meeste sprekers waren het erover eens dat we nog niet de beloofde cyberdelic-ervaring hebben bereikt, gedeeltelijk vanwege de onhandigheid van de huidige VR-hardware en door gebrek aan content. Directeur van festival Sci-Fi-London Louis Savy zei dat VR nog "een lange weg te gaan had voordat zij echt iets grensverleggends presteren."

Maar Guyenette ziet een toekomst voorbij de Oculus Rift, waarbij VR-ervaringen worden afgeleverd via nanobot.

"Op dit moment, zijn headsets een goede manier voor ons om te onderzoeken hoe op deze manier gecommuniceerd kan worden, want uiteindelijk is het wel leuk – ik vind het eigenlijk wel leuk om in VR te gaan," zei hij. "Het kan spiritueel, vreemd, en eng zijn, maar het feit dat het nu echt werkt en dat het sterke emoties naar boven kan brengen betekent dat het nu echt tijd wordt om goed onderzoek hiernaar te gaan doen."