Doe eens rustig man, dat is beter voor iedereen

Ze zijn overal. Misschien heb je ze wel eens gezien: de superbelangrijke en drukke mensen van de werkvloer. Al was het alleen maar in de microseconde dat ze voorbij je bureau vlogen, gefronste wenkbrauwen, luid en snel pratend aan de telefoon, misschien een paar vage woorden in je richting lancerend.

Het is hun moment. We leven in het tijdperk van de haaster. Onze technologie vormt een broedplaats voor de superhaastigen, met de open werkplaatsen van het “nieuwe werken” (ugh..) als een warm bad. Misschien ben jij er één. Misschien niet. Maar hoe dan ook ben je genaaid.

Je bent genaaid als je een haaster bent, want de werkelijkheid is dat je waarschijnlijk niet productiever bent dan je collega's. Je 'drukdrukdruk' gedoe is een lege huls, een act, en iedereen prikt er doorheen. En daarom ben je net zo fucked als je de schildpad bent die in het spoor van de belangrijke man (of vrouw natuurlijk, maar de realiteit is dat het meestal mannen zijn) opereert. De bergen extra stress die Haastman veroorzaakt moet je voor lief nemen, en zijn superbelangrijke drukke zakendoen kan een verspreidend effect hebben.

“De productiviteit van het hele team gaat mogelijk naar beneden,” zegt William Arruda, een imagocoach in New York tegen The Wall Street Journal. “Als er één persoon is die op het laatste moment de vergadering binnenstormt en de hele tijd met zijn potloodje gaat zitten tikken, verstoort dat de cadans van de hele groep.”

En meestal heeft de Haastman geen flauw benul.

Als een oefening om de haasters wat bij zinnen te brengen, vraagt Arruda aan tien tot twintig van hun collega's om geschreven feedback in een “schijnbaar speelse” vragenlijst, met als topper “Welk huishoudelijk apparaat zou ik zijn?”

Volgens Arruda zijn de chronische haastmakers “geshockeerd wanneer ze met een 'blender die met 9 miljoen kilometer per uur rondsuist' worden vergeleken.”

Kijk eens naar die ontwerptekeningen van nieuwe gebouwen. Je weet wel, met al die blije mensjes die de gewaterverfde “zo gaat het nieuwe gebouw eruit zien”- tekeningen bevolken. Architecten tekenden die vroeger scherp, kalm en vrolijk lachend naar de camera. Tegenwoordig zijn het strepen, flitsen van activiteit en drukte. Kijk ze gaan, met hun drukke leven.

Is er een keus? Niet echt. Het open panopticon-achtige ontwerp van het moderne kantoor geeft de baas een alziend oog, iets dat Ben Jacobsen, oprichter van Conifer Research vergelijkt met natuurkunde: “niemand wil gezien worden als het langzaamste object in het zonnestelsel. Je moet de haasters blijven bijhouden,” vertelde hij de Journal.

De oplossing is simpel en ligt bij de Haastman: kalmeer. Hap wat lucht. Stel je voor dat er een camera op je gericht staat. Wil je er zo uit zien? Natuurlijk niet. Doe het rustig aan. Dat is beter voor iedereen.

@thebanderson