Het begint onschuldig genoeg.
Via via krijg ik de contactgegevens van Anonymous Venezuela. Ik start een mailwisseling met een van de hackers, laten we hem Anon noemen. Anon geeft eerst de verwachte antwoorden op mijn vraag waar Anonymous-hackers zich zoal mee bezighouden: alles van hacktivisme tot diefstal van creditcardgegevens. Vooral overheidswebsites worden aangevallen, want die zijn zowel een makkelijk doelwit – "ze vallen meestal meerdere keren voor dezelfde truc" – als een ideologisch statement.
Over zijn eigen motivatie is Anon duidelijk. "Ik ben alleen uit op geld." Het minimumloon in Venezuela is 'een grap' volgens hem. Hij verdient met wit werk 15,94 (US) dollar per maand. Hij heeft "veel meer geld nodig om te overleven" en heeft besloten dat de manier waarop hij dat geld verdient er even niet zoveel toe doet.Anon is er niet trots op, maar heeft – misschien geholpen door de anonimiteit – geen behoefte een dweperig verhaal te houden over nobele doelen en rechtvaardigheid. "We hacken alles waarvoor mensen bereid zijn geld te betalen", vertelt hij.Lees verder op Motherboard.
Advertentie