FYI.

This story is over 5 years old.

Muziek

We vroegen Moody Mehran naar zijn eerste stappen in de clubscene

"Het was gelijk ook de eerste keer dat ik een pil nam."
Foto door Joke Schut

Met vijfentwintig jaar is Rotterdammer Mehran Palad nog redelijk groen binnen het dj-circuit. Sinds een paar jaar is hij onder zijn artiestennaam Moody Mehran een van de bekendere gezichten in het Rotterdamse nachtleven, onder meer als onderdeel van de Triphouse-familie. Maar ook daarbuiten: de Chicago house-fanaat draait regelmatig over de grens, van Berlijn tot Brussel, en aankomende zomer op het Dekmantel Selectors Festival in Kroatië. Deze zaterdag draait hij samen met Philou Louzulo tijdens Poolparty in BAR in Rotterdam. We waren benieuwd welke clubervaringen hem als artiest hebben gevormd.

Advertentie

THUMP: Je hebt de gouden jaren van Rotterdam net gemist, met megaclubs als Now&Wow en Las Palmas.
Mehran: Toen ik begon met uitgaan, zat Rotterdam echt op een dieptepunt. Het was triest. Je had alleen de Catwalk, maar die sloot in 2011. Pas later kwamen BAR, Toffler, Perron, Transport, Annabel en BIRD. Daarvoor ging ik vaak naar Amsterdam, omdat daar toch een grotere voedingsbodem is, en de scene daar voorop liep. Toch is het toffe van Rotterdam dat er qua publiek van alles door elkaar heen loopt. Vooral bij Waterfront zag je skinheads, buitenlanders, mensen op blote voeten, jongeren, oude mensen, echt alles. Het is bijzonder dat zulke verschillende mensen samen naar een plek komen om naar vette muziek te luisteren.

Wat weet je nog van de eerste keer dat je in een club terechtkwam?
Dat was op mijn zeventiende, in de Catwalk, waar tegenwoordig Toffler zit. Ik kwam er terecht na de Rotterdam Dance Parade, een soort Love Parade met trucks van dance-organisaties en clubs.

Het was gelijk ook de eerste keer dat ik een pil nam, wat natuurlijk een grote invloed op de dag had. Ik wist niet wat me overkwam. De hele dag ging ik los in mijn T-shirt in de regen. Met een groep vrienden ben ik om zes uur 's avonds naar de Catwalk gegaan. Die zit in een oud metrostation, echt een donker hol onder de grond. Toen we binnenkwamen, werden we begroet door een sicke wierrookwalm. Het volgende dat ik me kan herinneren, was dat ik om zeven uur 's ochtends helemaal voldaan naar buiten kwam. Ik weet zelfs niet meer wie er draaiden. Vanaf dat moment ging ik elke week.

Advertentie

Naar wat voor muziek luisterde je in die tijd?
Catwalk was de plek waar ik muziek kon horen die ik thuis ook weleens luisterde: techhouse en minimal. Voordat ik er kwam, had ik geen idee dat dit soort muziek ook in Rotterdam werd gedraaid. Het ging in die tijd voornamelijk om hiphop. Net als zowat iedereen die ik kende in Rotterdam, luisterde ik vooral rapmuziek. Biggie, dat soort dingen. Daarna dacht ik dat ik als jong jochie zelf ook wel een feest kon organiseren: een schoolfeest met artiesten als Sunnery James. Het was een drama.

Dat is wel heel iets anders dan wat je nu doet.
Het is natuurlijk niet ideaal om een feest te organiseren met muziek die je zelf minder leuk vindt. Maar je moet je wel bedenken dat de Partysquad op dat moment heel populair was. Als ik alleen muziek zou hebben gekozen die ik leuk vond, zou er waarschijnlijk niemand zijn gekomen. Van de populaire house vond ik Gregor Salto nog wel oké.

Wanneer besloot je zelf te gaan draaien? Na die ene avond in Catwalk?
Nee, dat kwam pas zes jaar later. Iedereen om me heen was al dj, dus ik voelde niet echt de drang om dat zelf ook te gaan doen. Je zou denken dat je daar juist meer motivatie door krijgt, maar ik steunde hen gewoon in wat ze deden. Pas jaren later wilde ik gaan draaien, omdat er toen andere muziek populair werd. In het begin was het vooral techhouse en minimal in Rotterdam, maar toen kwam ineens Chicago house in opkomst.

Advertentie

Met vijfentwintig jaar is Rotterdammer Mehran Palad nog redelijk groen binnen het dj-circuit. Sinds een paar jaar is hij onder zijn artiestennaam Moody Mehran een van de bekendere gezichten in het Rotterdamse nachtleven, onder meer als onderdeel van de Triphouse-familie. Maar ook daarbuiten: de Chicago house-fanaat draait regelmatig over de grens, van Berlijn tot Brussel, en aankomende zomer op het Dekmantel Selectors Festival in Kroatië. Deze zaterdag draait hij samen met Philou Louzulo tijdens Poolparty in BAR in Rotterdam. We waren benieuwd welke clubervaringen hem als artiest hebben gevormd.

THUMP: Je hebt de gouden jaren van Rotterdam net gemist, met megaclubs als Now&Wow en Las Palmas.
Mehran: Toen ik begon met uitgaan, zat Rotterdam echt op een dieptepunt. Het was triest. Je had alleen de Catwalk, maar die sloot in 2011. Pas later kwamen BAR, Toffler, Perron, Transport, Annabel en BIRD. Daarvoor ging ik vaak naar Amsterdam, omdat daar toch een grotere voedingsbodem is, en de scene daar voorop liep. Toch is het toffe van Rotterdam dat er qua publiek van alles door elkaar heen loopt. Vooral bij Waterfront zag je skinheads, buitenlanders, mensen op blote voeten, jongeren, oude mensen, echt alles. Het is bijzonder dat zulke verschillende mensen samen naar een plek komen om naar vette muziek te luisteren.

Wat weet je nog van de eerste keer dat je in een club terechtkwam?
Dat was op mijn zeventiende, in de Catwalk, waar tegenwoordig Toffler zit. Ik kwam er terecht na de Rotterdam Dance Parade, een soort Love Parade met trucks van dance-organisaties en clubs.

Het was gelijk ook de eerste keer dat ik een pil nam, wat natuurlijk een grote invloed op de dag had. Ik wist niet wat me overkwam. De hele dag ging ik los in mijn T-shirt in de regen. Met een groep vrienden ben ik om zes uur 's avonds naar de Catwalk gegaan. Die zit in een oud metrostation, echt een donker hol onder de grond. Toen we binnenkwamen, werden we begroet door een sicke wierrookwalm. Het volgende dat ik me kan herinneren, was dat ik om zeven uur 's ochtends helemaal voldaan naar buiten kwam. Ik weet zelfs niet meer wie er draaiden. Vanaf dat moment ging ik elke week.

Naar wat voor muziek luisterde je in die tijd?
Catwalk was de plek waar ik muziek kon horen die ik thuis ook weleens luisterde: techhouse en minimal. Voordat ik er kwam, had ik geen idee dat dit soort muziek ook in Rotterdam werd gedraaid. Het ging in die tijd voornamelijk om hiphop. Net als zowat iedereen die ik kende in Rotterdam, luisterde ik vooral rapmuziek. Biggie, dat soort dingen. Daarna dacht ik dat ik als jong jochie zelf ook wel een feest kon organiseren: een schoolfeest met artiesten als Sunnery James. Het was een drama.

Dat is wel heel iets anders dan wat je nu doet.
Het is natuurlijk niet ideaal om een feest te organiseren met muziek die je zelf minder leuk vindt. Maar je moet je wel bedenken dat de Partysquad op dat moment heel populair was. Als ik alleen muziek zou hebben gekozen die ik leuk vond, zou er waarschijnlijk niemand zijn gekomen. Van de populaire house vond ik Gregor Salto nog wel oké.

Wanneer besloot je zelf te gaan draaien? Na die ene avond in Catwalk?
Nee, dat kwam pas zes jaar later. Iedereen om me heen was al dj, dus ik voelde niet echt de drang om dat zelf ook te gaan doen. Je zou denken dat je daar juist meer motivatie door krijgt, maar ik steunde hen gewoon in wat ze deden. Pas jaren later wilde ik gaan draaien, omdat er toen andere muziek populair werd. In het begin was het vooral techhouse en minimal in Rotterdam, maar toen kwam ineens Chicago house in opkomst.


Het collectief Triphouse Rotterdam verdiept zich al jaren in Amerikaanse house. Wanneer ben je met hen in contact gekomen?

Via mijn beste vriend Taylan. Hij kende Khalil (Ryahi, mede-oprichter van Triphouse, red.) uit de Catwalk en ik wilde toen graag stage lopen bij Triphouse. Zover is het nooit gekomen omdat ik stopte met de opleiding. Zelf draaide ik toen nog niet, maar ik ben Khalil en Steven (Pieters, red.) wel gaan helpen met de feesten die ze organiseerden. Op een gegeven moment kwam ik naast Khalil wonen, dus toen kon ik elke dag met zijn platen en platenspelers oefenen. Toen ben ik pas echt begonnen met de sound die ik nu draai.


Welke dj is in die begintijd een belangrijke inspiratiebron geweest?
Benny Rodrigues was mijn grote voorbeeld, ook al draait hij een andere sound. Ik heb altijd tegen hem opgekeken vanwege zijn vaardigheden. Hij doet trucjes, en als je erop let, denk je: wow, hoe doet-ie dat? Maar als je op de dansvloer staat, valt het je niet op.

Volg Moody Mehran via SoundCloud // Facebook

Of zie hem zaterdag draaien in BAR in Rotterdam

Het collectief Triphouse Rotterdam verdiept zich al jaren in Amerikaanse house. Wanneer ben je met hen in contact gekomen?

Via mijn beste vriend Taylan. Hij kende Khalil (Ryahi, mede-oprichter van Triphouse, red.) uit de Catwalk en ik wilde toen graag stage lopen bij Triphouse. Zover is het nooit gekomen omdat ik stopte met de opleiding. Zelf draaide ik toen nog niet, maar ik ben Khalil en Steven (Pieters, red.) wel gaan helpen met de feesten die ze organiseerden. Op een gegeven moment kwam ik naast Khalil wonen, dus toen kon ik elke dag met zijn platen en platenspelers oefenen. Toen ben ik pas echt begonnen met de sound die ik nu draai.

Welke dj is in die begintijd een belangrijke inspiratiebron geweest?
Benny Rodrigues was mijn grote voorbeeld, ook al draait hij een andere sound. Ik heb altijd tegen hem opgekeken vanwege zijn vaardigheden. Hij doet trucjes, en als je erop let, denk je: wow, hoe doet-ie dat? Maar als je op de dansvloer staat, valt het je niet op.

Volg Moody Mehran via SoundCloud // Facebook

Of zie hem zaterdag draaien in BAR in Rotterdam