De THUMP-gids voor poepen in de club

Miljoenen, misschien wel miljarden mensen op de wereld doen niets liever dan poepen. Het is fijner dan alles wat je kan bedenken, een hemelse ervaring die je dichterbij god brengt dan wat dan ook. Deze mensen eten een vette hamburger of delicaat kaviaar met een enorme lach op het gezicht, zich al verheugend op het bezoek aan de porseleinen troon een paar uur later. Ze genieten van elke seconde op de wc, en het geluid van doortrekken is een van de treurigste dingen die bestaan.

Toch denk ik dat ook dit type mens niet compleet grenzeloos geniet van toiletteren. Zelfs de meest fanatieke poepers moeten een gevoel van schaamte ervaren wanneer ze hun behoefte doen op een krappe, niet-isolerende wc in de trein. Of nog erger: wanneer je moet poepen in de club. Er zijn maar een paar dingen die ik enger vind dan de gedachte dat ik aankomend weekend tijdens het uitgaan hopeloos nodig moet poepen, in een rij moet staan, iemands pis van de bril moet vegen en moet gaan zitten met mijn broek op mijn enkels, terwijl ik het ongeduldige gebonk op de deur van ongeduldige mensen moet negeren.

Helaas verhoogt de combinatie van opwinding, alcohol en al het andere dat je mogelijk tot je hebt genomen de kans dat je op een gegeven moment je darmen moet legen. Daar valt niet over te onderhandelen. Inhouden is tevens geen optie, dat levert op de lange termijn enkel buikpijn en spraakgebrek op. Je moet jezelf vroeg of laat overgeven aan het toilet. Om te voorkomen dat je de volgende keer dat je naar de club gaat de bovenstaande perikelen moet doorstaan, hebben wij een gids gemaakt met de do's en don'ts van in een club poepen. Gebruik het in je voordeel.

Het is twee uur in de nacht en Antal zet de kelder van de club waarin je bent op zijn kop. Oogballen rollen rond, vuisten zijn strak gebald en iedereens neus heeft de tijd van zijn leven. Behalve jij, want je moet ongelofelijk poepen. Je strompelt naar de toiletten en gaat de walgelijke geur van pis te lijf, stappend door wat plassen op de grond waarvan je de oorsprong niet kent. Je staat in de rij achter een gast die in zichzelf praat, terwijl jijzelf je billen tegen elkaar klemt om de komende evacuatie van je ontbijt te onderdrukken.

Je bent eindelijk aan de beurt en schuifelt een hokje in. Het slot heeft niet geheel verrassend zijn beste tijd gehad, dus moet je de deur als een ware gymnast met een voet dichthouden terwijl je met je handen andere taken vervult. Zodra je goed zit is het tijd om het zo snel mogelijk gedaan te hebben. Je hebt ongeveer een minuut, misschien twee, voordat de horde aan ongeduldige clubgangers beginnen te kloppen op de deur en gaan schreeuwen of je de coke wel oké naar binnen krijgt. Druk dus met al je kracht, verzamel al je energie en zorg dat je zo snel mogelijk weg bent.

Ik kletste laatst met een vriend over poepen in clubs, wat een heel normaal onderwerp is naar mijn mening. Hij gaf toe dat hij in elke club waar hij in is geweest weleens heeft gepoept. Dit is op een vreemde manier zeer indrukwekkend.

Voor hem is er geen nervositeit, geen knoop in zijn maag en geen tegenzin om te poepen. Hij bewandelt de gangen van de club met de kennis dat het toilet zijn domein is en dat niets, maar dan ook niets hem gaat weerhouden van zijn darmen legen. Hij is het soort man dat we allemaal zouden moeten zijn, dus laten we hem als voorbeeldfiguur beschouwen zodat we onszelf allemaal een halve kilo lichter over de dansvloer kunnen bewegen.

Konden we maar terug naar onze kinderlijke naïviteit, waarin we dachten dat wc-hokjes alleen gebruikt werden voor plassen en poepen. Nu hoor je naast het gekletter van plas tegen de pot en eventuele scheten ook geluiden van iets wat lijkt alsof iemand zijn neus snuit, maar dan andersom. Nu we weten dat de wc-hokjes van clubs vooral voor dit laatste doeleinde gebruikt worden, is het handig om contact met bekenden te ontwijken in de rij van het toilet. Voordat je het weet dwingt die vage vriend of collega zich in het hokje waar je net in wou kakken, zwaaiend met een sleutelbos en een zakje met daarin een niet nader te noemen substantie. Voor deze personen is het besef dat deze ruimtes worden gebruikt voor iets anders dan drugs een ondenkbaar idee, en het levert dan ook enkel verontwaardigde blikken op als je na de uitgewisselde puntjes alleen achterblijft in het hokje en de deur weer op slot doet. Dit potentiele gezichtsverlies kan je vermijden.

Als je regelmatig in de club komt, heb je waarschijnlijk wel de vereiste zelfkennis om te weten wat je niet in je lichaam moet stoppen om het jezelf makkelijker te maken. Je avond beginnen met een sixpack halve liters en een smerige pizza Hawaii uit de diepvries is voor een normaal mensenlichaam bijvoorbeeld een recept voor een rampzalige nacht. Doe het gewoon niet. Wissel de alcohol eens af met wat water en vitamines. Het ongure voedsel komt later wel aan bod, wanneer je de club verlaat en het toilet thuis weer voor jezelf hebt.

Eigenlijk moet je deze tip toepassen in elk openbaar toilet. Mensen zijn gestorven aan hartaanvallen nadat ze erachter kwamen dat er geen toiletpapier was. Jaren geleden kon je nog om je moeder roepen, maar dat vangnet is definitief weg. Als het je nu overkomt, zit je zo twintig minuten vast in een hokje totdat je zeker weet dat iedereen weg is en je met je broek op je enkels naar een ander hokje kan kruipen. Alleen al bedenken hoe dit in een club zou werken is al angstaanjagend. Als dit gebeurt ben je gewoon de lul.

Je bent geen dier.