Het is me onlangs op gaan vallen dat er veel mannen zijn die, gebaseerd op de grootte van hun horloges en hun luxe-abonnement bij de sportschool, makkelijk een bed kunnen betalen, maar er toch voor kiezen om op een matras op de grond te slapen.
Vrouwen die met mannen daten hebben het hier al langer over. In een artikel op CityPages uit 2017, schreef Ali O’Reilly, “Als ik een euro zou krijgen voor elke keer dat ik een matras op de grond zag liggen in een mannenslaapkamer, dan was ik nu rijk geweest. Ik wil jullie helpen, mannen. Zelfs als dat betekent dat ik een lijstje moet maken van alle plekken waar je al voor vijfentwintig euro een bedframe kan kopen.”
Vorig jaar tweette Nicole Cliffe een aantal berichten over hoe haar echtgenoot op een matras op de grond sliep toen ze elkaar leerden kennen. De berichten werden over de hele wereld gedeeld en grote groepen vrouwen en mannen deelden verhalen over hun (voornamelijk mannelijke) bedframeschuwe partners. “Ik heb tot nu toe pas één man met een bedframe gedatet. Ik ben 27 en woon al zes jaar in New York,” tweette een vrouw. Een andere zei: “Mijn vriend was zó tegen normale bedden dat hij liever zijn eigen bed maakte dan er een te kopen. Maar dan niet op een coole DIY-manier; het was eigenlijk gewoon een zielig futonmatras met een laken op een paar plankjes.”
Videos by VICE
Is het echt een mannending om met je matras op de grond te slapen? Anekdotisch gezien lijkt het antwoord ja te zijn. Maar van alle mannen met wie ik het bed heb gedeeld, waren er maar weinig die hun matras op de grond hadden liggen. Ik had dus geen echte, wetenschappelijke ondersteuning voor het idee dat dit echt alleen iets voor mannen is. Dus besloot ik om het verder uit te zoeken.
Ik heb voor dit artikel veel mannen gesproken, met uiteenlopende sociaal-economische achtergronden, waaronder de dertigjarige voormalige grondslaper Corbin Smith. Hij heeft recentelijk een negen maanden durende periode achter zich gelaten waar hij op de grond sliep. Daarvoor had hij een boxspring, maar toen die stuk ging is hij maar gewoon op de grond gaan slapen.
“Toen op de grond begon te slapen, dacht ik, ‘Whatever, het is een matras, het komt wel goed, ik deed het ook toen ik jonger was.’ Maar uiteindelijk werd het een echt probleem dat lowkey met mijn leven fuckte,’ vertelt Smith. Hij had op dat moment een vaste relatie, en ondanks dat ze er nooit over klaagde, kan Smith zich voorstellen dat zijn vriendin het eigenlijk niet zo fijn vond. Ze zijn uiteindelijk uit elkaar gegaan. “Het matras op de grond zou best wel eens een metafoor voor onze relatie geweest kunnen zijn,” peinsde hij.
Toen zijn boxspring kapot ging, haastte hij niet om een nieuwe of een bedframe te kopen. “Mijn voornaamste reden was geld. Ik ben freelancer, dus ik heb niet altijd een vast inkomen. Daarnaast dacht ik ook deels dat ik niks wilde geven om dit soort onnodige luxe.”
Een andere man, die graag anoniem blijft, was een vloerslaper totdat zijn huidige vrouw hem dwong om een echt bed te kopen. Hij houdt nog steeds vol dat hij het fijn vond op de grond. “Ik had liever de ondersteuning van de vloer dan zo’n metalen frame,” zegt hij. “Bovendien piepen en kraken die frames als je seks hebt, dat haat ik.”
In 2015 vroeg een man op Reddit: “Is het echt zo erg om je matras op de grond te hebben liggen? Ik heb een kingsize matras zonder boxspring of frame.” Veel mannen reageerden dat ze het fijn vinden omdat een matras op de grond steviger ligt en het minder geluid maakt tijdens de seks. Iemand anders vertelde dat het een goede manier is om vrouwen die alleen maar geïnteresseerd zijn in geld te herkennen en te vermijden. “Een beetje armoede hier en daar is een goed middel om oppervlakkige bitches buiten de deur te houden,” schreef hij.
De meest opzienbarende opmerking van allemaal? “Ik slaap op een kleed. Ik heb een prima bed in de opslag staan, maar ik mis ‘m niet.”
Toegegeven, op de grond slapen is in andere delen van de wereld helemaal niet zo gek. Superminimalistische Japanse futons, shikibuton, zijn extreem rustgevende en comfortabele slaapmeubels, die uitstekende steun voor je rug bieden. Een aantal van de Amerikaanse mannen die ik sprak noemden ook comfort en steun als factoren in hun beslissing om op de grond te blijven liggen, maar verreweg de meesten kwamen niet verder dan de vage suggestie dat ze een bedframe gewoon niet hoog op het prioriteitenlijstje hadden staan, of simpelweg vergeten waren dat ze er een moesten kopen. Het was gewoon een van die dingen die ze om wat voor reden dan ook niet hadden gedaan, en nu prima zonder bleken te kunnen. Waar het in Japan een bewuste keuze is, lijkt op de grond slapen in de VS gewoon iets wat je overkomt, en wat je dan maar gewoon leert te accepteren.
Ik vroeg Smith of zijn twijfels over bedframes iets te maken hebben met zijn geslacht, zoals veel vrouwen denken dat het geval is. “Ik kan niet voor alle mannen spreken,” zegt hij. “Maar ik denk dat de samenleving vrouwen er eerder toe aanzet om goed voor zichzelf te zorgen dan mannen.”
Ik kan me daar wel in vinden. Ik heb veel mannen gedatet die jarenlang zonder airconditioning in New York woonden, terwijl ze het zich gewoon konden veroorloven en er baat bij zouden hebben. Hun eigen comfort was een verre tweede na, … ja, wat eigenlijk? Hun robuuste edoch ongemakkelijke mannelijkheid? Seks die zo zweterig is dat je halverwege moet stoppen? Niemand had ooit een goede reden. Het hield vaak op bij “ik ben het gewoon gewend,” en daar bleef het dan bij. Het lijkt in ieder geval in het plaatje te passen dat mannen gewoon minder doen in huis – iets waar ook het aanschaffen en onderhouden van een bedframe onder valt, denk ik. Volgens een onderzoek uit 2014 doet slechts negentien procent van de mannen die niet thuiswerken huishoudelijk werk, tegenover vijftig procent bij vrouwen.