Moord #38, Negus McClean, Edmonton, 10 april 2011. Negus McClean (15 jaar) werd doodgestoken in Edmonton nadat hij achtervolgd werd door ongeveer zeven jonge mannen op fietsen. Ze droegen capuchons en maskers. Negus werd in elkaar geslagen met metalen stokken en vervolgens met een mes gestoken in zijn zij en borst. De steken waren zo hard dat het mes afbrak in zijn lichaam. Hij werd zwaargewond gevonden op Westminster Road en overleed in het ziekenhuis. Vier jonge mannen werden veroordeeld voor zijn moord.
Antonio Olmos: Ik woon in een deel van Londen dat Arnos Grove heet, vlakbij Arnos Park, en een vriend vertelde me dat er in de buurt een moord was geweest. Ik ging naar het desbetreffende huis om er een kijkje te nemen, en het leek precies op mijn huis – je kon nergens aan zien dat er iemand vermoord was. Sommige buren wisten niet eens dat er iets gebeurd was.In de lokale krant stond er maar een klein bericht over. De moord op Jitka was het gevolg van huiselijk geweld, en later hoorde ik over een vergelijkbare moord in Walthamstow. Zo begon ik met het fotograferen van dit soort plekken, maar ik had geen idee wat ik ermee ging doen.
Moord #111, Ruby Love, Southall, 25 december 2011. Ruby Love (23 jaar) werd tijdens Kerstmis gewurgd en in het Grand Union Kanaal gedumpt. Haar lichaam werd gevonden door een burger in Southall. Love's vriendje, Manzar Juma, werd veroordeeld voor haar moord. Juma beweerde dat Love hem had bedreigd met een mes en slecht over zijn dode ouders praatte. Juma kreeg levenslang.
Er is een website met de naam Murder Map, waarop alle moorden in Londen in kaart worden gebracht. Ik hield de website van de lokale politie in de gaten en ik volgde een aantal weblogs en tweets van misdaadverslaggevers. Zo bouwde ik een netwerk op.
Moord #175, Shaun Chambers, Walworth, 26 september 2012. Shaun Chambers (21 jaar) werd doodgestoken in Aylesbury Estate in Walworth. Hij overleed kort nadat hij het ziekenhuis binnenkwam aan een steekwond in zijn hart. Twee andere jonge mannen liepen ook steekwonden op bij hetzelfde incident. Ricardo Blake (16 jaar) werd beschuldigd van moord en het opzettelijk verwonden van twee anderen. Blake beweerde dat het zelfverdediging was en werd vrijgesproken van zowel moord als doodslag, maar kreeg zes jaar gevangenisstraf voor het opzettelijk verwonden.
Lambeth heeft een groot probleem, net als Tottenham. Het verbaasde me hoeveel er in Croydon gebeurt – ik dacht altijd dat het een goede buurt was. Meestal wacht ik twee of drie dagen voordat ik erheen ga, want anders is er alleen maar politie en die houden iedereen op afstand. Als de rust een beetje wederkeert kan ik dichterbij komen om goede foto's te maken. Soms ga ik er wel meteen op af, bijvoorbeeld toen er op tweede kerstdag een moord voor de Foot Locker in Oxford Street was. Ik ging er dezelfde dag naartoe omdat ik dacht dat het met alle toeschouwers eromheen een mooie foto zou opleveren.Het contrast tussen de alledaagse gewoonheid van de locaties en de gruwelijke misdaden die er zijn gepleegd is nogal een contrast.
De meeste plekken zijn inderdaad heel gewoontjes en onbekend. Het zijn plaatsen waar de meesten van ons nooit zijn geweest en nooit hoeven te komen. Er waren ook plekken die wel bekend waren – er was een moord in King's Cross, in Farringdon, en in Marble Arch – maar verder zijn het voornamelijk plekken waar ik nooit eerder was geweest.
Moord #120, Cheryl Tariah, Barkingside, 7 februari 2012. Cheryl Tariah (17 jaar) werd dood gevonden in een flat in Barkingside. De politie was gebeld vanwege overlast. Uit onderzoek bleek dat ze gewurgd was. Tariah's vriendje, Ako Amin (18 jaar) probeerde na de moord te vluchten maar werd drie dagen later ontdekt toen hij zich onder een vrachtwagen verstopte. Hij bekende schuld voor de moord en kreeg tien jaar gevangenisstraf.
Niet echt. Ik vind Londen een geweldige stad, en het is er eigenlijk best veilig. Ik ken de stad nu wel veel beter en het verbaast me hoe groot het is. Sommige delen voelen echt alsof je in een andere wereld bent. Zo kwam ik bijvoorbeeld in Richmond, waar een schoonmaker was vermoord. Er was ook een schizofrene jongen die zijn moeder had vermoord. Ik kwam voornamelijk in Noord- en Zuidoost Londen.
Van de 210 moorden die ik heb vastgelegd waren er een stuk of twintig gerelateerd aan bendes en misschien tien aan jonge kinderen. De meeste moorden kwamen door huiselijk geweld, gevolgd door mensen met psychische problemen, en daarna drank en drugs. Als je de media moet geloven hebben bijna alle moorden iets met bendes te maken. Ze krijgen veel meer aandacht dan andere moorden – ik weet niet waarom.Kijk je nu anders tegen de dood? Ben je er minder gevoelig voor geworden?
Nee, zeker niet. Ik heb nooit een lijk gezien – het ergste dat ik heb gezien was misschien wat overgebleven bloed op de grond. Vroeger was ik iemand die langs herdenkingsmonumenten liep zonder ernaar te kijken, en niet besefte wat het betekent als er een ambulance voorbijraast. Maar nu doe ik dat wel. Ik ben me nu heel bewust van Londen, waar dingen gebeuren, en hoe ze gebeuren.Ik hoop dat ik nooit gevoelloos word voor de dood. Ik heb twee jonge kinderen en sinds zij geboren zijn raakt het me diep als ik over een overleden kind hoor. De dood verontrust me tegenwoordig veel meer dan toen ik jong was. Als ik er gevoelloos voor was dan had ik dit project niet kunnen doen. Ik wilde juist heel bewust zijn van alles omtrent de dood.Bedankt, Antonio.Bekijk hieronder meer foto's van The Landscape of Murder:
Moord #65, Yemurai Kanyangarara, Welling, 1 juli 2011. Yemurai Kanyangarara (16 jaar) werd doodgestoken in Welling toen hij samen met een vriend uit de bus stapte. Hij liep een messteek in zijn nek op en overleed in het ziekenhuis. De moord was het resultaat van een ruzie tussen leerlingen van Kanyangarara's school en een andere school in de buurt. Drie tieners werden gearresteerd en twee werden veroordeeld voor moord.
Moord #16, Kunaliny Alagaratnam en Santhirapathy Tharmalingam, Deptford, 4 februari 2011. Kunaliny Alagaratnam (42 jaar) en Santhirapathy Tharmalingam (59 jaar) kwamen om in een brand op de zestiende verdieping van een flatgebouw in Deptford. Sandra Clarke (50 jaar) stak haar eigen appartement in brand na een ruzie met de verhuurder. De slachtoffers stierven door het inademen van rook. Clarke werd schuldig bevonden aan doodslag en kreeg een gevangenisstraf van zestien jaar.
Moord #86, Michael Dye, Wembley, 6 september 2011. Michael Dye (44 jaar) overleed nadat hij werd aangevallen buiten het Wembley-stadion op de avond van de kwalificatiewedstrijd tussen Engeland en Wales. Dye liep verwondingen op aan zijn hoofd en overleed in het ziekenhuis. De beschuldigde, Ian Mytton (41 jaar) zei tegen de politie dat Dye "agressief naar hem keek". Uit lichamelijk onderzoek bleek dat Dye was overleden aan een stompe klap op zijn achterhoofd. Mytton werd beschuldigd van moord en veroordeeld voor doodslag.
Moord #134, David Petch, New Addington, 14 april 2012. David Petch (55 jaar) overleed vier dagen nadat hij in de buurt van zijn huis werd aangevallen. Politie en hulpverleners troffen het slachtoffer aan voor zijn deur met zware hoofdwonden. Petch liep een hersenbloeding op en overleed in het ziekenhuis. De politie arresteerde twee mensen voor moord. Eén daarvan, Jason Lodge (38 jaar) werd veroordeeld voor doodslag en kreeg een gevangenisstraf van dertien jaar.
Moord #35, Kelvin Easton, Mile End, 27 maart 2011. Kelvin Easton (23 jaar) werd doodgestoken in een discotheek in Mile End. Hij werd gevonden onderaan een trap in discotheek Boheme. Easton werd daar doodverklaard. De doodsoorzaak was een steek in het hart. Twaalf mannen werden tijdens het onderzoek gearresteerd maar niemand werd schuldig bevonden aan de moord.
Moord #30, Anthony Whitefield, Loughton, 6 februari 2011. Anthony Whitefield (47 jaar) werd vermoord en in stukken gesneden ergens tussen 6 februari en 31 maart 2011. Zijn armen werden gevonden in Roding Lake, zijn bovenlichaam en benen op andere locaties. Whitefields hoofd is nooit gevonden. Douglas Binet (54 jaar) werd gearresteerd en veroordeeld voor de moord. De rechter verzocht hem de locatie van Whitefields hoofd bekend te maken, maar hij weigerde.
Moord #21, Regina en Rolls Say, Borough, 13 februari 2011. Rolls Say (10 jaar) en zijn zusje Regina (8 jaar) werden doodgestoken door hun vader. Hun kelen waren doorgesneden en Rolls had een hoofdwond. Ze liepen meerdere snijwonden op in een poging zichzelf te verdedigen. Jean Francis Say (62 jaar) werd op de locatie gearresteerd en hij bekende schuld voor het vermoorden van beide kinderen. Hij kreeg levenslang met minstens dertig jaar voor voorwaardelijke vrijlating.