Foto’s van mensen die doen waar ze het gelukkigst van worden

Hongarije wordt nog steeds gezien als een behoorlijk deprimerende plek. Nog niet zolang geleden werd Hongarije voor het zesde jaar op een rij uitgeroepen tot het meest depressieve land ter wereld, en de bewogen geschiedenis van het land draagt ongetwijfeld ook bij aan de zwaarmoedige reputatie van de Hongaren.

Maar volgens fotograaf Eva Szombat is dat onzin. Szombat gaat de strijd aan met de Hongaarse neiging tot zwaarmoedigheid met haar werk dat zich richt op geluk in al zijn vormen. In 2013 publiceerde ze Happiness Book, een visuele gids om gelukkig te worden. Deze maand verschijnt het vervolg Practitioners, waarin ze mensen vastlegt die geluk in de praktijk brengen, en alle dingen doen waar ze het gelukkigst van worden, van ballondieren maken tot kikkers verzamelen.

Ik sprak met Eva over gelukkig zijn, de liefde, en hoe een perfect leven je behoorlijk ongelukkig kan maken.

VICE: Waarom ben je zo gefascineerd door geluk?
Eva Szombat: Hongaren houden ervan om te klagen over niks. Ik weet niet waarom, maar het is een soort traditie – misschien zit het in onze genen. Maar ik denk gewoon dat het allemaal zo slecht nog niet is. Een van mijn vrienden zei een keer tegen me: "Geluk is als wiskunde, je moet het leren." Dat vond ik fantastisch. Dus dat is waar het vandaan kwam. De titel Happiness Book is ironisch; het oppert manieren om geluk te leren en te oefenen.

Je nieuwe project Practitioners is meer documentair dat je vorige werk. Waarom?
Ik wilde dat Practitioners over echte mensen ging. Door hen realiseerde ik me dat de belangrijkste manier om gelukkig te worden relaties zijn. Het is de liefde, de mensen en de kwaliteit van relaties die het belangrijkst is.

Ken je de mensen op de foto's goed?
Een paar zijn vrienden van me. Die gast met de krokodil is mijn vriend. We waren op vakantie met vrienden en hij sprong in een meer met heel veel waterlelies. Ik heb ook Zoli gefotografeerd, een andere vriend van me. Hij werkt bij een hotel en woont in een bescheiden eenkamerflatje in een buitenwijk. Hij is ook dj – hij draait onder de naam Galactic Jackson en verzamelt zeldzame synthesizers en lp's. Hij heeft een van de grootste verzamelingen synthesizers in Hongarije. En hij maakt ook als hobby weleens albumcovers na met foto's van zijn eigen gezicht. Hij heeft er eentje gemaakt waarop hij het gezicht van Freddy Mercury heeft vervangen door zijn eigen hoofd. Hij is een toffe gast, en hij is zo gelukkig. Ik denk dat zijn leven eigenlijk perfect is.

Hoe heb je de rest van je onderwerpen gevonden?
De meesten heb ik via-via gevonden. Een vriend van me vertelde me over een oudere vrouw die Maria heet en alles van kikkers verzamelt, dus belde ik haar op en vroeg ik of ik haar mocht fotograferen. Later kwam ik erachter dat ze met de verzameling was begonnen toen ze kanker kreeg. Haar vrienden en familie kochten ze voor haar als cadeautjes omdat ze wisten dat ze van kikkers hield. Uiteindelijk had ze zoveel kikkerspullen dat ze besloot ze te gaan verzamelen. Ze heeft er zoveel plezier van. Ze gelooft echt dat haar hobby haar heeft geholpen om de kanker te overleven.

Erika ontmoette ik op een evenement waar ze ballondieren aan het maken was. Ze zag er zo gelukkig uit, dus vroeg ik of ze onderdeel wilde worden van mijn project. Ze stemde in, maar zei dat ze erg verbaasd was dat ik dacht dat ze gelukkig was. Ze had twee jaar daarvoor haar zoon verloren door kanker. Ze was erg depressief, maar ze had ook een echtgenoot en nog een kind, een klein meisje, waar ze voor moest zorgen. Haar dochter hield erg van ballonnen, dus had Erika een klein ballonfigurensetje voor kinderen gekocht, en was ze ballondieren gaan maken om haar dochter op te vrolijken. Het was het eerste dat ze deed waarbij ze merkte dat ze even niet aan haar zoon dacht. Ze vond het zo leuk dat ze het nu professioneel doet. Ik heb ook een foto van een ballonengel die ze had gemaakt voor haar zoon.

Zijn deze treurige verhalen een onlosmakelijk onderdeel van het project?
Ik denk dat mensen die alles hebben meestal niet zo gelukkig zijn. Ze willen altijd meer. Door dit project besefte ik dat mensen die problemen hebben gehad het leven vaak meer waarderen. Ik wilde laten zien dat geluk niet draait om spullen, of altijd maar meer willen. De mensen in Practitioners hebben iets gemeen in de manier waarop ze over geluk denken. Ze weten dat het draait om het waarderen van de kleine dingen. Ik ben deze mensen echt dankbaar; ze hebben me veel inspiratie gegeven, en ik wil dat ze anderen ook inspireren.

Bekijk meer werk van Eva op haar website.