We spraken met Jack Fisk, de met een Oscar bekroonde setdesigner van The Revenant

Een dik pak sneeuw, een opeenvolging van tegenslagen, beren en een onmetelijke overlevingsdrang vormen de basisingrediënten voor The Revenant. Regisseur Alejandro G. Iñárritu en hoofdrolspeler Leonardo DiCaprio kregen er gisteravond allebei een Oscar voor, in de categorieën Beste Regie en Beste Mannelijke Hoofdrol. Naast het feit dat dit voor Leo z’n eerste was, en voor Alejandro zijn tweede (op rij), sleepte The Revenant nóg een Oscar binnen. Die was voor Jack Fisk, de production designer van de film. Als production designer was Fisk verantwoordelijk voor de scenografie van de film, van de aankleding van de hutten tot de vraag hoeveel houtblokken er op een kampvuur zouden moeten liggen. We spraken met Fisk over zijn bekroonde werk. The Creators Project: Wat is het belangrijkste als je een goede production designer wilt zijn? Waar besteed je het meeste aandacht aan?
Jack Fisk: Ik let er ten eerste op dat de sets niet afleiden van de verhaallijn. Een goede set mag nooit de hoofdrol opeisen, hij mag geen individuele aandacht op zichzelf vestigen. Daarnaast is het mijn taak dat er een continuïteit in het beeld bestaat, zodat alles samen lijkt te vallen.  Hoe ga je te werk bij een enorm project als The Revenant?
Het begon eigenlijk met de eigenlijk de vraag: waar gaan we het wilde Noordwesten van Amerika vinden, waarover verhalen zijn geschreven en dat je terugziet op schilderijen? We waren steeds bezig de lat een stukje hoger te leggen. We wilden niet dat het leek alsof we aan de rand van een nationaal park aan het filmen waren, het moest voelen als de echte, rauwe wildernis. We wilden locaties die geen grenzen leken te hebben, geen einde.

Leonardo DiCaprio als Hugh Glass in The Revenant. Foto van 20th Century Fox

Over die verhalen en schilderijen die je net noemde: door welke kunstwerken en boeken heb je je laten inspireren om een beeld te vormen van deze wereld?
Een van mijn favoriete schilders is de Zwitser Karl Bodmer. Hij trad in de voetsporen van Lewis en Clark en hij heeft veel schilderijen gemaakt van de Indianen en de dorpen waarin ze leefden. Zijn schilderijen zijn heel realistisch en ze vormden dan ook een belangrijke inspiratiebron. Dat waren ze ook voor Jackie West, onze kostuumontwerper. Qua geschreven bronnen heb ik vooral veel dagboeken uit die tijd gelezen, bijvoorbeeld Journal of a Trapper van Osborne Russell. Er is veel geschreven over hoe zwaar de werkomstandigheden voor de cast en de crew waren tijdens het filmen van The Revenant. Heeft dat je werk beïnvloed?
Ik denk dat die zware omstandigheden het werk uiteindelijk alleen maar ten goede zijn gekomen. Hoeveel brandhout heb je nodig om de nacht door te komen, hoe dik moeten de muren van je hut zijn en hoe dicht slaap je tegen de persoon naast je aan om warm te blijven? Die vragen kun je het best beantwoorden als je het zelf moet ervaren. Ik hou van films die zich buiten afspelen, in de echte wereld. Het is best moeilijk om films te maken, je moet iets vinden waar je echt voldoening uithaalt, iets wat je echt boeit. En het is niet makkelijk om iedere ochtend om vier uur op te staan en in de kou te gaan werken. Maar al met al was het ook een geweldige ervaring.

Magische stapel van de Assinboin Indianen. Waterverfwerk van Karl Bodmer circa 1836. Afbeelding via