Als je op dit artikel hebt geklikt, draait je leven momenteel waarschijnlijk maar om één ding: de bloedstollende ontknoping van het zevende seizoen van Game of Thrones. Na elke aflevering ga je weer de interwebs op om alles te weten te komen over de wereld van Westeros en om de symboliek in elke aflevering te ontcijferen. Zo breng ik in ieder geval m’n dagen nu door.
Wat je misschien nog niet wist, is dat Grey Worm (echte naam Jacob Anderson) onder de naam Raleigh Ritchie alternative pop maakt wanneer hij geen Lannisters aan zijn speer rijgt. En het is fucking goed. In de serie is hij een stoïcijnse krijger die houterig praat, maar in het echt heeft hij een engelenstem en geeft hij in zijn muziek best veel bloot over zijn persoonlijke leven.
Videos by VICE
Binnenkort komt zijn tweede album uit, en daarom besloten we hem te bellen om te praten over hoe zijn twee carrières elkaar beïnvloeden, zijn onzekerheden en de rapskills van Khaleesi.
VICE: Hé Raleigh, wie was er eigenlijk eerder: de acteur of de muzikant?
Raleigh Ritchie: De muzikant. Dit gaat waarschijnlijk heel suf klinken, maar ik wilde als kind gewoon dingen maken. Het maakte me niet echt uit wat. Ik vind films wel al mijn hele leven fantastisch, echt op een nerderige manier.
Heb je voorbeelden van die nerdliefde?
Ik vond het bijvoorbeeld fantastisch om naar de bioscoop te gaan. Om mijn ma te overtuigen om me naar bepaalde films mee te nemen, schreef ik er hele verslagen over. Waarom ze tof waren, hoe de recensies waren, et cetera. Toen ik veertien was hadden we een keertje Eternal Sunshine of the Spotless Mind gehuurd in de veronderstelling dat het een grappige Jim Carry-film was. Het was alles behalve dat, maar die film heeft wel mijn kijk op alles veranderd. Ik wist tot dan toe niet dat je zoiets geweldigs kon maken. Ik heb bij de aftiteling een beetje gehuild, en de film toen meteen weer opgezet.
Hetzelfde is eigenlijk ook gebeurd met mijn liefde voor muziek toen ik Innervisions van Stevie Wonder hoorde. Uiteindelijk ben ik eerder met muziek begonnen omdat dat simpelweg makkelijker was om te maken als tiener. Een liedje kun je schrijven vanuit je slaapkamer, een film regisseren is wat moeilijker, haha.
Nu doe je beide. Is het lastig om deze twee carrières te combineren?
Niet echt. Ik ben gedurende het jaar vooral met muziek bezig. Het schieten van een seizoen Game of Thrones duurt een half jaar, maar ik ben in totaal maar zo’n twee weken op de set. Uiteindelijk speelt het maar een relatief kleine rol in mijn agenda.
Je hebt in andere interviews juist gezegd dat je rol in Game of Thrones je muziekcarrière aan de ene kant hielp en aan de andere kant ook schaadde.
Het liep in het begin gewoon niet heel soepel. Want in dezelfde week dat ik tekende bij Sony voor mijn muziek, kreeg ik ook te horen dat ik was aangenomen voor de rol in Game of Thrones.
Niet soepel? Dat klinkt als een droomweek als je het mij vraagt.
Dat zou je denken, maar ik dacht wel: shit. De Britse pers vindt het namelijk fantastisch om mensen eerst populair te maken, en ze daarna openlijk neer te sabelen. Ik was gewoon bang dat ik niet meer serieus zou worden genomen als muzikant door mijn rol in de serie. Sterker nog, in eerste instantie wilde ik de muziek zonder een gezicht erbij uitbrengen. Ik was bang dat mensen zouden denken dat mijn album gewoon een zijprojectje was om mijn ego te boosten. Terwijl ik juist daar al zo lang mee bezig was.
Nu maakt het me niet meer zoveel uit hoor. Ik denk dat het ook gewoon hoorde bij mijn leeftijd toen. Elke twintiger is bang om niet geaccepteerd te worden.
Heb je gemerkt dat mensen je door je rol minder serieus nemen als muzikant?
Ik wil niet bitter overkomen, en ik heb echt nergens spijt van. Ik heb een goed leven, maar ja, er zijn radiostations die me principieel niet draaien omdat ik voor hen gewoon die gast van Game of Thrones ben. Maar ja, wat doe je eraan. Ik wil mooie muziek maken en als je het wil luisteren moet je dat doen. Zo niet, dan niet.
Eh…Jezus…volgens mij klink ik nu als Morrissey. Die is ook altijd zo serieus in z’n interviews. Dat wil ik niet. Ik neem mezelf echt niet zo serieus. Echt. Dit kwam allemaal voort uit een gevoel van onzekerheid dat bij die leeftijd hoorde.
Het duurde even om de afspraak voor dit interview te maken. Blijkbaar had jij jezelf een tijdje opgesloten in de studio. Waar werk je nu aan?
Ik ben nu bezig met mijn tweede album. We hebben geen releasedatum of iets dergelijks, maar het skelet ligt er en ik denk wel dat het bijna klaar is. Wat heel chill is, want ik dacht niet dat ik zo ver zou komen.
Waarom dacht je dat je geen tweede album zou kunnen maken?
Ze zeggen altijd dat de tweede plaat het moeilijkst is om te maken. Dat heb ik zelf ook gemerkt. Ik heb mijn verhaal geprobeerd te vatten op mijn eerste plaat You’re A Man Now, Boy. Daarop deelde ik veel persoonlijke dingen, en ik liep daarna rond met het gevoel dat ik niets meer te vertellen had. Wat natuurlijk onzin is, want ik heb nog genoeg te vertellen, maar ik moest even uitvogelen hoe ik bij dat verhaal moest komen.
Dit nieuwe album zal – niet letterlijk – gaan over hoe het voor me was om 27 te worden, maar ook over wat ik vind van wat er nu in de wereld gebeurt. Ik wil niet prekerig over politiek gaan zingen, dat vind ik verschrikkelijk. Maar alle tumult doet zeker wat met mij als persoon.
En hoe is het dan om 27 te zijn?
Haha, ik ben altijd bang geweest voor deze leeftijd. Om de een of andere reden zag ik het als een ongeluksjaar. Dat ik goed moet oppassen om niet dood te gaan of zo.
O, je hebt het over de muzikantenvloek van maar 27 worden. Ben je bijgelovig?
Ik wil graag ‘nee’ zeggen, maar dat kan ik na mijn vorige antwoord natuurlijk niet echt meer volhouden. Ik ben gewoon over hele specifieke, gekke dingetjes bijgelovig.
Nog iets anders, wie van de Game of Thrones-cast heeft de raarste muzieksmaak?
Ha, daar vraag je me wat. Ik weet het eigenlijk niet. Nou ja, Emilia Clarke [die Daenerys Targaryen speelt, red.] rapt dus de hele tijd tussen het schieten door. Ze spuwt straight fire. Het is niet raar, maar misschien wel iets wat mensen niet van haar verwachten. Zij kent echt haar shit qua grime, rap en hiphop hoor.
Weet jij eigenlijk al of je personage het gaat overleven?
[Begint heel hard te lachen.] Dat kan ik je toch niet vertellen, man.
Ik snap het, maar hopelijk snap jij ook dat ik als fan het toch even moest vragen. Bedankt!