The Shining gaat over twee dingen: geesten die ervoor zorgen dat Jack Nicholson mensen vermoordt en de outfits van Shelley Duvall, mijn favoriete neukbare actrice van weleer.
Het is puur toeval dat de zorgvuldig ontworpen setjes die Duvall draagt nog werken ook. Ze weegt zo’n veertig kilo in deze film, waardoor de meerdere lagen best goed werken, zonder haar er als een praalwagen uit te laten zien. We mogen ook niet vergeten dat het Wendy lukte om sneller dan Jack te rennen in zo’n 45 lagen aan thermo-ondergoed en een flanellen jas. Laten we het op filmmagie houden. Hieronder zijn Wendy’s mooiste outfits te zien uit The Shining.
Videos by VICE
HET ONTBIJT
Hier ga ik het hardst op. Het is de perfecte mix van de stijl van een oude taart en pure geilheid, ofwel de gouden snede. Ik heb uren van mijn leven verspild om deze look van een naïeve jonge moeder onder de knie te krijgen. Duvall slaat hier spijkers met koppen. Ze draagt een schort over haar lange, rode ondergoed. Ze heeft roze wangetjes en een warrig kapsel dat eruitziet alsof er in gehakt is met een mes. Dit is een hint, mooi hè? De jury is nog steeds in beraad of ik hier wel zo hard op zou moeten gaan. Het is duidelijk dat Wendy in deze film niet per se sexy hoefde te zijn, maar blijkbaar bereikt ze dit toch. Ondanks het feit dat men kleding vaak ziet als een middel om eens goed geneukt te worden, vind ik dat stijl moet gaan over zo fucking oneerbiedig overkomen als je maar kan. Je kunt je oerlelijk kleden en nog volgeblaft worden. De grens wat betreft sex appeal is hier dus zeker opgezocht. Los daarvan wil ik ook nog steeds dat ze me een sigaret en een kom Cruesli geeft in de ochtend, en zou dat niet genoeg moeten zijn? Ik denk dat ze naar Glassex ruikt.
DE OPSLAGRUIMTE
Ik moet zeggen dat iedereen er in deze scène fantastisch uitziet, maar ik ga me nu niet verdiepen in de wereld van de mannenmode. BRUIN. Kijk naar al dat bruin! Het is de kleur van modder, kahlua en sommige mensen! Wendy laat zien dat ze alle kleuren van de chocoladeregenboog uitstekend vertaald naar haar kledingstijl. Ondanks het feit dat ze vanaf haar nek geen huid laat zien, ziet ze er behoorlijk fraai uit. Dit kun jij ook! Onthoud dat je het jasje passend moet dragen en de rok zwierig. Deze outfit werkt omdat de verhoudingen kloppen en dit is niet het moment om die oversized blazer te dragen die je zogenaamd van je vriendje hebt geleend. Kom op zeg. Iedereen weet dat je die zelf hebt gekocht. Er zijn eigenlijk slechts twee plekken waar je tegenwoordig nog een degelijke meisjesachtige colbert kunt kopen en dat is in een vrouwen-in-de-overgang-winkel of op de kinderafdeling van de Bijenkorf, waar twaalfjarige meisjes er een kopen om er tijdens kerst nog één keer volwassen uit te zien voordat ze in hun sletterige gothicfase terechtkomen. Niet dat ik die heb gehad.
IN DE HAL
Luister, als ik wist waar ik een replica van deze jas kon kopen dan zou ik het je vertellen. Je zult hem echter moeten namaken. De keerzijde van al deze prachtigheid is dat dit Wendy’s meest kitscherige look is. Maar het geeft je alsnog dat kriebelende gevoel in je onderbuik, om één reden: geen make-up. Begrijp me niet verkeerd. Ik hou van make-up en het wekken van de illusie dat ik heus wel slaap, groente eet en niet rook. Maar serieus, props voor degene die het lukt om tonnen make-up op te doen en het er toch moeiteloos uit te laten zien. Door een ton make-up te dragen haal je al het nonchalante, frisse en natuurlijke van je hoofd. Dat is de reden waarom Wendy er zo casual chic (op een goede manier) uitziet en jij lijkt op een MBO-student uit Alkmaar. Echt. Daar zit het grote verschil. BOEN JE GEZICHT.
BANGE WENDY
Als de ontbijtoutfit mijn favoriet is, dan is deze look het representatiefst voor Wendy’s persoonlijkheid. Stoer slaat zij het algemeen bekende advies van het niet dragen van duizend lichte lagen over elkaar af. Onze Wendy gaat voor hoekige lagen van corduroy en flanel. Als we het toch over corduroy hebben: het duurde eeuwen voordat ik een goed corduroy overgooi-jurkje had gevonden. Dit specifieke kledingstuk was blijkbaar een populair item voor Amerikaanse huisvrouwen in de jaren zeventig. Maar kijk nou. Ze draagt bruin corduroy over een groene flanellen blouse, alleen maar om ons allemaal op te vrolijken. Oké, de kleuren doen een beetje denken aan duivenpoep, maar er blijft iets raars en fascinerends aan de meerdere pluche lagen. Iets dat gemaakt is met een hoge aaibaarheidsfactor, maar met voldoende massa om stabiel over te komen. Zoals ik al zei, de outfit is representatief voor Wendy’s persoonlijkheid.